۱۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۳۵
چگونه بر ناامیدی حرفه‌ای غلبه کنیم؟
احتمالا برای شما هم پیش آمده که گاهی در محیط کارتان دچار ناامیدی حرفه ای و شغلی شوید. زمانی که رغبتی به سرکار رفتن ندارید، در محیط کار درجا می‌زنید، ارتباط خوبی با همکاران و مافوقتان ندارید و خلاصه کارکردن عذابی الیم است. شما چگونه بر این شرایط غلبه می‌کنید؟
به گزارش ایران اکونومیست، عصر ایران نوشت: هر نیروی کاری در یک محیط کار ناخوشایند، با همکارانی به نظر عبوس و پیچیده و غیر صمیمی، همراه با حجم کاری بالا و ضرب‌الاجل‌های کاری فشرده، احتمالاً ناامیدی حرفه‌ای را تجربه کند.
اصولا چگونه می‌توان در محیط کار ناامید نشد و رشد کرد؟ آیا می‌توان با ارتباطات موثر، اهداف مشخص و نگرش مثبت، بر این مشکلات فائق آمد.
ناامیدی حرفه‌ای
سرخوردگی حرفه‌ای، همراهی خاموش است که جایی در کمین نشسته است تا گریبان مان را بگیرد.با آگاهی از تبعاتی که دارد و شرایطی که حضورش را محرز می‌کند، می‌توان بر آن غلبه کرد.
بسیاری از ما در محیط کارمان با عواملی نظیر شناخته نشدن، حجم کاری زیاد یا تعارضات بین فردی دست و پنجه نرم می‌کنیم. خیلی‌هامان زمانی در محیط کاری مان احساس کرده‌ایم که انتظارات حرفه‌ای ما با واقعیت در تضاد است.
با این حال، این تجربه، اگرچه ناراحت کننده است، اما نباید دائمی باشد و بر عملکرد و کیفیت زندگی ما تأثیر بگذارد. با استراتژی‌های درست، می‌توان نه تنها بر ناامیدی حرفه‌ای غلبه کرد، بلکه می‌توان آن را به فرصتی برای پیشرفت شخصی و حرفه‌ای تبدیل کرد.
علل ناامیدی حرفه‌ای
ناامیدی در کار یا ناامیدی حرفه‌ای می‌تواند ریشه‌های مختلفی داشته باشد. با شناسایی عوامل خاصی که باعث ایجاد استرس و بی انگیزگی در شغل خود می‌شوند، می‌توانید استراتژی‌های موثری را برای رسیدگی به آنها تعیین کنید و بر محیط کاری خود مسلط شوید و سطح رضایتمندی تان را بالا ببرید.
۱- حجم کار بالا
حجم کاری بیش از حد می‌تواند ایجاد احساس خستگی و استرس کند. مسئولیت‌های زیاد بدون داشتن منابع لازم برای انجام ، به نیروی کار فشار می آورد، و در چنین شرایطی جای تعجب ندارد که استرس پیدا کند.
حجم کار بالا به صورت اضافه بار کاری کیفیت کار را کاهش می‌دهد، درصد احتمال خطا و به دنبال آن خستگی روحی و جسمی را افزایش می‌دهد.
۲- به رسمیت شناخته نشدن در محیط کار
وقتی نیروی کار در محیط کاری خود احساس ارزشمند نبودن بکند، یا احساس کند مفید نیست و هیچ قدردانی‌ای از او در قبال کاری که انجام می‌دهد، به عمل نمی آید، روحیه اش تضعیف می‌شود.
وقتی تلاش‌های کارمند ناشناخته بماند یا دست کم گرفته شود، انگیزه و تعهد کارمند کاهش می یابد. توجه به نیروی کار و به رسمیت شناخته شدنش، چه به صورت یک تعارف زبانی، یا ارتقاء و افزایش حقوق، برای حفظ روحیه بالا و نگاه مثبت داشتن به شغل ضروری است.
اگر در محیط کاری خود به رسمیت شناخته نمی‌شوید، به راحتی یک وب سایت ایجاد کنید و دستاوردهای خود را قابل مشاهده کنید. این پلتفرم به شما این امکان را می‌دهد که یک نمونه کار آنلاین داشته باشید تا مهارت‌های خود را به نمایش بگذارید، نتایج خوب خود را به اشتراک بگذارید و در حوزه کاری خود شهرت داشته باشید.
۳- روابط متعارض
هیچ چیز به اندازه داشتن همکاران یا مافوق‌های غیر صمیمی و پیچیده محیط کار را برای نیروی کار سمی نمی‌کند. تعارضات بین فردی محیط کار را استرس زا و ناخوشایند می‌کند. تنش‌های مداوم، سوء تفاهم‌ها و ارتباطات نادرست، محیط را منفی و ناامید کننده می‌کند.
۴- انتظارات غیر واقعی
اهداف یا ضرب الاجل‌هایی که دستیابی به آنها غیرممکن است ایجاد احساس شکست و ناامیدی می‌کند. زمانی که انتظارات ما از توانایی‌ها یا منابعی که در اختیار داریم فراتر رود، ممکن است احساس ناامیدی کنیم و همین حال و احساس بر اعتماد به نفس و انگیزه ما تأثیر می گذارد.
