فریاد فلوت ها برای انقراض نسل شیر ایرانی

به گزارش ایران اکونومیست؛  کنسرت بزرگداشت «پرویز تناولی» مجسمه‌ساز ایرانی ساعت 22 شب گذشته(دوشنبه) با حضور این هنرمند مجسمه ساز، نقاش و پژوهشگر عرصه هنرهای تجسمی، به رهبری مازیار یونسی در تالار وحدت تهران برگزار شد و تا دقایقی پیش از بامداد امروز(سه شنبه) ادامه داشت.
از پنج هزار سال قبل از نماد شیر در تمام آثار هنری ایران، این سرزمین کهن استفاده شده و تناولی نیز از 40 سال پیش در نقاشی ها و مجسمه ها، بسیار از شیر استفاده کرده و کلکسیون بسیاری از فرش و قفل با نقش شیر دارد.
شیر همواره در فرهنگ ایرانی به عنوان نماد و سمبل مورد توجه بوده؛ شاید از آن جهت که باشکوه و نیرومند یا سرور و دلیر است.
قطعه اول کنسرت بزرگداشت پرویز تناولی که توسط کریستف رضاعی آهنگساز برجسته ایرانی نوشته شده، «آفرینش» نام داشت، با دو بخش به نام «هیچ و کمال، آدم» و «شیرها». ابتدای این قطعه کند با نواختن آرام فلوت آغاز می شد، صدای سوزناک فلوت اشاره کوچکی به برخی از حروف نام تناولی می کند، قطعه ای که حس تفکرگونه را به مخاطب می دهد، اما در اینجا پیوستن سازهای بادی و برنجی به سایر ملودی ها، قطعه را به اوج می رساند. مابقی اثر روی خود هنرمند متمرکز بود.
این موومان به چهار عنصر «آتش»، «زمین»، «آب» و «هوا» یعنی دم و بازدم، نفس، منشا زندگی و آفرینش اشاره دارد، از هیچ و سکوت جریان و صوت ایجاد می شد.
این موومان در نهایت اوج می گیرد بدان معنا که جرقه خلق اثر توسط هنرمند از هیچ آغاز می شود و سپس می تواند آن را به کمال برساند.
موومان دوم «شیرها» نام دارد، قطعه ای آتشین و پرابهت. این موومان بیشتر بر روی مجسمه شیرهای تناولی تمرکز دارد، به همین دلیل شیرها نامگذاری شده و دارای پیچیدگی ریتمیک است. در این قطعه از سازهای بادی و برنجی برای نشان دادن ابهت شیر بسیار استفاده شده است.
قطعه دوم کنسرت را مازیار یونسی نوشته است با نام ارژن با دو موومان رمز آلود و گاهی با حس خوف. قطعه ای که پر از فریاد است، فریاد انقراض نسل شیرهای ایرانی، «ارژن» دشت مهر و آتش، (دشتی در جنوب ایران) شیر ایران را به پهنای زمان اسطوره شد. بانگ آمد شیرها از این دشت رفته اند. باور ندارم، بدانسان که مرگشان در کرخه را نیز هیچگاه باور نکردم. جملاتی که یونسی قطعه خود را اینگونه توصیف می کند.
قطعه آخر نوشته پیمان یزدانیان راوی داستان شیرهاست که پیوستگی دارد و اسم موومان ها را برداشته است تا بدون هیچ پیش زمینه ای موسیقی را در اختیار شنونده قرار دهد. سمفونی تلخ و شیرین قصه شیرها، بدون عنوان که مخاطب را در دنیای غریب و ناشناخته به این سو و آن سو می کشاند.
این اثر توسط سه موسیقیدان و آهنگساز ایرانی کریستف رضاعی، پیمان یزدانیان و مازیار یونسی نوشته شده و توسط ارکستر سمفونیک ایران و اتریش اجرا شد.
همزمان با این کنسرت که روز 14 تیر ماه نیز برگزار خواهد شد، نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایران» در موزه هنرهای معاصر تهران برپاست.