این تصویر گاز ناشی از برخورد میان خرده سنگ های درون حلقه که به واسطه پرتوهای فرابنفش ستاره روشن شده و به رنگ قرمز تیره می درخشد را نشان می دهد.
تیم پژوهشی دانشگاه وارویک به رهبری "کریستوفر منسر" بقایای سیستم های سیاره ای اطراف ستاره های کوتوله سفید را بررسی می کردند. پژوهشگران دریافتند در شرایطی که تصویر ثبت شده مشابه با تشکیل حلقه های زحل است، اما کوتوله سفید و بقایای آن چندین برابر بزرگتر هستند.
قطر فاصله درون بقیای خرده سنگ ها 700 هزار کیلومتر است که در این اندازه زحل و حلقه هایش که تنها حدود 270 هزار کیلومتر هستند می توانند جای بگیرند. به طور همزمان، کوتوله سفید هفت برابر کوچکتر از زحل است اما 2,500 برابر بیشتر از آن وزن دارد.
منسر و تیم پژوهشی وی با استفاده از داده های تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا که توانایی انتقال مقدار زیادی از اطلاعات با نرخی بالا را دارد به این نتایج دست یافته اند. ابزارهای مختلفی از جمله یک طیف نگار اشل دیداری و فرابنفش و اکس-شوتر برای گرفتن تصویری دقیق به کار گرفته شده اند.
پژوهشگران داده ها را طی یک دوره 12 ساله از سال 2003 تا 2015 ارزیابی کرده اند. توموگرافی داپلر که مشابه فناوری مورد استفاده برای اسکن های توموگرافی پزشکی است برای گرفتن عکس استفاده شده است.
