طبق مطالعه محققان دانشگاه هالیفکس کانادا، داروهای محرک نظیر موارد مورد استفاده در درمان بیماری بیش فعالی ممکن است موجب افزایش تاثیرات منفی روان پریشی در بین بیماران جوانی شود که یکی از والدین شان دارای سابقه بیماری روانی جدی باشد.
این مطالعه شامل ۱۴۱ کودک و نوجوان بین رده سنی ۶ تا ۲۱ سال بود. برای حدود دو سوم از این افراد داروهای محرک که دارای عارضه جانبی روان پریشی بود تجویز شد. این عوارض جانبی شامل توهم، شنیدن صداهای گوناگون، یا اختلالات ادراکی بود.
در مقایسه، تاثیرات روان پریشی فقط بر روی یک چهارم از افرادی که داروی محرک مصرف نکرده بودند تاثیر گذاشته بود.
دکتر «رادلف آر»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «این داروها بسیار برای کودکان مبتلا به بیش فعالی مفید هستند، از اینرو نباید درصدد توقف مصرف این داروها باشیم.»
