از دریاچه‌ای به رنگ آدامس صورتی تا جزیره کدو زرد خالدار

به گزارش ایران اکونومیست، سفر درحالی‌که می‌تواند مفید باشد، اما سال گذشته به ما نشان داد می‌تواند، مکان‌هایی را که دوست داریم تحت فشار قرار دهد یا به آن‌ها آسیب بزند. بسیاری از مقصدها اکنون محدودیت‌های جدیدی برای مدیریت اثرات «گردشگری انبوه» اعمال کرده‌اند. «بی‌بی‌سی» در نخستین فهرستی که از بهترین مکان‌های پیشنهادی سفر در سال ۲۰۲۵ میلادی آماده کرده است، روی مکان‌هایی تمرکز دارد که با مشکل ازدحام جمعیت گردشگر مواجه نیستند.

«بی‌بی‌سی» نوشت، این مکان‌ها نه‌تنها از بازدیدکنندگان استقبال می‌کنند، بلکه تجربه‌های بی‌نظیر سفری را ارائه می‌دهند. همچنین از گردشگری برای حمایت از جوامع محلی، حفاظت از محیط‌زیست یا حفظ میراث فرهنگی بهره می‌برند. این فهرست با همکاری نویسندگان سفر «بی‌بی‌سی» و برخی از مهم‌ترین مراجع گردشگری پایدار در جهان، مانند سازمان جهانی گردشگری، سازمان سفر پایدار بین‌المللی و شورای جهانی سفر و گردشگری تهیه شده است.

در شرایطی که هجوم گردشگران در بسیاری از مناطق از سطح پیش از همه‌گیری کرونا فراتر رفته و تغییرات آب‌وهوا و اقلیم نشان می‌دهد بسیاری از مکان‌های رؤیاهایی ممکن است دیگر برای مدت طولانی در دسترس نباشند، سفرِ هوشمندانه یعنی انتخاب مقصدهایی که تأثیر مثبت داشته باشد.

پیاده‌روی در چشم‌اندازهای شبیه ماه بولیوی تا کمپینگ مجلل در قطب شمال واقع در گرینلند، که بزرگ‌ترین جزیره جهان محسوب می‌شود، ماجراجویی بی‌نظیری است که در این فهرست معرفی شده است که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

۱. دومینیکا

اگر می‌خواهید در کنار نهنگ‌های عنبر شنا کنید، دومینیکا روش‌های اخلاقی و پایدار را برای این تجربه ترتیب داده است که بخشی از تعهد این جزیره کارائیبی به حفاظت از محیط دریایی و گردشگری به اصطلاح بازسازی‌کننده است. این کشور جزیره‌ای، اخیراً نخستین منطقه حفاظت‌شده نهنگ عنبر در جهان را برای محافظت از این حیوانات ایجاد کرده است. مجوزهای محدود برای شنا با نهنگ‌ها تضمین می‌کند که این تجربه صمیمی و محترمانه باشد و به بازدیدکنندگان فرصتی بی‌نظیر را ارائه بدهد که فرصت‌های گردشگری پایدار را نیز برای ساکنان منطقه ایجاد کند.

در سال ۲۰۲۵، زیرساخت‌ها و سیستم‌های جدیدی برای استقبال از بازدیدکنندگان فراهم شده است که شامل فرم‌های دیجیتالی مهاجرت برای تسهیل ورود و توسعه یک سیستم تله‌کابین است که مردم را از دره «روزو» (Roseau ) به «دریاچه جوشان»، یکی از بزرگ‌ترین چشمه‌های حرارتی جهان می‌برد. همچنین دسترسی به این مکان آسان‌تر شده است. علاوه‌بر پروازهای خطوط هوایی آمریکایی از میامی، شرکت هواپیمایی یونایتد نیز پروازهای مستقیم از نیوآرک را از ۱۵ فوریه آغاز می‌کند.

دومینیکا همچنین میزبان پروژه CETI است، که یک تلاش برای رمزگشایی زبان و کدهای نهنگ‌ها است که توسط دیوید گروبر، کاوشگر نشنال جئوگرافیک، سرپرستی می‌شود.

دومینیکا یک مقصد ساده نیست، بلکه یک جنبش است برای حمایت از مدلی از اکوتوریسم که تعادل بین حفاظت از تنوع زیستی و رشد اقتصادی را برقرار می‌کند، تا اطمینان حاصل شود که ماجراجویی شما، از این بهشت طبیعی برای نسل‌های آینده محافظت می‌کند.

