ساعاتی پیش هشتاد و سومین جلسه باشگاه هنر و طبیعت به نکوداشت زنده یاد محمدعلی اینانلو اختصاص پیدا کرد. در این مراسم تنی چند از هنرمندان، دوستداران و شاگردان مرحوم اینانلو حضور پیدا کردند.
خسرو سینایی، فواد صفاریان‌پور، جواد آتش‌افروز، هوشنگ ضیایی، علیرضا نادری و ... از جمله شرکت کنندگان در این مراسم بودند.
در ابتدای مراسم مجید رجبی معمار با ذکر خاطراتی از مرحوم اینانلو در سخنانی اظهار داشت: جای تاسف دارد که ما مردم، کشور خودمان که همه گونه اقلیم، آب و هوا و گیاه دارد و نظیرش بیش از یکی دو کشور در سطح جهان نیست را به خوبی نمی‌شناسیم. مرحوم اینانلو با اشتیاق خاصی به این مسائل می پرداخت و من شادی روحش را از خداوند خواستارم.
در ادامه مراسم ناصر عظیمی از صمیمی‌ترین دوستان مرحوم اینانلو عنوان کرد: من بیش از 50 سال با مرحوم اینانلو همکاری کردم. او می دانست یک روزی باید از این دنیا برود؛ اما بارها و بارها و بارها به من گفت یک تنه ایران را به همه دنیا می‌شناسانم و این کار را کرد.
علیرضا شجاعی پور شاعر، هم در سخنانی بیان کرد: مرحوم اینانلو به گونه ای زندگی کرد که مرگش برای کسانی که او را می‌شناختند، باور کردنی نیست و من اصرار ندارم که باور کنم او در میان ما نیست. یاد و خاطره برخی از دوستان هم عزیزتر و هم مهربان‌تر و هم از خودش و موبایلش بیشتر در دسترس است.
وی صحبت‌های خود را با خواندن بخش هایی از شعر «وطن» به یاد آن مرحوم به پایان رساند.
در ادامه مراسم ناصر میرفخرایی طی سخنانی گفت: سابقه آشنایی من با جناب اینانلو به زمانی که ایشان گزارشگر و مفسر والیبال بودند در حدود 45، 46 سال قبل برمی گردد.
وی با ذکر خاطره ای از آن مرحوم اظهار داشت: قبل از فوت مرحوم اینانلو پرفسور احرابی فرد در جلسه‌ای که با حضور مرحوم اینانلو برگزار شد، از ایشان برای حضور در همایشی با نام «اوقات فراغت جوانان» که در اردیبهشت ماه امسال برگزار می‌شود دعوت به عمل آورد. امروز که برای شرکت در مراسم یادبود آن مرحوم در راه بودم، پروفسور به من زنگ زدند و گفتند صبح امروز برای پریایی این سمینار به ایران آمدم و من هم در جواب ایشان گفتم بنده هم در مسیر شرکت در مراسم بزرگداشت مرحوم اینانلو هستم.
در ادامه اسماعیل میرفخرایی در سخنانی خاطرنشان کرد: ما گریه‌هایمان را در ابتدای مراسم انجام داده‌ایم و قصد ندارم دیگر شما را ناراحت کنم. من و مرحوم اینانلو در طول زندگی شوخی‌های خطرناکی با هم می کردیم و این شوخی ها همچنان ادامه دارد.
در ادامه میرفخرایی صحبت هایی از مرحوم اینانلو درباره برنامه «با طبیعت» و یادداشتی از خودش در وصف آن مرحوم را برای حضار خواند که در بخشی از آن آمده بود: او بزرگ بود و نباید افراد کوچک او را سرزنش می‌کردند. او از به ظاهر انسان ها گریخت و با طبیعت درآمیخت. اینانلو از نظر من یک شیر بود و من برای او یک میر.
در ادامه مراسم از تمبر یادبود مرحوم اینانلو که بر روی آن جمله «ایران جهانی در یک مرز» نقش بسته بود، رونمایی شد.
همچنین تقی زاده محیط بانی که به دلیل عمل به وظیفه خود چند سالی در زندان به سر می برد، به صورت تلفنی با سالن برگزاری مراسم ارتباط برقرار کرد و به این موضوع اشاره کرد که مرحوم اینانلو در تمام سال های زندان تا قبل از فوتشان، در کنار من بودند و به من زنگ می زدند و من از صمیم دل ایشان را دوست دارم.
در بخش پایانی مراسم آرش اینانلو فرزند آن مرحوم، طی صحبت‌هایی از حاضرین در مراسم تشکر کرد و بعد از پخش فیلم مستندی با نام «یک روز با طبیعت فرد» درباره مرحوم اینانلو به کارگردانی علی رزاقی، این مراسم به پایان رسید.
