به گزارش نسیم آنلاین، صنعت خودروسازی که در روند رو به رشد پویایی و توسعه قرار گرفته بود درپی تشدید تحریم ها با چالش های تازه ای دست به گریبان شد و همین وضعیت فرصت طلایی برای عده ای فراهم آورد تا این صنعت را آماج بی رحمانه ترین تهاجم تخریبی قرار دهند همه شواهد حکایت از ان دارد که این روند هر روز ابعاد تازه ای به خود می گیرد و ظاهرا آنها می خواهند تا این صنعت کاملا زمین گیر نشود دست بردار نباشند.
نگاهی به روند تحولات در یک سال اخیر نشان می دهد که این صنعت چه دشمنان قسم خورده ای دارد و این صنعت که در جبهه نبرد با تحریم های خارجی تلاش های مفیدی را در دستور کار قرار داده بود با جبهه گسترده تری از تحریم داخلی دست به گریبان شده است .
هیج نهاد و سازمانی به طور مشخص برای حل مشکلات این صنعت وارد میدان نشد و این درحالی بود که حتی دستور اکید معاون اول رئیس جمهور مبنی بر ارایه تسهیلات مالی یک هزار میلیارد تومانی به خودروسازان مهم کشور انقدر در کش و قوس بانک های عامل گرفتار ماندتا اینکه خود خودروسازان از خیر این وام گذشتند.
این موضوع یک طرف ماجراست . اما گرانی بیش از حد مواد اولیه از یک طرف و عدم تخصیص ارز مبادلاتی از سوی دیگر از یک نگاه به انباشت مطالبات قطعه سازان طرف قرار داد شرکت های مهم خودروسازی منجر شد و فضایی ایجاد شد تا عملا این قطعه سازان از گردونه تولید خارج و دست خودروسازان برای دریافت قطعه مانند د ستی ماند که در پوست گردو بی هدف مانده است .
از طرف دیگر شرکت های خودروسازی مانند کودکی یتیم هر روز می بایست زیر پر و بال یکی از سازمان های مسئول قرار می گرفت زمانی در راستای اهداف سازمان حمایت از مصرف کننده و اینک در چارچوب اهداف شورای رقابت و هر یک از این سازمانها بیش از انکه به عمق دشواری ها و نارسایی های این صنعت توجه کنند مبادرت به تدوین سیاست هایی کردند که تیشه به ریشه این صنعت زده است .
یک راه حل اساسی این بود که قیمت خودرو را به خودرو سازان واگذارکنند تا انها بازار مدیریت کننداما عکس این واقعه رخ داد . اینک وقتی شورای رقابت اعلام کرده است که باید قیمت خودروهای ساخت داخل به قیمت شهریور ماه برگردد این سیاست با توجه به وضعیت موجود صنعت خودروسازی کشور در واقع یک خودزنی آشکار و به نوعی خیانت به شمار می رود.
برخی از دست اندرکاران صنعت خودروسازی این موضوع را مورد تاکید قرار می دهند که ماهیت برخورد شورای رقابت با صنعت خودروسازی کشور بیش از انکه نشانه روشنی از یک راه حل مدون باشد اقدامی در راستای اهداف همان افرادیست که نابودی این صنعت را می خواهند.
با همه این احوال دستاوردهای بزرگی که در این صنعت مهم ایجاد و مقام معظم رهبری نیز این دستاوردهای بزرگ صنعت خودروسازی را ستودند اما اینک پیکر بی جان این صنعت هر روز خنجر خیانت تازه ای را تجربه می کند.
خیانت هایی که اشکار و پنهان این صنعت اشتغالزا را هدف گرفته و در این هیاهوی تورم و گرانی ها که هر سازمان ساز خود را می زند اما این صنعت مهم و کلیدی که زمانی می توانست روزانه سه هزار دستگاه خودرو تولید کند و سهمی در تولید ناخالص ملی داشت اینک روزهای رو به احتضار خود را شاهد باشد. روزگاری که بوی خیانت می آید از کسانی که یا نمی دانند ویا می دانند و الت دست کسانی هستند که سالیانی دراز مترصد فرصتی بودند تا ضربه نهایی را به این صنعت بزنند حال این بایددید فردا و فرداهای دیگری سناریوهای جدیدی که آخرین ضربه را به این صنعت خواهدزد از سوی چه سازمان و از طرف چه کسانی خواهد بود و اما درد این است که هیچ سازمانی صادقانه به میدان حمایت از این صنعت کلیدی نیامد.
