توسعه مفهوم و سپهر هویت و منافع ملی در جنگ ۱۲ روزه

هویت ملی هر کشوری از عناصر خاص همان کشور تشکیل می شود مثلا تاریخ، زبان، آیین ها و مذهب جزو مولفه های هویت ملی کشورها هستند. هویت ملی ایران متشکل از تاریخ کهن و درخشان، دین اسلام ریشه دار و اصیل، روحیه ضدظلم و انقلابی علیه استعمار ، زبان هنری و حماسی و آیین های مختص به خود است.

اما وطن دوستی، عشق به خاک و میهن و حمایت از هموطن از جمله عناصری بودند که در دهه‌های گذشته در عرصه عمومی و رسمی کشور کمرنگ شده بودند. (اگرچه عده ای وطن فروش، ادعای وطن پرستی را آرمیده در دامن دشمن سر می دادند!!) در جنگ ۱۲ روزه وقتی مشخص شد که کیان ایران درخطر است و فرزندان ناب این آب و خاک در خون خود می غلطند، ناگهان عشق میهن، هموطن و خاک پاک آن پررنگ تر شد و در کنار عناصر دیگر هویت ملی (مانند دین و انقلابی بودن) سربرآورد و هویت ملی را گسترش داد.

از طرف دیگر همه فهمیدند که منافع ملی فقط در داخل مرزهای کشور تعریف نمی شود و گاهی باید در بیرون از مرزها هزینه کرد تا در داخل کشور در امنیت به سر برد . همه متوجه شدند که باید به خاطر منافع ملی هزینه پرداخت کرد و کشوری قوی درست کرد.‌

متوجه شدند که ضعیف کشی رسم ناجوانمردان عالم است پس باید بروند قوی شوند اگر راحت جهان طلبند. فهمیدند توصیه های مقام معظم رهبری در مورد لزوم پیشرفت در عرصه های علمی، فناوری، نظامی و هوش مصنوعی و... برای تامین منافع ملی درست بوده است. پس باید سپهر هویت و منافع ملی را بازتعریف، توسعه یافته و متوازن کرد تا اکثریت مردم و منافع عمومی در آن جای گیرند. این رمز ماندگاری است.

**دکترای حقوق عمومی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران