به گزارش ایران اکونومیست؛ خبرگزاری شعر ایران-تارنا نوشت: نیمقرن حضور مداوم محمد عزیزی در عرصه کتاب، ادبیات و مطبوعات محور آیین نکوداشت او در خانه هنرمندان ایران بود. این مراسم در روز پنجشنبه ۲۴ مهرماه ۱۴۰۴ به همت «عصر روشن» در تالار استاد امیرخانی و به پاس پنجاه سال فعالیت پیوسته او در ادبیات ایران، با حضور جمعی از چهرههای فرهنگی و هنری برگزار گردید.
در این آیین، محمود معتقدی، داود موسایی، مصطفی فعلهگری، حامد صلاحی، علی عزتی، فائزه جنیدی، سیدجواد رسولی، سید محمد طباطبایی، علی آبان، محمد مفتاحی، حافظ ذبیحالهی و محمود برآبادی سخنرانی کردند و اجرای برنامه را علیرضا بهرامی و افسانه حسنیه برعهده داشتند.
محمد عزیزی، شاعر، نویسنده، سردبیر مجله «رودکی» و مدیر انتشارات «روزگار»، در طول این سالها حدود پنجاه جلد کتاب در حوزههای کودک و نوجوان، عمومی و دانشگاهی منتشر کرده و آثار شاخصی مانند گوشت و زنگوله، میروم زنگوله بخرم، گوشفیل، سایه سنگو، همراه آفتاب، صدای نرم باران، آوازهای خاموش، سایه در خورشید، چگونه بنویسیم، همت، سفر صبح، خواب خون، فرخلقا و سیمرغ، چشمه ماه و رمان هفتجلدی نهنگ آبهای عمیق را در کارنامه خود دارد.
ایثار در نشر و شعر
محمود معتقدی روزنامه نگار و ناشر ادبی مطرح کرد:
«من در طول بیش از چهلوچهار سال فعالیت در حوزه روزنامهنگاری و نشر، کمتر کسی را دیدهام که همچون محمد عزیزی با چنین عشق و پشتکاری در مسیر فرهنگ گام بردارد. او نهتنها شاعری برجسته است؛ بلکه در مقام ناشر نیز کارنامهای درخشان دارد. بیش از هزار و دویست و پنجاه عنوان کتاب به اهتمام او منتشر شده؛ عددی که فقط آمار نیست، بلکه نشانه عمری تلاش و ایمان به کتاب است. هر صفحه از این آثار، نتیجه شبهای بیخوابی و سالها دلدادگی به اندیشه و ادبیات است.
محمد عزیزی از آن دست انسانهایی است که کار را نه برای نام و نان، بلکه برای عشق انجام میدهد. او اهل نمایش نیست؛ اهل ساختن است. در این سالها از نزدیک دیدهام که چگونه با وجود همه سختیهای بازار نشر، هرگز امید را کنار نگذاشته؛ و همچنان کتاب را چراغی برای روشن نگهداشتن فرهنگ میداند. رفتار و منش او برای من همیشه یادآور نسلی از فرهیختگان است که کار فرهنگی را عبادت میدانستند؛ و در این راه، هیچ چیز را بر کتاب ترجیح نمیدادند.
امروز که درباره او سخن میگویم، نه از سر دوستی، بلکه از سر احترام است. بهراستی باید به پاس نیمقرن خدمت او در عرصه شعر و نشر، سر تعظیم فرود آورد. او ثابت کرده است که یک ناشر میتواند شاعر باشد، و یک شاعر میتواند ناشر باشد؛ ترکیبی نادر که از دل فرهنگ ایران برآمده است. محمد عزیزی برای من نماد ایمان و پایداری در راه ادبیات است؛ و من با افتخار میگویم که تقدیر از او، تقدیر از خودِ فرهنگ است.»
