مردم ترکیه یکشنبه (روز گذشته) بار دیگر به پای صندوق‌های رأی رفتند و در آن مشارکت 87.5 درصدی داشتند.
حزب عدالت و توسعه (AKP) به رهبری «احمد داود اوغلو» در این دوره از انتخابات، توانست با کسب 49.5 درصد از آرای مردم، تعداد 316 کرسی از مجموع 550 کرسی مجلس ملی را به دست آورده و به جایگاهی برسد که به تنهایی کابینه بعدی را تشکیل دهد.
روزنامه «گاردین» در سر مقاله امروز خود به بررسی انتخابات ترکیه پرداخت و گزارش داد که حساب باز کردن «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه بر روی ترس در جامعه نتیجه داد.
به گزارش این روزنامه، اردوغان یک دموکرات اصیل نیست که به اصول قانون اساسی احترام بگذارد یا اینکه به خاطر چرخش قدرت استعفا کند؛ مسئله‌ای که در واقع عنصر اصلی دموکراسی واقعی به شمار می‌رود.
بنا بر این گزارش، اردوغان در انتخابات عمومی ژانویه امیدوار بود که اکثریت غالب آراء را از آن خود کند تا از این طریق قانون اساسی را تغییر دهد و منصب ریاست جمهوری افتخاری خود را به یک منصب اجرایی با اختیارات بیشتر بدل کند. اما مردم ترکیه با رأی خود، اکثریت اندک را نیز از وی گرفتند و این مسئله نیز «نه» قاطع تُرکها به اردوغان بود.
گاردین در ادامه می نویسد، پاسخ به این سؤال که اردوغان چگونه این نتیجه را رقم زد این است که وی از تشکیل ائتلافی جلوگیری کرد که می‌توانست پس از انتخابات ژانویه دولت با ثبات و مستقری برای ترکیه باشد. وی با این کار خود فرصت دیگری به دست آورد.
به گزارش گاردین، اردوغان اکثریت را به دست آورد ولی ترکیه از این مسئله متضرر شد؛ زیرا نهادهای مستقل خود را از دست داد، اصول قانون اساسی اهمال شد و روابط تُرکها با کُردها متشنج شد.
بنا بر این گزارش، اردوغان به تلاش خود ادامه خواهد داد تا تغییراتی را در قانون اساسی به وجود آورد که خواهان آن است واگر این کار را نتواند انجام دهد به گونه‌ای رفتار خواهد کرد که گویی این مسئله محقق شده است.
گاردین در پایان گزارش خود با اشاره به مشکلات پیش‌‌روی حزب حاکم تأکید کرد، مشکلات اقتصادی، مسئله کُردها و تروریست‌های تندرو در سوریه عواملی است که همگی ثبات ترکیه را تهدید می‌کنند. اردوغان نیز ممکن است که از زمان «کمال آتاتورک» قویترین رهبر ترک باشد ولی شخصیت وی، اختلافی است و باید طی چند سال آتی از خود شخصیت واحد و یکپارچه‌ای نشان دهد.
نتایج انتخابات ترکیه بعد از شمارش 99 درصد آرا به شرح ذیل است:
حزب حاکم: 49.5
حزب جمهوریخواه خلق: 25.3
حزب دموکراتیک خلق ها: 10.3
حزب حرکت ملی: 12
حزب عدالت و توسعه در انتخابات قبلی با 258 کرسی از 550 کرسی پارلمانی در صدر قرار گرفت اما نتوانست حدنصاب لازم را برای تشکیل دولت به تنهایی کسب کند. طبق قوانین ترکیه حزب پیروز در صورتی که بتواند اکثریت کرسی‌های مجلس را (بیش از ٢٧٥کرسی) به دست بیاورد می‌تواند به تنهایی دولت تشکیل دهد.
