چقدر اندکند مردمانی که عشق را می شناسند و بدون هیچ چشم داشتی عشق میورزند و عشق دریافت میکنند و از درون و برون پر از تللو میشوند که با دیدنشان دلت لبریز شعف میشود.
هرچند هستند خفاشانی که روشنی اینگونه افراد ناراحتشان می کند، چون قلبشان با تاریکی انسی عجیب دارد، وارد شدن به حریمشانسخت است.
قلب مملو از عشق در هیچ قاعده و قانونی نیست، یک معجزه بزرگ است اگر توانایی درکش را بیابی و بر ندای آن گوش فرا دهی و افسوس که بسیاری از ما از درک آن عاجزیم و حلاوت آن را نمی چشیم و از این دنیا می کوچیم.
درد های ما از این است که میخاهیم احساس
اتمان را تحت کنترل بگیریم، اگر عشق را مخفی کنی، غمگین میشوی، روحت را به زنجیر میکشی و می کشی.
عشق بورز بدون اینکه منتظر بازگشتش باشی، لذت ببر و ببین چگونه کاینات با تو همراه می شود و وجودت را لبریز از روشنی می کند.
دل نوشته ای از خانم الهام ورهرام شاعر و نویسنده
