به گزارش ایران اکونومیست، در بخش هایی از این مطلب آمده است: اصحاب همیشه نالان، از کمبود توجه، نبود آنچه که نیازشان است و در کشورهای پیشرفته از سهل الوصول ترین امکانات برای آنها است و از همه چیز شاید مهمتر نداشتن درآمد کافی. پای درد و دلشان که بنشینی که بارها مطالبی در این باره در هفته نامه راه روشن منتشر شده و جایی برا زیاده‌گویی دوباره نیست از نداشتن درآمد کافی گفته‌اند و اینکه خانواده هایشان دیگر به تنگ آمده‌اند.
روی سخن مان با حال و هوای این روزها، جشن 40 سالگی پیروزی انقلاب اسلامی است. منکر دستاوردهای ارزشمند انقلاب اسلامی نیستیم اما صحبت از وضعیت هنر و هنرمند است.
با توجه به برگزاری جشنواره فجر از وضعیت سینماها می‌گوییم. تنها 2 سینما در مرکز استان فعال است. در ابتدا قرار بر این بود که موازی‌کاری هم صورت نگیرد که گرفت. سینما غدیر مدت زیادی نیست که فعال شده و در ابتدا قرار بر این بود که فیلم‌هایی که سینما بهمن اکران می‌کند این سینما نمایش ندهد اما...
در ابتدا سینما غدیر را با فیلم‌های هنر و تجربه شناختند اما حالا مدتی است که فیلم‌های طنز کم‌مایه مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته که 2 سینمای شهرکرد نیز بخش اعظم سانس‌های خود را به این فیلم‌ها اختصاص داده‌اند که البته مقصر سینماگردان نیست.
تئاتر، شاید یکی از هنرهای کم‌مخاطب اما ارزشمند با حضور چند چهره فوق‌العاده است. اغراقی در کار نیست اگر مخاطب تئاتر باشید متوجه شده‌اید. تنها پلاتوی استان در خیابان امیرکبیر بود و یکی، دو سال پیش سالن مهر شهرکرد تبدیل به پلاتو شد. کیفیت این پلاتوها را باید از بازیگران تئاتر استان جویا شویم که به قول یکی‌شان می‌گفت «این اصلا پلاتو نیست ولی خب...»
وضعیت سایر هنرها و هنرمندان فعال در این حوزه‌ها بهتر از این نیست. عده‌ای در این میان رشد کرده‌اند که استعدادی ندارند اما تنها یکسری اصول را از بر شده‌اند و حالا با تبلیغات گسترده آنچه که خودشان هنر می‌نامند به مردم عرضه می‌کنند و مردمی که این آثار را می‌بینند معلوم است که دیگر سمت سایرآثار این حوزه‌ها نمی‌روند و حال و روز هنر می‌شود آنچه که می‌بینیم. آثار کم‌مایه روز به روز در دید بیشتر و آثار فاخر و هنرمندان آنها روز به روز در انزوای بیشتر.