۲. نائوشیما، ژاپن

جزیره ژاپنی نائوشیما، خانه یکی از مجسمه‌های نمادین کدو زرد خالدار اثر «یایویی کوساما» هنرمند نامدار ژاپنی است که این جزیره را به یک مقصد مهم برای علاقه‌مندان به هنر معاصر و معماری تبدیل کرده است.

این جزیره که قبلاً به خاطر صنعت آلاینده ذوب مس معروف بود، دگرگونی خود را مدیون پروژه «Benesse Art Site Naoshima» است که با ایجاد موزه‌های بزرگ و آثار هنری خاص دریاچه زیبای «دریای داخلی ستو» جان تازه‌ای به آن بخشیده است.

در بهار ۲۰۲۵، موزه جدید هنر نائوشیما افتتاح می‌شود. این موزه توسط «تادائو آندو»، معمار برنده جوایز متعدد، طراحی شده که قبلاً نیز ۹ پروژه دیگر را در این جزیره خلق کرده است.

این موزه جدید که به آثار هنرمندان آسیایی اختصاص دارد، یکی از برجسته‌ترین بخش‌های سه‌سالانه «ستوئوچی» امسال خواهد بود. این رویداد که شامل نمایش آثار هنری و برگزاری رویدادهای مختلف است، در ۱۷ جزیره برگزار می‌شود.

۳. دولومیت، ایتالیا

اگر ایتالیا در فهرست آرزوهای شما برای سفر در سال ۲۰۲۵ است، به جای رفتن به رم، پایتخت از پرگردشگر، به سمت شمال و کوه‌های زیبای دولومیت بروید.

برای ایتالیایی‌ها، این کوه‌های چشم‌نواز مقصدی برای تعطیلات خانوادگی و مجلل هستند. آن‌ها هر سال برای اسکی، پیاده‌روی و لذت بردن از غذاهای کوهستانی آلپ به این منطقه می‌روند اما در حالی که این مکان برای گردشگران خارجی کمتر شناخته شده است، انتظار می‌رود این وضعیت به زودی تغییر کند.

«ملکه دولومیت»، یعنی شهرک «کورتینا دامپتزو» قرار است یکی از میزبانان المپیک زمستانی ۲۰۲۶ باشد. آماده‌سازی‌ها که در طول سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت، باعث بهبودهای زیرساختی قابل توجهی در این منطقه می‌شود که با شور و هیجان پیش از المپیک همراه خواهد شد.

اما دولومیت مقصدی بی‌نظیر برای همه فصل‌هاست. می‌توان در فصولی غیر از زمستان از مسیرهایی مانند «Cammino Retico» که در سال ۲۰۲۴ افتتاح شد، لذت ببرد. این مسیر ۱۷۰ کیلومتری و هفت روزه، روستاهای دورافتاده بین مناطق «ونتو» و «ترنتینو» را به هم متصل می‌کند.
 

۴. گرینلند

هیچ‌جایی روی زمین شبیه گرینلند نیست. بزرگ‌ترین جزیره جهان با جمعیتی کمتر از ۵۷ هزار نفر. این جزیره با کلاهک‌های یخی و کوه‌های عظیم خود، طبیعت دست‌نخورده باشکوهی دارد که تنها  موجودیت جغرافیایی ندارد، بلکه مکان‌هایی برای ماجراجویی‌ است.

در تابستان، فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی و تماشای نهنگ‌ها جذاب است و در زمستان، سورتمه‌سواری سنتی با سگ‌ها و مشاهده شفق قطبی جادویی، گرینلند را به یک مقصد بی‌نظیر تبدیل می‌کند.

تا به حال دسترسی به گرینلند دشوار بوده است، اما فرودگاه بین‌المللی جدیدی در شهر «نوک» (Nuuk) در حال راه‌اندازی است و دو فرودگاه دیگر نیز تا سال ۲۰۲۶ افتتاح خواهند شد.

«نوک» شهری مدرن با یک اسکله تاریخی، موزه‌های آموزنده و گالری‌های هنری چشمگیر است. این شهر همچنین محل مناسبی برای سفرهای پیاده‌روی، ماهیگیری و کمپینگ مجلل است و دروازه‌ای برای کشف قلمرو قطب شمال به شمار می‌آید.

در شمال، بازدیدکنندگان می‌توانند یخچال‌های عظیم «خلیج دیسکو» و «آبدره ایلولیسات» را که توسط یونسکو به ثبت رسیده‌اند، مشاهده کنند. در جنوب، در منطقه‌ای که وایکینگ‌ها در آن سکونت داشتند، تپه‌های سبز زیبایی قرار دارند که مزارع گوسفند آن‌ها را احاطه کرده است.