استمرار نشر و تعهد فرهنگی
حامد صلاحی نویسنده و پژوهشگر ادبی درباره محمد عزیزی گفت:
«محمد عزیزی از بهار ۱۳۵۴ تا امروز، هم در شعر و داستان و هم در حوزه نشر و نشریه فعالیت مستمر داشته و قلم و قدمش همیشه همراه قافله، بلکه قافلهسالار فرهنگ بوده است. بیش از پنجاه سال حضور فعال در کتاب و ادبیات و مطبوعات نشاندهنده پشتکار و البته ایثار اوست.
آثارش شامل گسترههای بزرگسال و نیز کودک و نوجوان است؛ و همواره در نشر آثار نویسندگان و شاعران، دقت و تعهد قابل توجهی داشته است.
نخستین گام او گوشت و زنگوله (۱۳۵۴) بود در نشر گام؛ و پس از آن، میروم زنگوله بخرم که با درایت نصرالله حکمت، مدیر نشر الهام و با طرح جلدی از محمدرضا شریفینیا منتشر شد؛ و در عرض یک سال پنجاههزار نسخه (در پنج نوبت) انتشار یافت؛ همچنین کبوترها دوباره اوج میگیرند که بازآفرینی داستانی است از کلیله و دمنه. گوشفیل و سایه سنگو (در نشر چکیده، با مدیریت زندهیاد محمدعلی بهمنی) در زمره آثار ارزشمند ایشان در سالهای آغازین اوست؛ همچنین جنگل و تبرداران (با نام مستعار علی بیدار) و همراه آفتاب که این کتابها با نگاه اجتماعی، فقر، مبارزه طبقاتی و تجربههای انسانی همراه بودند؛ و پشتوانه فکری و فرهنگی قابل توجهی داشتند؛ اهمیت استمرار نشر و ادبیات آگاهانه را نشان میدهند.همراهی همدلانه خانواده و بهویژه سرکار خانم خدیجه (آوا) قاسمی -که خود از نویسندگان زبردست این روزگارند- پیمودن این راه روشن اما دشوار را هموار کرده است.»
جایگاه ادبی و دوره طلایی
مصطفی فعله گری نویسنده و منتقد ادبی تشریح کرد:
«مصطفی فعلهگری از نویسندگان و منتقدان نامآشنای روزگار ما نیز از چند زاویه درباره ایشان گزارش دادند: اول به عنوان برادری کوچک که از نزدیک شاهد فعالیتهای او بودهاند؛ دوم در جایگاه نویسنده و منتقد ادبی که آثار ایشان را منتشر کرده؛ و سوم از منظر خوانندهای که با دقت آثار او را دنبال کرده است.
دوره طلایی زندگی ادبی محمد عزیزی، به باور من، دو سال پیش و دو سال پس از رخداد انقلاب اتفاق افتاد؛ دورانی که آن کارنامه فطری زلال به دلایل گوناگون تکرار نشد. در این دوران، ایشان با نویسندگان و فعالان ادبی مناطق مختلف ایران مانند آذربایجان، خراسان، خوزستان و مناطق کردنشین ارتباط داشته؛ و آثار ارزشمندی خلق کرده است. محمد عزیزی در این مسیر، همواره نقشآفرینی فعال در انتشار، نقد و آموزش ادبیات داشته و آثارش به عنوان نمونههایی ارزشمند از ادبیات اجتماعی نجیب ایران در پنجاه سال اخیر مطرح شدهاند.»
در بخش میانی این نشست، گروه «آوای شادی» به سرپرستی محبوبه ساوری اجرای موسیقی را بر عهده داشت و در پایان مهدیه رشیدی، گندم شاهمرادی، صدف درخشان و مهدی مظفری ساوجی به شعرخوانی پرداختند. این اجراها، همراه با نکوداشت نیمقرن فعالیت محمد عزیزی، حال و هوای هنری و فرهنگی مراسم را تکمیل کرد و حضور مهمانان هنرشناس نیز ارزش والاتری به این برنامه دلنشین بخشید.
اتمام خبر/