ناامیدی حرفه‌ای می‌تواند به سرعت به زندگی شخصی مان هم راه پیدا کند.
۵- عدم استقلال
نداشتن کنترل بر کار خود باعث درماندگی می‌شود. کارمندانی که نمی‌توانند تصمیم بگیرند یا بر کار خود تأثیر بگذارند، احساس می‌کنند که درگیر کاری شده اند که هیچ از آن نمی‌دانند یا از سطح مهارت و دانش آنها فراتر است. همین احساس ناخوشایند میزان رضایت و مشارکت آنها را کاهش می‌دهد.
استراتژی‌هایی برای غلبه بر ناامیدی حرفه‌ای
اکنون که علل مختلف ناامیدی در کار را می‌دانید، زمان آن رسیده است که استراتژی‌هایی را برای کاهش آنها تعیین کنید.
منابع ناامیدی را شناسایی کنید
قبل از حل یک مشکل، شناسایی منبع ضروری است. زمانی را به فکر کردن در مورد موقعیت‌های خاصی که باعث ناامیدی شما می‌شود اختصاص دهید. یک دفتر برای یادداشت احساسات و رویدادهایی که ناامیدتان می‌کنند تهیه کنید. این به شما کمک می‌کند الگوهای تکرار شونده را شناسایی کرده و محرک‌های خود را بهتر درک کنید.
به عنوان مثال، به مواقعی توجه کنید که در محل کار بیشترین استرس یا آزاررا احساس می‌کنید . کدام موقعیت‌ها تنش بیشتری به شما وارد می‌کنند؟ در طول جلسات خاص، در حین انجام وظایف خاص یا بعد از تعامل با همکاران یا مافوق خاصی است که دچار استرس می‌شوید؟ شناسایی محرک‌های خود به شما کمک می‌کند تا استراتژی‌هایی برای مقابله موثرتر با آنها ایجاد کنید.
برای دیدن تصویر بزرگ تر و دقیق تر یک قدم به عقب بردارید
هنگامی‌که خود را در میانه یک موقعیت ناامید کننده می بینید، به راحتی احساس می‌کنید که غرق شده‌اید. چشم انداز به ما اجازه می‌دهد تا چیزها را واضح تر ببینیم و اهمیت مسئله را در چشم انداز وسیع تری ارزیابی کنیم.
تکنیک‌های آرامش بخش مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق را برای آرام کردن خود امتحان کنید. سپس با ذهنی آرامتر موقعیت را تحلیل کنید.
با برداشتن یک قدم به عقب، می‌توانید ارزیابی کنید که آیا مشکل به همان اندازه که در آن زمان به نظر می رسد جدی است یا خیر. گاهی اوقات یک دیدگاه بیرونی می‌تواند به حداقل رساندن تأثیر درک شده یک مشکل و یافتن راه حل‌های منطقی تر و مؤثرتر کمک کند.
آشکار و شفاف با همکاران تان ارتباط برقرار کنید
ارتباطات کلید حل بسیاری از مشکلات شغلی و حرفه‌ایست. اگر ناامیدی ناشی از روابط متضاد است، آن را آشکارا و محترمانه با افراد درگیر در میان بگذارید. احساسات خود را بدون تهمت بیان کنید و به نظرات همکاران خود گوش دهید.
گفتگوی صادقانه اغلب می‌تواند در موقعیت‌های پرتنش بن بست را بشکند. آماده شدن برای این گفتگوها از قبل، نوشتن نکاتی که می خواهید بیان کنید و راه حل‌های احتمالی مفید است. استفاده از عبارات اول شخص می‌تواند به جلوگیری از متهم شدن و تدافعی شدن گفتگو کمک کند
به عنوان مثال، به جای گفتن «تو هرگز به من گوش نمی‌دهی»، سعی کنید بگویید «وقتی صحبت می‌کنم احساس می‌کنم نادیده گرفته می‌شوم».
اولویت بندی و تفویض وظایف
اگر بار کاری بیش از حد، منبع ناامیدی شماست، ارزیابی مجدد اولویت‌های تان مفید است. وظایف خود را تجزیه و تحلیل کنید و روی مهم ترین آنها تمرکز کنید. در واگذاری برخی مسئولیت‌ها به سایر اعضای تیم خود تردید نکنید. یادگیری نه گفتن به خواسته‌های بیش از حد نیز برای جلوگیری از احساس غرق شدن ضروری است.
ایجاد یک لیست کارهای روزانه یا هفتگی می‌تواند به شما کمک کند اولویت‌های خود را تجسم کنید و روی مهم ترین چیزها تمرکز کنید. از ابزارهای مدیریت زمان، مانند برنامه‌های بهره وری یا تقویم‌ها، برای سازماندهی کارآمدتر کار خود استفاده کنید.
