به گزارش ایران اکونومیست، تئاتر علاوه بر جنبه هنری‌اش عرصه‌ای برای بیان معضلات و مشکلات است تا در تماشاگر دغدغه و تفکر ایجاد کند و به همین دلیل عنوان هنر مردمی به آن اطلاق شده است.
مخاطبان هنرهای نمایشی همانند مخاطبان سایر هنرها، هزینه این کالای فرهنگی را پرداخت می‌کنند؛ تا چندی پیش نیز قیمت این کالای فرهنگی در سالن‌های دولتی به گونه‌ای تعیین می‌شد که بلیت نمایش‌ها به راحتی در سبد خانوار قرار می‌گرفت.
چند ماه پیش تالار وحدت به عنوان سالنی دولتی با تعیین قیمت بلیت‌های یک نمایش، اصطلاحی جدید را در هنرهای نمایشی ایجاد کرد که با نام تئاتر اشرافی یا به اصطلاح عمومی «لاکچری» شهرت یافت و مورد انتقاد قرار گرفت.
مردم، منتقدان، هنرمندان، رسانه ها و حتی مسئولان نیز واکنش‌های منفی بسیاری به این روند نشان دادند تا جایی که وزیر ارشاد تئاتر لاکچری را تیر خلاصی به این عرصه دانست. نتیجه این موج اعتراض کاهش چند هزار تومانی قیمت بلیت‌های گران‌بهای تالار وحدت بود؛ اتفاقی که تاثیری در بهای بلیت طبقات بالاتر این سالن نداشت.
پس از آن، نمایشی دیگر در سالنی خصوصی در گوشه‌ای دیگر از پایتخت بلیت‌های گران قیمتی را تعیین کرد. حال ادامه این روند با قیمت‌گذاری نامتعارف اپرا-نمایش «هفت شهر عشق» که بازیگران و هنرمندان صاحب نامی را در فهرست عوامل خود گنجانده، ادامه یافته باز هم موجی از اعتراضات را به راه انداخته است.
این اجرا در سالن وزارت کشور به عنوان سالنی دولتی به صحنه می‌رود که خود از منتقدان اصلی این روند محسوب می‌شود اما باید این موضوع را نیز در نظر داشت که همه با وجود انگشت اتهامی که به سمت تئاتر لاکچری گرفته اند، توپ نظارت و کنترل را در زمین دیگری می اندازند و تاکنون راه حل مناسبی برای مقابله با این پدیده ارائه نکرده اند.
اپرا- نمایش «هفت شهر عشق» با تعیین قیمت بلیت از 60 تا 255 هزار تومان یادآور دو نکته است؛ نخست آنکه روند افزایش بی رویه قیمت بلیت های نمایشی ادامه خواهد داشت و دیگر آن که همچنان نظارتی برای تعیین سقف بهای بلیت وجود ندارد.
