امیر قادری منتقد و روزنامهنگار باسابقه سینما در گفت و گو با ایران اکونومیست اظهار داشت: بهجز جشنواره فیلم فجر که همیشه برای مخاطبان سینمای ایران در چند دهه گذشته مهم بوده، جشنواره فیلم کوتاه و سینماحقیقت هم از جمله رویدادهایی هستند که مانند بعضی جشنوارههای دیگر، حالت سفره ندارند و به نظرم باید برگزار شوند.
او افزود: در یکی دو سال اخیر که جشنواره فیلم کوتاه را بعد از سالها دنبال کردم، متوجه شدم کیفیت و تنوع آثارش کمکم از جشنواره فیلم فجر هم بیشتر میشود. این پیشرفت در حدی است که من نگرانم این همه استعداد و فیلمساز قابل قبول، چطور در فیلمها و سریالهای محدود طول سال، بازار کار پیدا کنند؟
این منتقد سینما توضیح داد: بنابراین یا باید به بازارهای خارجی فکر کرد یا برای ایجاد کمپانیهای بیشتر فیلمسازی زمینهچینی کرد. متاسفانه تلویزیون هم از فیلم کوتاه استفاده نمیکند، در حالی که باید برنامههای خوبی در شبکههای اصلی و پربیننده وجود داشته باشد که فیلمهای کوتاه را نمایش دهد.
قادری ادامه داد: من فیلمهای قابل قبول زیاد و چند فیلم خوب در این دوره تماشا کردم. اغلب فیلمها به لحاظ فنی استانداردها را دارند، ولی قبلا اینطور نبود و بسیاری از فیلمها در حد چهار عمل اصلی سینما هم نبودند. حالا اغلب فیلمها گرامر درستی دارند و استاندارد هستند و متاسفانه سینماگران به همین کفایت میکنند.
سردبیر سایت کافهسینما این عصر را «عصر متوسطها» دانست و تاکید کرد: نه فقط در ایران، بلکه در دنیا و مثلا در هالیوود ۲۰۲۴ هم اینطور است. بیشتر فیلمها استانداردها را دارند و کار وقتی سخت میشود که کسی بخواهد بالاتر از استاندارد و متوسط عمل کند.
او درباره فیلمهای شهرستانها هم گفت: در آنها هم همین ویژگی که گفتم، دیده میشود و مثلا فیلمی از درگز میبینید که استانداردهای فنی بالایی دارد. به طور کلی فیلمهای شهرستان از انتظارم خیلی بالاتر بودند.
قادری با اشاره به آفتی که سینمای کوتاه را در سالهای اخیر تهدید میکند، تصریح کرد: خیلی از فیلمسازان فرصتشان را صرف این میکنند که برای سینمای بلند نمونه کار بسازند. البته این تا حدی بد نیست، ولی وقتی همهاش این باشد، آزار دهنده و ناامیدکننده است. دغدغه، حرف شخصی، تجربهگرایی و حرف نو در فیلمها کم است و فیلمساز میخواهد فیلم استانداردی بسازد که به بقیه بگوید من این امتیازات را دارم.
او ادامه داد: الان خیلی بیشتر از گذشته، سرمایه ارگانی و خصوصی وارد فیلم کوتاه میشود. این البته سویههای مثبتی دارد و سویه منفیاش این است که خیلی از گرایشهای تجربی، فردی و دغدغهای فیلم کوتاه را کم میبینیم. فیلمسازی که نتواند در فیلم کوتاه درباره حرف و دغدغهای که برای آن به دنیا آمده، صحبت کند، در سینمای بلند میخواهد چه کار کند؟
قادری گفت: البته که ورود سرمایه و ژانر به فیلم کوتاه، یک امتیاز است، اما حواسمان باید باشد که امتیازات مثل تجربه و دغدغه که گفتم، فدا نشود.
چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار چهارشنبه گذشته برگزیدگان خود را معرفی کرد.