به گزارش ایران اکونومیست، هدایت حسینی افزود: آرد نان ها از جمله لواش، بربری و
تافتون از سال 1386 تاکنون با آهن و اسید فولیک غنی می شوند که در نتیجه
آن، میزان کمبود آهن و اسید فولیک در افراد جامعه کاهش یافته است.
وی
اظهار داشت: البته آردی که در نان سنگک استفاده می شود غنی شده نیست؛ در
واقع حق انتخاب به مردم داده شده است زیرا برخی افراد تمایل به مصرف نان
غنی شده ندارند.
حسینی تصریح کرد: غنی‌سازی آرد با افزودن آهن به عنوان ماده معدنی و اسید فولیک به عنوان ویتامین از جمله اقدامات انجام شده برای تامین ریزمغذی‌های مورد نیاز مردم است؛ زیرا کمبود آهن از جمله شایعترین موارد کمبود ریزمغذی‌ها در تمام گروه‌های سنی است که سعی شده با افزودن آن به آرد، جبران شود.
وی در مورد نان های غنی شده با سبوس نیز گفت: میزان سبوس نان لواش و بربری به علت سفیدتر بودن آرد، بیشتر است و در سنگک سبوس کمتری مصرف می شود.
رئیس انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور تصریح کرد: سبوس در بهبود عملکرد دستگاه گوارش تاثیر بسزایی دارد و در واقع سبوس گندم حاوی مقادیر زیادی فیتات است که جذب املاح دو ظرفیتی مانند آهن، روی، کلسیم وعده غذایی را کاهش می دهد و برای جلوگیری از کمبود آهن، سبوس را به طور کامل جدا کرده و سپس در فرآیند غنی سازی آهن و سایر ریزمغذی های از دست رفته به آرد اضافه می شود.
بر اساس نتایج بررسی مصرف مواد غذایی در کشور، سرانه روزانه مصرف نان 320 گرم است، این مقدار حدود 34 درصد انرژی و 40 درصد پروتئین مورد نیاز روزانه را تامین می کند. به همین دلیل، نان به عنوان یک حامل مناسب برای غنی سازی با ریزمغذی ها به ویژه آهن و اسیدفولیک درنظر گرفته شده است.
با تدوین برنامه ملی غنی سازی آرد، آردهای خبازی غنی شده با آهن و اسیدفولیک، حداقل 30 درصد نیاز بدن به آهن و اسید فولیک را تامین می کنند.
