سیاست‌های ترامپ در آسیای جنوبی چه خواهد بود؟

به گزارش روز یکشنبه ایران اکونومیست به نقل از فارن افرز، ترامپ از زمان روی کار آمدن در ۲۰ ژانویه (اول بهمن)، حرفی درباره جنوب آسیا نزده و اولویت‌های سیاست خارجی او احتمالا با آغاز دوره دوم ریاست جمهوری وی در جای دیگری متمرکز خواهد شد. با این حال، برخی از اقدام‌های اولیه ترامپ که در زیر به آنها اشاره شده، چگونگی رویکرد او به روابط با کشورهای این منطقه را ارائه می‌دهد.

تعرفه‌ها

سیاست‌های حمایت‌گرایانه هند و فقدان تعادل تجاری با آمریکا به نفع دهلی‌نو، مدت‌هاست که این کشور جنوب آسیا را به هدف بالقوه‌ای برای افزایش تعرفه‌ها در دوران ترامپ تبدیل کرده است.

هفته گذشته، شالاب کومار، یک سرمایه دار جمهوری خواه، اظهار داشت که ترامپ می‌تواند در اولین روزهای ریاست جمهوری خود ۱۰ درصد افزایش تعرفه‌ها را بر هند اعمال کند.

چنین اقدامی تنش‌هایی را در روابط تجاری آمریکا و هند ایجاد می‌کند؛ به‌ویژه اگر ترامپ علاقه‌ای به حفظ گفت‌وگوی تجاری راهبردی با دهلی نو که در سال ۲۰۲۳ آغاز شد را نداشته باشد.

در عین حال، تعرفه‌ها یا تهدید به وضع آنها می‌تواند دو طرف را به آغاز گفت‌وگوها درباره توافق شراکت اقتصادی ترغیب کند.

هند تنها کشور منطقه نیست که تحت تاثیر تعرفه‌ها قرار گرفته است. آمریکا مقصد اصلی صادرات برای تمام منطقه جنوب آسیا از جمله بنگلادش و پاکستان است.

با توجه به شکنندگی این دو اقتصاد، مجازات‌های تجاری واشنگتن می‌تواند ضربه‌های اقتصادی و دیپلماتیکی وارد کند.

مهاجرت

کشورهای آسیای جنوبی، جوامع دور از میهن (دیاسپورا) زیادی در آمریکا دارند که هند دهمین جایگاه را در میان پرجمعیت‌ترین آنها دارد.

نحوه برخورد ترامپ با موضوع ویزای H-۱B، که منجر به شکاف بین برخی از صاحبان نفوذ در دولت (مانند ایلان ماسک) و بسیاری از حامیان ترامپ شده، عواقبی برای تعداد زیادی از اتباع آسیای جنوبی در آمریکا که در حوزه فناوری فعال هستند، به همراه خواهد داشت.

سرکوب ویزای H-۱B بر روابط فناوری آمریکا و هند که یکی از سریع ترین فضاها برای همکاری‌های دوجانبه در دوران جو بایدن رئیس جمهوری پیشین آمریکا بود، تاثیر می‌گذارد.

علاوه بر این، هندی‌ها سومین گروه بزرگ مهاجران غیرقانونی در آمریکا هستند که در دوران ترامپ با تهدید اخراج مواجه خواهند شد.

مبارزه با تروریسم

ترامپ دوست دارد بگوید که او داعش را شکست داد و ممکن است به دنبال این باشد تا از ظهور مجدد این گروه از جمله تهدید فزاینده ناشی از داعش خراسان در افغانستان، جلوگیری کند.

مایک والتز مشاور امنیت ملی آمریکا که گفته است نیروهای آمریکایی نباید از افغانستان خارج می‌شدند، نسبت به داعش و سایر گروه‌های تروریستی در این کشور ابراز نگرانی کرده و هشدار داده است که آنها می‌توانند آمریکا را هدف قرار دهند.

این نشان می‌دهد که افغانستان محور اصلی راهبرد مبارزه با تروریسم دولت ترامپ خواهد بود؛ استراتژی که باید بدون حضور نیرو بر روی زمین دنبال شود.

یک سوال کلیدی این خواهد بود که آیا دولت ترامپ با طالبان در مورد این موضوع تعامل می‌کند یا خیر؟ مقام‌های دولت بایدن با اکراه اعتراف کردند که سرکوب داعش توسط طالبان برای منافع ایالات متحده مفید بوده است.

اما والتز منتقد سرسخت طالبان است. او ممکن است ترامپ را متقاعد کند که عملیات نظامی، مانند عملیاتی که ایمن الظواهری، رهبر القاعده در سال ۲۰۲۲ در کابل ترور شد را در نظر بگیرد.

سیاست‌های پاکستان

ترامپ که در دوره اول ریاست جمهوری خود به شدت از پاکستان انتقاد و بیشتر کمک‌های امنیتی به این کشور را قطع کرد، احتمالا علاقه چندانی به تعامل با اسلام آباد نخواهد داشت. همچنین بعید است که او پذیرای سخنان مقام های پاکستانی برای تجدید همکاری امنیتی برای مهار تهدید مشترک داعش باشد.

در همین حال، بسیاری از حامیان عمران خان، نخست وزیر سابق پاکستان، از جمله دیاسپوراها در آمریکا هستند و امیدوارند که ترامپ، اسلام آباد را برای آزادی عمران خان از زندان تحت فشار قرار دهد.

حامیان عمران خان ستایش‌های گذشته ترامپ از او را به یاد می‌آورند و با برخی اظهارات ریچارد گرنل فرستاده ترامپ برای ماموریت‌های ویژه به وجد آمدند. گرنل در برخی از اظهارات خود پیش از مراسم تحلیف ترامپ، آزادی عمران خان را خواستار شده بود.

با این حال، ترامپ باید احساس کند که در این مساله چیزی برای او وجود دارد. تصور اینکه او پرونده عمران خان را به پاکستان گره بزند دشوار است. اگر این کار را انجام دهد، روابط واشنگتن و اسلام آباد ممکن است با فشار بیشتری مواجه شود.