۵. ولز

با اینکه ولز شش برابر کوچک‌تر از انگلستان است و به اندازه دیگر نقاط بریتانیا بازدیدکننده ندارد، اما این کشور پر از پارک‌های ملی خیره‌کننده، قلعه‌های قرون وسطایی و طبیعتی بکر و بدون ازدحام است.

در سال جدید، بازدیدکنندگان دلیل دیگری برای سفر به ولز دارند، زیرا سال ۲۰۲۵ به عنوان سال «Croeso» (به معنای خوش‌آمدید) جشن گرفته می‌شود.

این رویداد یک‌ساله، فرهنگ، زبان و جاذبه‌های ولزی را به نمایش می‌گذارد و از بازدیدکنندگان دعوت می‌کند تا احساس «hwyl» را تجربه کنند. «hwyl» یک کلمه غیرقابل‌ترجمه ولزی است که توصیف‌کننده حالتی عمیق از شادی است که از زندگی در لحظه جاری ناشی می‌شود.

در سال‌های اخیر، ولز خود را در صف مقدم سفرهای پایدار و فرهنگی قرار داده است.

گردشگری به احیای زبان ولزی کمک کرده و این کشور در حال اجرای برنامه‌ای چندساله به ارزش ۵ میلیارد پوند است که از درآمد گردشگری برای ایجاد مکان‌هایی با پایداری بیشتر در محیط زیست استفاده می‌کند.

۶. نیوفاندلند غربی و لابرادور، کانادا

لابرادور، که بخش سرزمینی نیوفاندلند و لابرادور کانادا است، منطقه‌ای وسیع و کوهستانی است که به خاطر روستاهای ساحلی تحت‌تأثیر باد، یخچال‌های عظیم، جنگل‌های نیمه‌قطبی و آبشارهای عظیم با بیش از ۹ هزار سال تاریخ انسانی شناخته می‌شود.

در سال ۲۰۲۵، آخرین مرحله از بزرگراه ترانس ـ لابرادور ۱۲۰۰ کیلومتری که ساخت آن ۲۵ سال زمان برد و ۱ میلیارد دلار هزینه داشت، به پایان می‌رسد و باعث می‌شود این منطقه بیشتر قابل دسترس شود.

این مسیر دایره‌ای جدید که به نام Expedition ۵۱ شناخته می‌شود، لابرادور را با پنج استان کانادا متصل می‌کند و راهی به ایالات متحده و حتی فرانسه دارد.

دولت کانادا ۱۸۰ میلیون دلار برای مکان‌های «پارکز کانادا» در نیوفاندلند غربی و لابرادور سرمایه‌گذاری کرده است تا گردشگری پایدار را تشویق کند.

برای سال ۲۰۲۵، در محوطه تاریخی ملی «رد بی» Red Bay، که یک محوطه میراث جهانی یونسکو و ایستگاه شکار نهنگ بوده است، یک مرکز بازدیدکنندگان جدید افتتاح خواهد کرد.

۷. توسان، آریزونا، ایالات متحده

در سال ۲۰۲۵، توسان ۲۵۹ سالگی خود را جشن می‌گیرد.

این منطقه که اکنون به نام توسان شناخته می‌شود، در ابتدا بخشی از مکزیک بوده و دارای تاریخ چندملیتی منحصربه‌فرد و فرهنگی عمیق از بومیان آمریکایی است.

بازدیدکنندگان می‌توانند از مسیرهای پیاده‌روی در کویر و ساختمان‌های تاریخی مانند «کبوتر سفید کویر» بازدید کنند.

باغ‌های نزدیک توسان به عنوان قدیمی‌ترین خاک کشت‌شده به طور مداوم در ایالات متحده شناخته می‌شوند. چهار هزار سال پیش، اجداد توونو اودهام (Tohono O'odham) در این منطقه کشاورزی می‌کردند.

بازدیدکنندگان می‌توانند غذاهای منحصربه‌فرد این شهر را در یکی از رستوران‌های دارای گواهینامه خوراک‌شناسی یا بازارهای کشاورزی هِیرلوم (Heirloom) امتحان کنند.

۸. استرالیای غربی

«پرت» (Perth) عنوان منزوی‌ترین شهر بزرگ جهان شناخته می‌شود. این شهر و ایالت استرالیای غربی (WA) همواره در حاشیه توجه قرار داشتند، در حالی که شهرهای شرق استرالیا مانند ملبورن و سیدنی بیشتر مورد توجه بودند.

