این جمله ترجیع‌بندی بود در متن علیرضا نادری، متنی که نادری برای بزرگداشت استادش دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی نوشته بود.
به گزارش ایران اکونومیست، در روزگاری که هنوز تئاتر دانشگاهی رونقی داشت و تالار مولوی، شکوه و جلالی داشت، بزرگداشتی برای فرهاد ناظرزاده کرمانی برپا شد؛ استادی که از او به عنوان پدر دانشگاهی تئاتر ایران نام برده می‌شود و در خیل پرشمار دانشجویانش نام‌هایی همچون اصغر فرهادی، علیرضا نادری و ... به چشم می‌آید.
در زمانه‌ای که علیرضا نادری ـ نمایشنامه‌نویس، کارگردان و مدرس دانشگاه ـ شوق تئاتر داشت و هنوز عزلت‌نشینی نگزیده بود، در آن بزرگداشت، متنی در تجلیل از استاد خود خواند؛ متنی که همچون نمایشنامه‌هایش برای مخاطبان دلچسب و گیرا بود. متنی که در جای جایش این ترجیع‌بند نگاشته شده بود؛ «شیرین بنویس! ... شیرین بنویس که او فرهاد تئاتر ایران است.»
فرهادِ تئاتر ایران اما زاده ۱۲ آذر ۱۳۲۶ است که امسال ۷۷ ساله می‌شود و به انگیزه زادروزش، مستندی درباره او پخش خواهد شد.
این مستند «رویای فرهاد» نام دارد که با حضور و سخنرانی ناظرزاده و جمعی از بزرگان تئاتر ایران با همکاری کتابسرای راوی در خانه هنرمندان ایران رونمایی می‌شود.
مستند پرتره «رویای فرهاد» به کارگردانی محمد ثقفی، روایتی است از زندگی تئاتری پروفسور فرهاد ناظر زاده کرمانی پدر تئاتر دانشگاهی ایران، پژوهشگر، استاد دانشگاه و نمایشنامه‌نویس.
این اثر روز پنجشنبه ۸ آذر ساعت ۱۷ الی ۲۰ در سالن ناصری خانه هنرمندان ایران به اکران درخواهد آمد.
فرهاد ناظرزاده کرمانی از جمله چهره‌های اثرگذار تئاتر کشور است که در کنار آثار پرشمار پژوهشی خود، نمایشنامه‌های متعددی نیز به رشته تحریر درآورده است.
ناظرزاده کرمانی، ثمره ازدواج پدر و مادری ادیب است؛ مادرش فرح‌انگیز هرمزی، دانش‌آموخته زبان فرانسه و علوم تربیتی بوده و پدرش احمد ناظرزاده کرمانی استاد ادبیات فارسی و شاعر و نویسنده بوده است.
او نیز راه پدر و مادر را ادامه داده و مدرک دیپلم خود را در رشته ادبیات فارسی از مدرسه دارالفنون گرفته است و بعد از آن در رشته ادبیات و علوم اجتماعی دانشگاه تهران دانشجو شده و در دانشکده هنرهای دراماتیک نیز در رشته تئاتر تحصیل کرده است.
اما دانشجویی او تا سال‌های بسیار طولانی ادامه داشته. ناظرزاده کرمانی در فرانسه و آمریکا درس تئاتر، تاریخ و مدیریت بازرگانی خوانده و مدرک دکترای خود را در رشته سینما تئاتر با تمرکز بر نمایشنامه‌نویسی از آمریکا دریافت کرده است.
نگارش نمایشنامه‌هایی همچون «کنار شیر آتش نشانی»، «نی لبک و بهمن»، «افق در استانبول»، «قفس دریده گان»، «گدابازیگران پل سرنوشت» و کتاب‌هایی مانند «پیش درآمدی بر شناخت هنرهای نمایشی در مصر»، «سبک‌های اجرایی در تئاتر معاصر جهان»، «نمادگرایی در ادبیات نمایشی»، «گزاره گرایی در ادبیات نمایشی»، «ادبیات نمایشی در روم»، «پیدایش ادبیات نمایشی نو در ایرلند» و ... بخشی از کارنامه نوشتاری اوست. ترجمه نمایشنامه مشهور «جنایت در کلیسا» نوشته تی اس الیوت در کتابی با نام «تی اس الیوت و نمایشنامه‌های منظوم و مذهبی»، دیگر اثر ارزشمند این چهره دانشگاهی است. او علاوه بر اینها شمار زیادی کتاب پژوهشی هم دارد.
این استاد دانشگاه از سال ۱۳۵۶ کار تدریس را در دانشکده هنرهای دراماتیک و دوره فوق لیسانس صدا و سیما آغاز کرد و از اوایل دهه شصت و بعد از انقلاب فرهنگی، در دانشکده هنرهای زیبا به آموزش چندین نسل از دانشجویان تئاتر پرداخته است.
