به گزارش ایران اکونومیست؛ وقتی صحبت از خمیردندان میشود، هیچکس انتظار ندارد «مو» نقش اصلی را داشته باشد. اما پژوهشگران ثابت کردهاند همین مادهی ساده و دورریختنی میتواند آیندهی دندانپزشکی را دگرگون سازد؛ راهکاری که شاید بهزودی جای فلوراید را بگیرد و برای نخستین بار، امید به توقف کامل پوسیدگی دندان را به واقعیت نزدیک کند.
احتمالاً از قبل میدانید که خمیردندان غنیشده با فلوراید راهی مؤثر برای کاهش سرعت فرسایش مینای دندان است؛ اتفاقی که میتواند به درد، پوسیدگی و درنهایت ازدسترفتن دندان منجر شود. اما فارغ از اینکه چقدر در مسواکزدن دقیق باشید، چنین خمیردندانهایی تنها تا حدی میتوانند مؤثر باشند و مینای دندان پس از تخریب، توانایی بازسازی ندارد. اکنون پژوهشگرانی از کینگز کالج لندن معتقدند شاید راه بهتری یافته باشند.
به زودی، اصلاح مو ممکن است به لبخندی سالمتر و قویتر تبدیل شود
در جستوجوی درمانی قدرتمندتر برای دندان، گروهی از پژوهشگران ابتدا کراتین را از مو استخراج کرد. در این مورد، مو از پشم گوسفند به دست آمد، اما همین ماده تقریباً در همه انواع موی حیوانات از جمله موی انسان وجود دارد. کراتین که یک پروتئین است، در ناخنها، پوست و برخی اندامهای داخلی نیز یافت میشود و وظیفهاش ایجاد ساختار و کمک به محافظت در برابر فشارهای مکانیکی است.
نتایج آزمایشها نشان داد که خمیردندان کراتینی هنگام تماس با بزاق دهان به ساختاری بلوری تبدیل میشود که میتواند یونهای کلسیم و فسفات را جذب و به خود متصل کند. این فرایند بهطور مؤثر عملکرد مینای دندان را تقلید میکند و برخلاف فلوراید که تنها سرعت پوسیدگی را کاهش میدهد، در آزمایشها روند تخریب را کاملاً متوقف کرد.
افزونبراین، پژوهشگران به مزایای زیستمحیطی و عملی فناوری نوین خود اشاره میکنند. سارا گامیا، نویسندهی اصلی مطالعه، توضیح میدهد کراتین جایگزینی تحولآفرین برای درمانهای رایج دندانپزشکی است. این ماده بهطور پایدار از پسماندهای زیستی مانند مو و پوست به دست میآید، نیاز به رزینهای پلاستیکی سمی و کمدوام را برطرف میکند و از نظر ظاهری هم طبیعیتر است؛ چرا که میتواند رنگی نزدیک به دندان واقعی ایجاد کند.
بهگفتهی پژوهشگران، روش درمانی تازه میتواند در آینده به شکل خمیردندان روزانه وارد بازار و در مطب دندانپزشکان نیز بهصورت ژل تخصصی استفاده شود. آنها امیدوارند ظرف دو تا سه سال آینده این محصول در دسترس عموم قرار گیرد. در پایان، شریف الشرقاوی، نویسندهی ارشد مطالعه، افقهای پیشرو را امیدوارکننده توصیف میکند:
زیستفناوری ما را وارد مرحلهای کرده است که دیگر صرفاً علائم بیماری را درمان نمیکنیم، بلکه میتوانیم عملکرد زیستی را با بهرهگیری از مواد طبیعی بدن بازگردانیم. با ادامهی توسعهی این روش و شکلگیری همکاریهای صنعتی مناسب، ممکن است به زودی لبخندهای سالمتر و قویتر را از چیزی به سادگی موهایمان به دست آوریم.