به گزارش ایران اکونومیست ؛ علیرضا رئیسی روز یکشنبه در همایش روز جهانی سل در دانشگاه شهید بهشتی افزود: سل فقط یک بیماری عفونی و واگیر نیست بلکه یک بیماری اجتماعی است، بنابراین برای کنترل این بیماری نباید فقط یک برنامه تشخیص و درمان پزشکی داشته باشید بلکه نیازمند یک برنامه جامع اجتماعی هستیم.
وی اضافه کرد: کنترل بیماری سل نیازمند سه نوع مداخلات بیومدیکال، مداخلات رفتاری و مداخلات اجتماعی است، باید عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر در بروز و گسترش این بیماری شناسایی شوند و برای کنترل و مقابله با آنها برنامه ریزی و سیاستگزاری کرد.
معاون بهداشت وزیر بهداشت گفت: اینکه می بینیم هنوز برخی افراد هنگام بیماری آب دهان خود را در خیابان می اندازند یک مساله مهم اجتماعی و فرهنگی است که باید برای رفع آن برنامه ریزی و اطلاع رسانی کنیم.
وی افزود: مسکن نامناسب و غیر بهداشتی که نور کم و رطوبت بالا دارد در بروز بیماری سل موثر است، بنابراین برای کنترل بیماری سل فقط خریدن و آوردن داروهای گرانقیمت و دستگاه های تشخیص سریع از خارج کافی نیست بلکه باید یک برنامه جامع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی داشته باشیم.
رئیسی گفت: در این برنامه باید موضوع مسکن، اشتغال، درآمد، آموزش و سواد عمومی در نظر گرفته شود، باید همه مسائل را در نظر بگیریم حتی مساله مهاجرت و تردد اتباع کشورهای همسایه باید در این برنامه جامع در نظر گرفته شود.
وی تاکید کرد: مسائلی همچون فقر و شرایط نامناسب زندگی، تهویه نامناسب محل زندگی، حاشیه نشینی و اعتیاد ، همگی در بروز سل و بیماری های واگیر نقش دارند این رابطه البته دو طرفه است و همان طور که فقر باعث بروز سل می شود، بیماری سل نیز به فقر منتهی می شود زیرا فرد مسلول ناتوان می شود، شغل خود را از دست می دهد، جامعه و اطرافیان از او دوری می کنند و فرد بیمار در یک چرخه معیوب فقر و بیماری گرفتار می شود.
رئیسی ادامه داد: یکی از مهم ترین راه های مبارزه با سل، افزایش میزان تولید ناخالص ملی و سطح اقتصادی و رفاهی جامعه است زیرا میزان بروز این بیماری در کشورهای که تولید ناخالص ملی بالایی دارند بسیار کمتر از کشورهای فقیر است.