اجتناب از عفونت گوش با رعایت چند راهکار ساده

سه نوع اصلی عفونت گوش وجود دارد؛ عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)، اوتیت مدیا با افیوژن و التهاب گوش خارجی که بیشتر در شناگران دیده می شود. عفونت گوش در کودکان بسیار شایع است و با توجه به گزارش موسسه ملی بهداشت آمریکا، معمولا از هر چهار کودک سه تن به این عارضه مبتلا می شوند.
*** عوامل خطر و علل
مطالعات محققان دانشگاه فیلادلفیا نشان می دهد که چند عامل می تواند خطر عفونت گوش را افزایش دهد. این عوامل عبارتند از: 
-سن
کودکان کمتر از سه سال بیشتر در معرض عفونت گوش قرار دارند.
-سابقه خانوادگی
احتمال ابتلای کودکانی که والدینشان به عفونت گوش مبتلا بوده اند بیشتر است.
-آلرژی و سرماخوردگی
گرفتگی مکرر بینی می تواند به عفونت گوش منجر شود.
-نقص هنگام تولد یا شرایط پزشکی خاص
نقص سیستم ایمنی و وجود ناهنجاری های سر و صورت یکی از مهمترین دلایل عفونت گوش است.
- استفاده زیاد از شیشه شیر یا پستانک
-کودکانی که از سن پایین به مهدکودک سپرده می شوند.
-کودکانی که والدینشان در منزل یا ماشین سیگار می کشند
قرار گرفتن در معرض دود سیگار سبب جمع شدن آب در گوش میانی و عفونت گوش می شود و شنوایی کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.
برخلات تصور سایر پزشکان، عفونت گوش معمولا به دلیل عفونت های ویروسی بوجود می آید و کمتر دیده می شود که منشا باکتریایی داشته باشد.
*** علایم و نشانه ها
گوش درد، تب، کاهش شنوایی، سردرد و احساس پربودن مجاری گوش، از مهمترین علایم هر سه نوع عفونت محسوب می شوند. این علایم در نوزادان و کودکان معمولا با اختلال خواب، کاهش اشتها، گریه های مکرر و بی حوصلگی کودک همراه است. در صورتی که پرده گوش آسیب دیده باشد، احتمال خروج خون یا مایع مخاطی از مجرای گوش وجود دارد.
*** تشخیص
با مشاهده علایم بیماری باید به پزشک مراجعه شود. متخصص گوش و حلق و بینی به کمک یک دستگاه کوچک به نام اتوسکوپ و بررسی حلق و بینی، به راحتی می تواند نوع عفونت و میزان آن را تشخیص دهد. در موارد پیشرفته، از از آزمون های شدت صدا و فشار هوا برای سنجش انعطاف پذیری پرده گوش استفاده می شود.
*** درمان
معمولا برای درمان از آنتی بیوتیک استفاده می شود، البته اگر عفونت گوش دلیل باکتریایی داشته باشد، آنتی بیوتیک موثر نیست. آموکسی سیلین رایج ترین نوع آنتی بیوتیک تجویز شده در کودکان است و استاندارد دوره تجویز آن حدود 10 روز است. برای کاهش درد و تب از مسکن هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن استفاده می شود. تعبیه یک لوله در مجاری شنوایی برای خروج آب جمع شده پشت پرده گوش در بیمارانی که به طور مکرر به این عارضه مبتلا می شوند، توصیه می شود.
***پیشگیری
واکسیناسیون منظم، اجتناب از محیط هایی که دود سیگار وجود دارد، شستن مراقب دست ها در فصل سرما و استراحت و تغذیه مناسب، مهمترین روش های جلوگیری از عفونت گوش هستند. 
شیر مادر سبب افزایش آنتی بادی بدن نوزاد می شود و احتمال عفونت گوش را کاهش می دهد. به علاوه استفاده از شیشه شیر به دلیل ایجاد فشار منفی داخل بطری، به پرده گوش آسیب می رساند. استفاده از گوشی هنگام شنا و خارج کردن آب جمع شده توسط یک دستمال ضد عفونی پس از استحمام در کاهش بروز این عارضه موثر است. یکی دیگر از دلایل ابتلا به عفونت گوش، استفاده از گوش پاک کن است.
فروبردن اشیای نوک تیز و کثیف در داخل مجاری شنوایی نیز احتمال این عارضه را چندین برابر افزایش می دهد.
بهتر است به محض مشاهده اولین علایم بیماری به پزشک مراجعه شود، زیرا درمان درمراحل اولیه به مراتب ساده تر است.