فرزند مسعود كيميايي در گفتوگو با «قاب كوچك» ميافزايد: براي رسيدن به جايگاه فعليام، راه سختي را پيمودهام و تلويزيون در اين مسير خيلي به من كمك كرده است.
او در اين گفتوگوي صميمي از شانس بزرگي به نام مسعود كيميايي (پدرش) سخن ميگويد، اما ميگويد: من از جهان بزرگ مسعود كيميايي حركت كردم و وارد دنياها و تفكرات مختلف سينمايي شدم، در واقع با كارهايم الان از زير سايه فيلمها و اسم و رسم پدر درآمدهام.
پولاد كيميايي كه امسال باز هم سيمرغ تا بالاي سرش آمد، اما بر شانههايش ننشست، ميگويد: سيمرغ حق اكبر عبدي بود، اما به خاطر بدست نياوردن سيمرغ دلتنگ شدم ، هرچند وقتي با برندهها صحبت ميكنم حرف مشترك همهشان اين است خدا را شكر كه هنوز سيمرغ نگرفتي، چون سيمرغ گرفتن خيلي لذت دارد ولي بعد، بخشي از جنگندگي، تلاش و رؤياپردازيهايي را كه براي به دست آوردنش داري، از تو ميگيرد.
پولاد ميگويد ساز بهار را هميشه در زمستان كوك ميكند، چون آدم زمستان است. او تمام نقشهاي سخت را در زمستان ايفا كرده و در اين فصل مهمترين تصميمهاي زندگياش را گرفته است.