پرتاب ظفر ۲ با سایوز؛ گام دانشگاه‌ محور ایران در بلوغ فناوری ماهواره‌های سنجشی

 ماهواره ظفر ۲ یکی از ماهواره‌های سنجشی ایران است که به سفارش سازمان فضایی ایران در دانشگاه علم و صنعت ایران در ابعاد ۸۰×۸۰×۱۲۰ سانتی‌متر و با وزن ۱۱۳ کیلوگرم طراحی و ساخته شده است.

این ماهواره قرار است فردا ۷ دی ماه با ماهواره‌بر سایوز از پایگاه فضایی وستوچنی روسیه در مدار LEO، مدار نزدیک به زمین قرار گیرد.

هدف اصلی از ساخت «ظفر ۲» توسعه توان بومی در طراحی یکپارچه‌سازی سامانه‌های فضایی و تصویربرداری سنجشی است. 

از نظر فناوری ساخت نیز ظفر ۲ یک ماهواره در کلاس وزنی ۱۰۰ تا ۱۳۵ کیلوگرم است که از سازه آلومینیومی سبک سازی شده با تحلیل تنش و ارتعاش استفاده می‌کند. طراحی سازه به گونه‌ای انجام شده که بتواند بارهای مکانیکی پرتاب لرزه شوک و ارتعاش را تحمل کند.

در بخش برق و توان این ماهواره از پنل‌های خورشیدی بدنه ثابت و باتری‌های لیتیوم یون فضایی استفاده می‌کند که توان لازم برای زیر سامانه‌ها را تأمین می‌کند.

یکی از فناوری‌های شاخص ظفر، سامانه تعیین و کنترل وضعیت (ADCS) است. این سامانه شامل ژیروسکوپ، مگنتومتر، سنسور خورشیدی و عملگرهایی مانند چرخ عکس‌العملی و مگنتورکر است که امکان کنترل سه محوره و پایدارسازی دقیق برای تصویربرداری را فراهم می‌کند.

محموله تصویربرداری

در حوزه مأموریتی ظفر به دوربین تصویربرداری اپتیکی با دقت تفکیک مکانی ۱۵ متر مجهز است که برای پایش منابع طبیعی کشاورزی، مدیریت بحران و بررسی زیست محیطی کاربرد دارد و داده‌ها از طریق لینک مخابراتی باند S به ایستگاه زمینی ارسال می‌شوند. 

ویژگی متمایز ظفر ۲ تمرکز آن بر بومی‌سازی کامل زنجیره طراحی تا تست‌های محیطی حرارتی، خلأ و ارتعاش است؛ به طوری که این ماهواره نقش مهمی در بلوغ فناوری فضایی دانشگاه محور ایران داشته است.

محموله ذخیره و ارسال(S&F) و محموله تحقیقاتی تشعشعات فضایی از دیگر محموله‌های این ماهواره به شمار می‌رود.

به طورکلی برای ظفر ۲ با قدرت تفکیک مکانی ۱۵ متر رنگی ماموریت‌هایی چون سنجش از دور، ذخیره و ارسال دیتا و اینترنت اشیاء پیش‌بینی شده است.