به دنبال حمایت باشید
مهم است که به تنهایی با ناامیدی‌های حرفه‌ای خود روبرو نشوید. با دوستان، خانواده یا همکاران مورد اعتماد خود صحبت کنید. حمایت عاطفی آنها می‌تواند ارزشمند باشد. در صورت لزوم، با یک متخصص، مانند یک درمانگر یا روانشناس شغلی، برای راهنمایی‌ها و تکنیک‌های خاص برای مدیریت استرس و ناامیدی ناشی از کار مشورت کنید.
پیوستن به گروه‌های پشتیبانی یا شبکه‌های حرفه‌ای می‌تواند به شما این امکان را بدهد که تجربیات خود را به اشتراک بگذارید و از افرادی که در موقعیت‌های مشابه قرار گرفته‌اند مشاوره دریافت کنید. این شبکه‌ها می‌توانند دیدگاه‌های جدید و استراتژی‌های موثری را برای مقابله با ناامیدی‌های حرفه‌ای به شما ارائه دهند.
مهارت‌های مدیریت استرس را یاد بگیرید
یادگیری مدیریت استرس به طور موثر برای غلبه بر ناامیدی در کار ضروری است. تکنیک‌هایی مانند مدیریت زمان، سازماندهی و برنامه ریزی می‌توانند فشار روزانه را کاهش دهند.
شرکت در دوره‌های آموزشی یا کارگاه‌های مدیریت استرس نیز موثر است. این برنامه‌ها، ابزارها و تکنیک‌های عملی را برای بهبود توانایی شما در یافتن آرامش در مواقع استرس ارائه می‌دهند. علاوه بر این، گنجاندن استراحت منظم در روزهای کاری می‌تواند به پایین نگه داشتن سطح استرس کمک کند.
اتخاذ یک سبک زندگی سالم با یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و خواب با کیفیت نیز به توسعه انعطاف پذیری در مواجهه با چالش‌های حرفه‌ای کمک می‌کند.
تعادل کار و زندگی را در اولویت قرار دهید
مطمئن شوید که برای فعالیت‌هایی که خارج از محل کار از آنها لذت می برید، زمانی را اختصاص داده‌اید. سرگرمی، ورزش یا گذراندن وقت با عزیزان. این لحظات آرامش، برای شارژ مجدد و حفظ نگرش مثبت ضروری اند.
همچنین مرزهای متمایزی بین کار و زندگی شخصی و خانواده تعیین کنید. به عنوان مثال، از چک کردن ایمیل‌های کاری خود بعد از ساعت مشخصی در عصر یا تعطیلات آخر هفته خودداری کنید. بعد از کار، آیین‌هایی مانند پیاده‌روی یا مدیتیشن ایجاد کنید تا به شما کمک کند آرام شوید.
اهداف واقع بینانه تعیین کنید
تعیین اهداف قابل دستیابی برای جلوگیری از ناامیدی از انتظارات غیر واقعی بسیار مهم است. وظایف بزرگ را به مراحل کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید. موفقیت‌های خود را جشن بگیرید، حتی کوچکترین آنها، تا انگیزه و روحیه خود را بالا نگه دارید.
اهداف هوشمندانه یعنی اهدافی مشخص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، واقعی و با زمانی تعریف شده و مشخص.
نگرشی مثبت داشته باشید
یک نگرش مثبت می‌تواند تجربه حرفه‌ای شما را متحول کند. سعی کنید به چالش‌ها به عنوان فرصت‌های یادگیری نگاه کنید تا موانع غیرقابل عبور. با افراد الهام بخشی که به شما انگیزه می‌دهند بیشتر مراوده داشته باشید. جملات تاکیدی مثبت را برای تقویت اعتماد به نفس خود همواره به کار ببرید.
قدردانی را تمرین کنید و قدردان و شاکر باشید. این یک شعار نیست. هر روز سه موردی که در محل کار به خاطر آنها سپاسگزار هستید را یادداشت کنید. این می‌تواند به شما کمک کند دیدگاه خود را تغییر دهید و بر جنبه‌های مثبت محیط کاری خود تمرکز کنید. با پرورش نگرش خوب، نه تنها می‌توانید رفاه خود را بهبود بخشید، بلکه می‌توانید بر اطرافیان خود نیز تأثیر بگذارید.
هرگز ناامیدی حرفه‌ای را عادی نکنید و به دنبال کمک باشید
سرخوردگی حرفه‌ای واقعیتی است که بسیاری از ما در یک نقطه از حرفه خود با آن مواجه می‌شویم. با این حال، درک علل آن و اجرای استراتژی‌های مناسب، غلبه بر این مشکلات و به دست آوردن مجدد احساس رضایت در کار را ممکن می سازد.
بنابراین زمانی را برای گوش دادن به خود اختصاص دهید، صادقانه ارتباط برقرار کنید و به دنبال پشتیبانی مورد نیاز خود باشید. با اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه، می‌توانید ناامیدی را به فرصتی برای پیشرفت شخصی و حرفه‌ای تبدیل کنید.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایران اکونومیست به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.
منبع: خبرگزاری ایسنا
گزارش خطا
آخرین اخبار