نگین معتضدی: وَلعِ نقش اول بودن را ندارم

نگین معتضدی که این روزها مشغول ایفای نقش در یک کار سینمایی به نام «صِفر تا صد» به کارگردانی محمد رسولی و تهیه‌کنندگی میلاد(رضا) آل احمدی است، در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایران اکونومیست اظهار داشت: اولین کار تصویرم به سال ۱۳۸۶ برمی‌گردد که ۲۲ ساله بودم و در یک اثر سینمایی به کارگردانی سعید اسدی بازی کردم و قبل از آن هم در تئاتر مشغول بودم. البته نه به صورت حرفه ای، هنر معماری خوانده‌ام و کار دانشجویی می‌کردم. بیشتر برای حضور کار تئاتر انجام میدادم اما هدفم کار تصویر بود.

او ادامه داد: در دفاتر مختلف تست بازیگری داده بودم تا اینکه حسین خضوعی با من تماس گرفت و گفت برای یک نقش اصلی انتخاب شده ام.

معتضدی درباره شاخص‌ترین کار تصویر خود گفت: از نگاه مردم، قطعا «ویلای من» مهران مدیری است و خودم هم آن را خیلی دوست دارم. کاری هم که خودم دوست داشتم و بازی کردم، «گذر از رنج‌ها» به کارگردانی فریدون حسن‌پور بود. کار دیگری از این کارگردان به نام «کوبار»(باران کوهی) و «۵ عصر» مهران مدیری دیگر کارهایی هستند که از آنها خوشم می‌آید.

بازیگر «شوخی کردم»، «در حاشیه» و «اسکار» به کارگردانی مهران مدیری در این باره که گفته می‌شود این کارگردان یک شیوه خاص در بکارگیری بازیگران برای پروژه‌ها دارد، گفت: اگر این گونه است از کم سعادتی بازیگرانش است. چون مدیری بی‌نظیر هستند و دوباره آرزو دارم با او کار کنم و امیدوارم این کم سعادتی شامل حال من نشود.

او در این باره که با توجه به کارهای طنزی که داشتید، آیا خودت را بازیگر طنازی می‌دانی؟ اظهار داشت: اصلا. حتی اگر در کارهای طنز بازی کردم، کاراکتر جدی بازی کردم در موقعیت طنز. در کنار بازیگران طنز قرار گرفتم اما اگر بخواهیم طنازی در بازی ببینیم مثل «شهرک جیم» که کار کردم، فکر نمی‌کنم که اصلا بتوانم خودم را بازیگر طناز بدانم.

معتضدی همچنین به این که به نظرت این نقش‌ها در موقعیت طنز، چقدر در یک کار طنز قابلیت دیده شدن دارد؟ چنین پاسخ داد: مثل «ویلای من»، این کار برای من اتفاق خیلی خوبی بود. چون قرارگرفتن در کنار بازیگران دیگر که خدای این کار بودند، نقش یک دختر محجوب و ملیح را بازی کردن، خوب بود و اتفاق خوبی رقم زد. اما کار ترسناکی است و جرات زیادی می‌خواهد.

او در عین حال درباره افق بازیگری خود و این که در چه سالی و با کدام کارگردان است؟ گفت: این که با کدام کارگردان است، نمی‌دانم. خیلی از کارگردان‌ها هستند که دوست دارم با آنها کار کنم. با سعید روستایی و رضا عطاران خیلی دوست دارم کار کنم. سروش صحت و مانی حقیقی، کارگردان‌های بنامی هستند که فکر می‌کنم همکاری کردن با آنها برای هر بازیگری خوشایند و ایده‌آل باشد. افقی که دارم این است که بازی کنم در یک روزی که احساس کنم صدم و بهترین بازی‌ام بوده است و این بازی در یاد مردم و تاریخ سینمای کشورم باقی می‌ماند.

بازیگر سینما و تلویزیون درباره این مساله که چرا جراحی زیبایی مانع از راهیابی بازیگران تازه وارد به پروژه‌ها می شود در حالی که بازیگران چهره هم جراحی زیبایی دارند چرا به آنها ایرادی گرفته نمی‌شود؟ اظهار داشت: اگر بخواهیم برای مقوله زیبایی صحبت کنیم، این مساله خیلی شخصی است اما وقتی روی پرده قرار می‌گیری، دیگر شخصی نیست. آدمها اجازه دارند درباره‌اش نظر بدهند، بپذیرند یا پس بزنند.

او افزود: همه جای دنیا بازیگران برای بهتر شدن چهره‌شان و زیباتر شدن تلاش می‌کنند و سعی دارند همان صورت زیبا را حفظ کنند، یک اختیار است اما اگر به اندازه معقول و درست باشد و فرد دچار وسواس ذهنی نشود، قابل قبول و قابل پسند است و چیزی نیست که درباره اش گارد بگیریم.

او همچنین درباره پرچالش‌ترین کار بازیگری خود گفت: فکر می‌کنم، نقش مرجان در «گذر از رنج‌ها» بود. چون به شدت درست نوشته شده بود و به شدت آن را دوست داشتم. تمامی ری اکشن‌هایی که در فیلم می‌داد برای من قابل درک، پذیرش و باور بود. برای همین، همراه شدن با این نقش برای من خیلی دلپذیر بود.

معتضدی به این سوال که دستمزد چقدر برای او مهم است؟ اظهار داشت: خیلی زیاد.

او به این سوال که آیا نقشی بود که از آن خوشت بیاید ولی دستمزد آن کم بوده و نپذیرفتی؟ چنین پاسخ داد: بله بوده است. یک چیزی باید در یک کار خیلی مورد پسندت باشد که آن نقش را قبول کنیم. یا یک نقش عالی است، یا گروه و یا دستمزد عالی است. بعضی وقت ها می شود نقش را دوست داری اما گروه یا دستمزد را دوست نداری. در این صورت همکاری صورت نمی‌گیرد.

معتضدی به این سوال که اگر نقش اصلی و یک به شما در کاری پیشنهاد شود و بگویند دستمزدی ندارد چه می‌گویی؟ گفت: من نقش یک‌هایم را بازی کرده‌ام و ولع نقش یک بازی کردن را آنقدر ندارم اما هیچی به هیچی مثل این است که بروی قصابی گوشت بگیری اما بگویی پول نمی‌دهم. این غیر ممکن است. این حرفه من است و گذران زندگی من از این شغل است. تمامی چیزی که دارم همین شغل است. اصلا نمی‌پذیرم. به خاطر دستمزدم و این که ۲۳ سال است در این حرفه زحمت کشیده‌ام و خاکش را خورده‌ام. بی دلیل وارد آن نشده‌ام. رتبه ۱۳ دانشگاه بودم و فکر می‌کنم خیلی دلایل وجود دارد که احساس کنم جایی که اکنون می‌ایستم نباید مجانی باشد.

او در این باره که چه چیزی در سینما نگین معتضدی را اذیت می‌کند؟ گفت: بی‌ادبی، آدم‌های پرتوقع بی‌ادب طلبکار.

معتضدی همچنین به این سوال که شده در پروژه‌ای به شدت از دست عوامل و بازیگری عصبانی شوی و کار را رها کنی؟ اظهار داشت: رها که هرگز چون من به کارم متعهدم نه به رفتار آدم‌ها. اما شده که رفتار آدم‌ها اذیتم کند و ری اکشن نشان دهم.