ایسنا: تصاویر تکان‌دهنده جدید ناسا، نشانگر سبزتر و گرمتر شدن منطقه قطبی در اثر افزایش دماست. این سازمان پس از انتشار یک پژوهش جدید بر اساس 30 سال ثبت مجموعه داده‌های سطح زمین و داده‌های جدید پیشرفته ماهواره اعلام کرد: رشد گیاهی در عرض شمالی زمین بطور فزاینده‌ای شبیه به عرض سبزتر جنوبی است.
این تصاویر نشان می‌دهند که چگونه شرایط شدید نیمکره جنوبی در حال تغییر بوده و مناطق یخزده قدیمی قطب اکنون با رشد چمن‌های سبز پرپشت و درختان همراه شده‌اند.
یک تیم بین‌المللی از دانشمندان دانشگاهی و سازمان ناسا، ارتباط میان تغییرات در دمای سطح و رشد گیاهی را از عرض 45 درجه شمالی به اقیانوس قطب بررسی کردند.
نتایج بدست آمده نشان داده که دما و رشد گیاهی در عرض‌های شمالی اکنون از سال 1982 به مناطق موجود در چهار تا شش درجه به سمت جنوب بیشتر شبیه شده‌اند.
این محققان از داده‌های ماهواره‌ای برای تعیین کمیت در عرض‌های مختلف از سال 1982 تا 2011 استفاده کردند.
داده‌های مورد استفاده در این بررسی از رادیومترهای پیشرفته با وضوح بسیار بالای نوآ بر روی مجموعه‌ای از ماهواره‌های حاضر در مدار قطبی و تصویربرداری رادیومترطیفی وضوح متوسط ناسا بر روی ماهواره‌های ترا و آکوا بدست آمده‌اند.
در نتیجه گرمایش رو به افزایش و یک فصل رویش طولانی‌تر، بخش‌های بزرگی از مناطق حاصل‌خیز گیاهی اکنون به یک سوم سرزمین‌های شمالی یا حدود 9 میلیون کیلومتر مربع گسترش یافته‌اند. این منطقه تقریبا به اندازه آمریکای بهم پیوسته است.
این منطقه شبیه به یک ناحیه در جنوب در سال 1982 است که تنها 400 تا 700 کیلومتر وسعت داشته است.
به گفته دانشمندان، افزایش تاثیر گازهای گلخانه‌ای باعث این تغییرات شده است. افزایش تمرکزهای گازهای نگهدارنده گرما مانند بخار آب، دی‌اکسید کربن و متان باعث گرمتر شدن سطح زمین، اقیانوس و جو پائینی شده است.
پدیده گرم شدن جهانی منجر به کاهش وسعت یخ دریای قطب و پوشش برف شده که در نتیجه باعث جذب بیشتر انرژی خورشیدی توسط اقیانوس تاریکتر و سطوح زمینی و گرمتر شدن هوای بالای آنها می‌شود. این امر منجر به حرکت چرخه‌ای تقویت مثبت بین گرمتر شدن و کاهش یخ دریا و پوشش برفی شده که اثر گلخانه‌ای تقویت شده نام دارد.
محققان برای پیش‌بینی دهه‌های آینده به بررسی 17 مدل آب‌وهوایی پرداختند. این مدلها نشان داده که دماهای در حال افزایش در قطب و مناطق شمالی نسبت به دوره مقایسه شده در سالهای 1951 تا 1980 معادل 20 درجه تغییر عرض جغرافیایی تا اواخر قرن حاضر هستند.
این در حالیست که به گفته محققان رشد گیاهی در جنوب ممکن است مسیر فعلی خود را ادامه ندهد. پیامدهای ناشی از اثر گلخانه‌ای تقویت شده، مانند آتش‌سوزی مکرر جنگلها، هجوم آفات و خشکسالی‌های تابستانی ممکن است رشد گیاهی را آهسته کند.
همچنین دماهای گرمتر در مناطق شمالی به تنهایی نمی‌تواند رشد گیاهی بیشتر را که همچنین بر دسترسی به آب و نور خورشید تکیه داشته، تضمین کند.
