به گزارش ایران اکونومیست، رضا شجیع با تأکید بر دیربازده و غیرکاربردی بودن پژوهش‌های دانشگاهی اظهار داشت: اکثر کشورها و حتی رقبای سنتی ایران در آسیا سرمایه‌گذاری‌های سنگینی روی موضوع هوشمندسازی و فناوری‌های ورزشی انجام داده‌اند و روز به روز در حال دستیابی به دستاوردهای بهتری در این زمینه هستند و این در حالی است که هنوز پس از چهار دهه هنوز در کشور ما ارتباط معناداری بین محصولات دانش بنیان دانشگاه‌ها با نهادهای متقاضی این محصولات یعنی فدراسیون های ورزشی و تیم های ملی برقرار نشده است.
مدیر اجرایی طرح ملی آمایش سرزمینی ورزش کشور مهمترین دلایل این امر را دور بودن پژوهشگران از نیازهای واقعی حوزه ورزش و بی توجهی به حوزه فناوری ذکر کرد و گفت: ماجرا مانند گردوشکن است. تا زمانی که دو طرف ماجرا به مثابه دو دسته گردوشکن به سمت یکدیگر حرکت نکنند، شاهد شکستن گردو نخواهیم بود. یک طرف اراده مدیران اجرایی حوزه ورزش است که باید بدانند بدون فناوری و مدیریت هوشمند فرایندها نمی‌توانند جهش و تحول خاصی ایجاد کنند و طرف دوم جامعه نخبگان و دانشگاهیان هستند که باید مطالعات و دستاوردهای علمی و فناورانه خود را با نیازهای واقعی و روز ورزش کشور هماهنگ کنند.
شجیع افزود: این فاصله باعث شده حوزه اجرایی ورزش نسبت به خروجی و اثربخشی محصولات دانشگاهی و مراکز پژوهشی امیدوار نباشند و آن را متناسب با نیاز خود احساس نکنند. نتیجه اینکه امروز شاهد یک جداافتادگی نگران کننده هستیم و علی رغم پیشرفت قابل توجه در کمیت پژوهش ها و تولید مقالات علمی، از آن طرف اثر قابل توجهی در پیشرفت ورزش کشور احساس نمی‌شود.
وی در پایان عنوان کرد؛ خوشبختانه اکنون شاهد رویکردهای مثبتی از سوی وزیر ورزش و جوانان هستیم و با تعامل سازنده ای که میان وزارت ورزش و معاونت علمی ریاست جمهوری شکل گرفته به زودی نشانه‌های امیدوارکننده‌ای از آغاز فرایند علمی سازی و هوشمند شدن ورزش کشور ظاهر خواهد شد؛ امری که با انتصاب مدیران جوان و چهره های خوش فکر در بدنه ورزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز همراه شده و این نویدبخش روزهای خوب برای آینده ورزش کشور است.