اما اکنون، «پرت» به عنوان تنها نقطه ورود مستقیم به اروپا از استرالیا، به دروازه غربی این کشور و یک مرکز جهانی هوانوردی تبدیل شده است. در همین راستا، فرودگاه «پرت» ‌با سرمایه‌گذاری ۵ میلیارد دلاری در حال بازسازی است تا تجربه سفر را بهبود ببخشد. همچنین با ارتباطات جدید به آسیا، استرالیای غربی در سال ۲۰۲۵ به یک مقصد گردشگری مهم تبدیل خواهد شد.

علاوه‌بر پرت جدید و مدرن، چشم‌انداز استرالیای غربی بیش از ۲.۵ میلیون کیلومتر مربع مساحت دارد و شامل ۱۲ هزار و ۵۰۰ کیلومتر خط ساحلی بکر، دریاچه‌های صورتی، آبشار، جنگل‌های مرتفع، گل‌های وحشی، تاکستان‌ها و چشم‌اندازهای منحصربه‌فردی از حیات وحش است. از جمله مواردی که می‌توان تجربه کرد به شنا با کوسه‌نهنگ‌ها و عکس گرفتن با کوئوکاها است که به «شادترین حیوانات دنیا» معروف هستند، می‌توان اشاره کرد.

استرالیای غربی همچنین میراث فرهنگی غنی خود را با اجرای طرح اقدام گردشگری بومی جینا به ارزش ۲۰ میلیون دلار استرالیا تقویت می‌کند. این طرح از تجربه‌های اصیل و هدایت‌شده توسط بومیان برای مسافران و توسعه کسب‌وکارهای بومی حمایت می‌کند. بازدیدکنندگان می‌توانند درباره قدیمی‌ترین فرهنگ‌های زنده روی زمین بیاموزند.

۹. سریلانکا

مزارع چای در تپه‌ها و فیل‌های وحشی که آزادانه پرسه می‌زنند همچنین معبدهای باستانی و موج‌های خروشان نشان می‌دهد که سریلانکا کشوری است که بسیاری از انتظارات را برآورده می‌کند. در آوریل ۲۰۲۲، نخست‌وزیر پیشین سریلانکا ورشکستگی این کشور را اعلام کرد، اما رئیس‌جمهور جدید قصد دارد پس از پاندمی و ناآرامی‌های داخلی، این کشور را احیا کند.

سریلانکا امیدوار است از طریق گردشگری دوباره روی پای خود بایستد. شهر کندی (Kandy) شاهد افتتاح اولین هتل هفت‌ستاره خود به نام «Aviyana Private Chalets» خواهد بود. همچنین یک مجتمع تفریحی یک میلیارد دلاری در «کلمبو» افتتاح می‌شود و خط هوایی جدید سریلانکا به نام «Air Ceilão» آغاز به کار خواهد کرد که به مقاصدی در اروپا و استرالیا پرواز خواهد داشت.

این کشور همچنین اخیراً برنامه (Good Travel Seal) را راه‌اندازی کرده است که از کسب‌وکارهای محلی با شیوه‌های پایدار تجلیل می‌کند.

این جزیره همچنین مسیر ۳۰۰ کیلومتری پکو (Pekoe Trail) را افتتاح کرده است که کوهنوردان به واسطه آن می‌توانند از میان مزارع چای و روستاهای روستایی در بلندی‌های مرکزی عبور کنند.

۱۰. پاناما

پس از مدیریت کانال پاناما برای چندین دهه، ایالات متحده در پایان سال ۱۹۹۹ کنترل این آبراه استراتژیک را طبق معاهده‌ای که رئیس‌جمهور پیشین آمریکا (جیمی کارتر) امضا کرد، به پاناما واگذار کرد. امسال، بیست‌وپنجمین سالگرد حاکمیت پاناما بر این کانال جشن گرفته می‌شود.

اما فراتر از کانال، این کشور با جنگل‌های بزرگ، جزایر زیبا و جنگل‌های مرتفع، جاذبه‌های زیادی برای ارائه دارد. در سال ۲۰۲۴، طرحی در همکاری با سازمان غیرانتفاعی Tourism Cares راه‌اندازی شد تا بازدیدکنندگان به راحتی بتوانند فرصت‌های گردشگری منطقه را در سراسر کشور پیدا کنند.

گردشگران می‌توانند سفر خود را با تورهای محلی در محله‌های «کاسکو آنتیگو» (Casco Antiguo) و «ال چوریو» (El Chorrillo) در شهر پاناما آغاز کنند. سپس به سمت جنوب‌غربی، به منطقه «لا پینتادا» (La Pintada) بروید، جایی که هنرمندان الیاف را برای ساختن کلاه‌های سنتی پانامایی با دست می‌بافند، کاری که از سوی یونسکو به عنوان یک میراث فرهنگی به رسمیت شناخته شده است.