به گزارش ایران اکونومیست،" اگه گفتی قصه من چیه " کتابی مصور در دوجلد 12 صفحه ای با مضمون تصویر سازی و ایجاد خلاقیت در کودکان و نوجوانان است.
در جلد نخست این کتاب که برای کودکان رده سنی 3 تا 5 سال در نظر گرفته شده است، کودکان با دیدن تصاویر می توانند با دیدن تصاویر کتاب و مضمون ها، قصه گوی کنند و این قصه ها را با کمک والدین و یا مربی خود در کتاب بنویسند.در جلد دوم این مجموعه که برای رده سنی 6 تا 9 سال طراحی شده است، فضایی جهت تصویر سازی کودکان در نظر گرفته شده است تا کودکان بتوانند در ادامه قصه خود را بصورت نقاشی به تصویر بکشند.هدف از طراحی و چاپ این کتاب کمک به تخیل و ایجاد خلاقیت در کودکان است.
به گفته شرق آزادی تصویر ساز این کتاب،کودکان در این کتاب مفهوم توجه و پرسشگری را می آموزند و با مفاهیم فلسفی آشنا می شوند.
کتاب " اگه گفتی قصه من چیه " در تمامی فرهنگسرا ها و خانه های فرهنگ شهرداری و همچنین نشر شهر در دسترس عموم می باشد.
ما بزرگترها،از گذشته تاکنون از زمان مادربزرگ ها قصه ها را با کلمات برای کودکان تعریف کرده ایم، حالا نوبت بچه هاست که با دیدن تصاویر برای ما بزرگترها قصه های خودشان را تعریف کنند.
در این روش به دلیل اینکه کمترین محدودیت که آن هم خلق کاراکتر و بعضی رخدادهای کلی است، برای کودک ایجاد می شود، می تواند آزادانه اتفاقات زیادی را تصور کند و همزمان برای همسالان یا والدینش روایت کند.
در دنیایی زندگی می کنیم که همه سعی می کنند هر روز داستان های جالبتر و جذابتری برای کودکان تعریف کنند و آنها را تحت تاثیر قرار داده و غافلگیر کنند.
این خلاقیت های پیچیده در انیمیشن های سرگرم کننده،دستگاه خیال پرداز کودک را ضعیف کرده و اغنا می کند و جا را برای پرواز تصورات او تنگ می کند.
این کتاب درست بر عکس عمل می کند.
وقتی کودک قصه می گوید هوش تصویری اش با تصور شخصیت ها اجسام و اتفاقاتی که در قصه روی می دهد درگیر شده و هوش هیجانی و عاطفی نیز از طریق ارتباط با کسانی که قصه برایشان تعریف می شود رشد می کند.
مهارت دیگری که با قصه گفتن افزایش می یابد قدرت سخنوری و استفاده از زبان است که هوش زبانشناختی را تحت تاثیر قرار می دهد.
قصه گفتن عملی پیچیده محسوب می شود که همزمان نقاط مختلف مغز را تحریک کرده و به کار می گیرد.
هنگام ساختن قصه، کودک داستان را پیش بینی کرده و حدس می زند و با همین،خودش را به ادامه دادن ترغیب می کند.
این قصه ساختن به خودآگاهی و درک عمیق تر از خود برای کودک می انجامد.یکی از مهم ترین کارهایی که این کتاب می کند همین کارکرد روانشناسانه ی آن چه که غیر مستقیم وقتی داستان هر کودک منحصر به فرد است نقاط آغازین و آگاهی شکل می گیرد.
در مکتب آموزشی فلسفه برای کودکان p4c هر قصه یک تجربه است و راوی با شخصیت های داستان در تعامل قرار می گیرد.تعاملی که در دنیای واقعی هنوز برای کودک اتفاق نیفتاده و آنرا در دنیای قصه تجربه می کند و از آن نتیجه گرفته و چیزی را درک می کند.
بنابراین از این طریق آموزش بسیاری از مهارت های زندگی و ... نیز ممکن می شود.
