۱۳ دی ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۲
چرا ساختار آثار موسیقی در صداوسیما عموماً تکراری است؟
کارشناس شورای عالی مرکز موسیقی و سرود صداوسیما درباره ساختار مشابه آثار، اظهار کرد: ممکن است اثر خوب و با کیفیتی در مرکز موسیقی صداوسیما تولید شود اما فرصت پخش آن پیش نیاید.
به گزارش ایران اکونومیست؛ بیژن ارژن در پاسخ به این پرسش که چرا آثار تولید شده در مرکز موسیقی عموماً ساختاری مشابه دارند؟ اظهار کرد: این موضوع به سیاست‌گذاری پخش آثار در تلویزیون بازمی‌گردد. خیلی از آثار تولید می‌شوند اما با توجه به سیاست‌ها، سلایق تهیه‌کننده و مدیر شبکه و سایر افرادی که به طور کلی در پخش یک اثر در تلویزیون نقش دارند، برای آنها تصمیم‌گیری می‌شود. ممکن است اثر خوب و باکیفیتی در مرکز موسیقی صداوسیما تولید شود، اما فرصت پخش آن پیش نیاید.
او همچنین درباره‌ی تولید آثار مناسبتی در صداوسیما خاطرنشان کرد: طبیعی است که هر سازمانی با توجه به شعارهایی که دارد، سفارش کار می‌دهد؛ یعنی از شرکتی که برای معرفی یک کالای مصرفی، موسیقی هدفمند تولید می‌کند که این زیرمجموعه تولیدات بازرگانی ما قرار می‌گیرد تا تولید موسیقی برای انتخابات، اعیاد، مناسبت‌های مذهبی و ملی باز این طریق صورت می‌گیرد. اما به طور کلی جدا از مناسبت‌ها، یکی از مهمترین سیاست‌های رسانه این است که بتواند آیینه تمام‌نمای روزگار خود باشد و تمام دغدغه‌های مردم را بیان کند و نیاز مردمی که طالب موسیقی هستند را تأمین کند.
این شاعر در پاسخ به این پرسش که چرا برخی از آثار مجوزدار در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نمی‌توانند از صداوسیما پخش شوند؟ گفت: وقتی اثری در ارشاد مجوز می‌گیرد، برای فروشگاه‌های خانگی است و هر فردی می‌تواند با توجه به علایق و سلایقی که دارد آن اثر را خریداری و هر زمان که دوست داشت آن را گوش کند. در واقع ما سیاست‌گذار رسانه خودمان هستیم و می‌توانیم زمان پخش را مدیریت کنیم.
ارژن ادامه داد: اما اگر یک اثر بخواهد در سطح کلان و از صداوسیما به عنوان یک رسانه ملی پخش شود، ناخودآگاه با خیل عظیمی از مخاطبان مواجه می‌شود که هر کدام از این مخاطبان سلایق و علایق خاص خودشان را دارند؛ برخی موافق و برخی اصلاً مخالف موسیقی هستند؛ برخی نوعی از موسیقی را می‌پسندند و عده‌ای هم نوع دیگر را و به همین خاطر است که صداوسیما باید حد وسطی را در نظر بگیرد که نه به موسیقی ظلم شود و نه اینکه باعث شود افرادی که موسیقی را از منظر دیگری نگاه می‌کنند، نسبت به آن جبهه بگیرند.
عضو شورای عالی مرکز موسیقی صداوسیما یکی از ارکان مهم موسیقی را جذابیت، بومی بودن و لحنی که در موسیقی به کار برده می‌شود، برشمرد و یادآور شد: وقتی یک ملودی محلی باشد، ناخودآگاه ریشه‌دار می‌شود؛ ریشه‌ای که در فرهنگ و آداب مردمان همین مرز و بوم وجود دارد و باعث می‌شود تا پیوندهای ناگسستنی و بیشتری میان جامعه و فرهنگ ایجاد شود.
ارژن با تأکید بر اینکه موسیقی محلی باعث ریشه‌دار شدن فرهنگ غنی و اصیل ایرانی می‌شود، گفت: موسیقی باعث می‌شود تا آموزه‌های اخلاقی بهتر به مردم ارائه شود و بیشتر به اخلاق گمشده خودشان بازگردند. موسیقی می‌تواند کارکردهای آموزشی، پژوهشی و تفریحی داشته باشد و آموزه‌های اخلاقی را به صورت ناخودآگاه به جامعه تزریق کند.
او با بیان اینکه امروز مردم ما بیش از هر چیز دیگری نیازمند اخلاق هستند، ادامه داد: این اخلاقیات می‌تواند در عاشقانه‌ترین اشعار و شعرهای میهنی گنجانده شوند و هرچه ما بخواهیم این آموزه‌های اخلاقی را در پوسته مذهب به جامعه ارائه دهیم، با بازخوردهای منفی‌تری روبه‌رو خواهیم شد و جامعه تصور می‌کند که در برابر پند و اندرز قرار گرفته است؛ اما اگر بتوانیم از طریق موسیقی به اخلاق که خود یک اصل و سرچشمه تمام ادیان است بپردازیم، می‌توانیم مردم را به منِ درونی خودشان نزدیک‌تر کنیم.
