دکتر ابوطالب صارمی افزود: با افزایش سن زنان، ترشح هورمون های زنانه در آنان کاهش می یابد که در اثر کمبود ترشح این هورمون ها در سنین بالای ۴۰ سال، عوارض یائسگی در زنان بوجود می آید و این امر بر کیفیت زندگی آنان به شدت تاثیر منفی برجای می گذارد.
وی با اشاره به اینکه عوارض پیش از شروع دوران یائسگی قبل از قطع کامل قاعدگی آغاز می شود و اغلب چند سال طول می کشد تا فرد به طور کامل یائسه شود، اظهار داشت: با وجود آنکه به دلیل تغییراتی که از نظر فیزیکی و روانی برای یک زن در این دوران اتفاق می افتد، این مقطع سنی مرحله ای دشوار در زندگی زنان به شمار می رود تا جایی که از منظر پزشکی با دوران بلوغ مقایسه می شود، متاسفانه زنان ما از آن آگاهی کافی نداشته که این امر کاهش کیفیت زنان را در این برهه زمانی به همراه دارد.
رئیس مرکز تحقیقات سلولی صارم با تاکید بر اینکه عوارض دوران قبل از یائسگی، شدیدتر از علایم دوران یائسگی است، یادآور شد:
در شروع این دوران، کاهش استروژن با عوارض بسیار شدیدی همراه است که طی آن فرد دچار تغییرات فشار خون، سوءهاضمه، جوش زدن صورت، خشکی بدن، کاهش تمایل جنسی، بی خوابی، گرگرفتگی یا احساس سرما که ربطی هم به دمای محیط ندارد، می شود.
وی ادامه داد: از دیگر علائم یائسگی می توان به عصبانیت، زودرنجی، بدخلقی و بی حوصلگی اشاره کرد که مجموعه این عوامل بر مسایل خانوادگی و اجتماعی زنان آثار منفی زیادی برجای می گذارد.
به گفته صارمی با مشاوره و درمان های خاص می توان وضعیتی را برای زنان در آستانه یائسگی ایجاد کرد که حتی تا ۶۰ سالگی یا بلکه بیشتر هم قاعدگی منظم داشته باشند تا جایی که آنان هرگز متوجه یائسگی خود نشوند.
وی ادامه داد: در صورت تجویز هورمون برای زنان در آستانه یائسگی، آنان دچار عوارض یائسگی از قبیل پوکی استخوان، بیماری های قلبی، خشکی بدن، لک صورت، ریزش مو و دیگر عوارض ناشی از کمبود هورمون های زنانه (استروژن) مانند احساس تحلیل رفتن نخواهند داشت.
رئیس مرکز تحقیقات سلولی صارم گفت: در صورتی که هورمون درمانی از حدود ۵۰ سالگی آغاز نشود، شروع آن بعد از قطع کامل قاعدگی به دلیل از بین رفتن گیرنده های استروژن در بافت های هدف توصیه نمی شود. به این جهت توصیه می شود که برای داشتن قاعدگی منظم از دوران قبل از یائسگی از هورمون استفاده شود و این روش به گونه ای تداوم پیدا کند که زنان شروع یائسگی را احساس نکنند.
وی خاطر نشان کرد: ضروری است، پزشکان قبل از تجویز هورمون های زنانه، آزمایش ها و معاینات لازم پزشکی را به ویژه از نظر چربی و فشار خون از فرد به عمل آورده در حین مصرف هورمون نیز فرد را مورد معاینات منظم پزشکی به ویژه در زمینه تست های کبدی، کلیوی و وضعیت ریه ها قرار دهند.
این متخصص زنان و زایمان اضافه کرد: زنانی که هورمون استروژن و پروژسترون مصرف می کنند، همچنین می بایست، هر ۶ ماه یکبار مورد سونوگرافی رحم، ضمایم شکم، کبد و پستان قرار گیرند و هر دو سال یکبار برای ماموگرافی سینه مراجعه کنند.
وی تصریح کرد: افراد مبتلا به بیماری های مزمن از قبیل MS، مبتلایان به بیماری های کبدی، زخم معده، واریس، گلوکوم(آب سیاه چشم) و افراد دچارفشار خون بالا، اشخاص معتاد، الکلی و سیگاری گزینه های خوبی برای هورمون درمانی به شمار نمی روند.
صارمی گفت: هر چند برخی از داروهای گیاهی مانند سویا به دلیل دارا بودن استروژن برای کاهش علایم "وازوموتور" مانند سرد و گرمی و یا تنظیم خلقیات به کار برده می شود، اما شواهدی مبنی بر اینکه این گیاهان بتوانند، نیاز بدن را به این هورمون به طور کامل برطرف کنند،
در دسترس نیست.
وی افزود: در صورتی که یک زن در سنین باروری و قبل از کاهش ذخیره تخمدان هایش نسبت به ذخیره بافت تخمدان خود اقدام کند در سال های بعدی که ذخیره استروژن تخمدانش کاهش می یابد، می تواند از هورمون های طبیعی خود به جای دارو بهره گیرد.
رئیس مرکز تحقیقات سلولی صارم با اشاره به اینکه برخلاف باور موجود، یائسگی تنها مختص زنان نبوده که مردان نیز به آن مبتلا می شوند و به یائسگی مردان "آندروپوز" گفته می شود،تصریح کرد: علایمی مانند تغییرات رفتاری، عصبانیت، عرق کردن، گر گرفتن، احساس سرما، کاهش تمایلات جنسی، خستگی و به تدریج پیری زودرس، پوکی و شکستگی استخوان و حتی سرطان پستان در دوران یائسگی مردان نیز وجود دارد.