عضو شورای عالی مرکز موسیقی صداوسیما با بیان اینکه هر قوم و قبیله‌ای رنگ و آهنگ خودش در موسیقی را دارد، یادآور شد: یکی با لحن جنوبی به عاشقانه‌های درونی خودش می‌پردازد و فرد دیگری همین عاشقانه‌ها را با زبان آذری و کردی بیان می‌کند؛ ما چون در ایران با تنوع زبانی و قومی زیادی مواجه هستیم، این رنگارنگی ملودی‌ها و نغمه‌های تلویزیون هم باعث می‌شود تا ناخودآگاه متنوع بشنویم.
انتهای پیام
او همچنین درباره‌ی تولید آثار مناسبتی در صداوسیما خاطرنشان کرد: طبیعی است که هر سازمانی با توجه به شعارهایی که دارد، سفارش کار می‌دهد؛ یعنی از شرکتی که برای معرفی یک کالای مصرفی، موسیقی هدفمند تولید می‌کند که این زیرمجموعه تولیدات بازرگانی ما قرار می‌گیرد تا تولید موسیقی برای انتخابات، اعیاد، مناسبت‌های مذهبی و ملی باز این طریق صورت می‌گیرد. اما به طور کلی جدا از مناسبت‌ها، یکی از مهمترین سیاست‌های رسانه این است که بتواند آیینه تمام‌نمای روزگار خود باشد و تمام دغدغه‌های مردم را بیان کند و نیاز مردمی که طالب موسیقی هستند را تأمین کند.
این شاعر در پاسخ به این پرسش که چرا برخی از آثار مجوزدار در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نمی‌توانند از صداوسیما پخش شوند؟ گفت: وقتی اثری در ارشاد مجوز می‌گیرد، برای فروشگاه‌های خانگی است و هر فردی می‌تواند با توجه به علایق و سلایقی که دارد آن اثر را خریداری و هر زمان که دوست داشت آن را گوش کند. در واقع ما سیاست‌گذار رسانه خودمان هستیم و می‌توانیم زمان پخش را مدیریت کنیم.
ارژن ادامه داد: اما اگر یک اثر بخواهد در سطح کلان و از صداوسیما به عنوان یک رسانه ملی پخش شود، ناخودآگاه با خیل عظیمی از مخاطبان مواجه می‌شود که هر کدام از این مخاطبان سلایق و علایق خاص خودشان را دارند؛ برخی موافق و برخی اصلاً مخالف موسیقی هستند؛ برخی نوعی از موسیقی را می‌پسندند و عده‌ای هم نوع دیگر را و به همین خاطر است که صداوسیما باید حد وسطی را در نظر بگیرد که نه به موسیقی ظلم شود و نه اینکه باعث شود افرادی که موسیقی را از منظر دیگری نگاه می‌کنند، نسبت به آن جبهه بگیرند.
عضو شورای عالی مرکز موسیقی صداوسیما یکی از ارکان مهم موسیقی را جذابیت، بومی بودن و لحنی که در موسیقی به کار برده می‌شود، برشمرد و یادآور شد: وقتی یک ملودی محلی باشد، ناخودآگاه ریشه‌دار می‌شود؛ ریشه‌ای که در فرهنگ و آداب مردمان همین مرز و بوم وجود دارد و باعث می‌شود تا پیوندهای ناگسستنی و بیشتری میان جامعه و فرهنگ ایجاد شود.
ارژن با تأکید بر اینکه موسیقی محلی باعث ریشه‌دار شدن فرهنگ غنی و اصیل ایرانی می‌شود، گفت: موسیقی باعث می‌شود تا آموزه‌های اخلاقی بهتر به مردم ارائه شود و بیشتر به اخلاق گمشده خودشان بازگردند. موسیقی می‌تواند کارکردهای آموزشی، پژوهشی و تفریحی داشته باشد و آموزه‌های اخلاقی را به صورت ناخودآگاه به جامعه تزریق کند.
او با بیان اینکه امروز مردم ما بیش از هر چیز دیگری نیازمند اخلاق هستند، ادامه داد: این اخلاقیات می‌تواند در عاشقانه‌ترین اشعار و شعرهای میهنی گنجانده شوند و هرچه ما بخواهیم این آموزه‌های اخلاقی را در پوسته مذهب به جامعه ارائه دهیم، با بازخوردهای منفی‌تری روبه‌رو خواهیم شد و جامعه تصور می‌کند که در برابر پند و اندرز قرار گرفته است؛ اما اگر بتوانیم از طریق موسیقی به اخلاق که خود یک اصل و سرچشمه تمام ادیان است بپردازیم، می‌توانیم مردم را به منِ درونی خودشان نزدیک‌تر کنیم.
عضو شورای عالی مرکز موسیقی صداوسیما با بیان اینکه هر قوم و قبیله‌ای رنگ و آهنگ خودش در موسیقی را دارد، یادآور شد: یکی با لحن جنوبی به عاشقانه‌های درونی خودش می‌پردازد و فرد دیگری همین عاشقانه‌ها را با زبان آذری و کردی بیان می‌کند؛ ما چون در ایران با تنوع زبانی و قومی زیادی مواجه هستیم، این رنگارنگی ملودی‌ها و نغمه‌های تلویزیون هم باعث می‌شود تا ناخودآگاه متنوع بشنویم.
انتهای پیام
گزارش خطا
آخرین اخبار