ریحانه خاتونی در گفت‌وگو با خبرنگار ایران اکونومیست با اشاره به شرایط این روزهای دوچرخه‌سواری، اظهار داشت: متاسفانه هر چه در این سال‌ها تلاش کردیم به خاطر سیاست‌های فدراسیون بر باد رفت. در گذشته می‌گفتند تلاش کنید تا به رده سنی بزرگسالان برسید و دیده شوید اما الان نظر دیگری دارند و با این اوصاف، ورزش ما و تمامی زحماتی که کشیدیم سوخت و از بین رفت.
وی ادامه داد: موضوع اصلی این است که به بخش آقایان بیشتر توجه می کنند و بانوان بزرگسال از برنامه‌های فدراسیون حذف شده‌اند. در دو سال گذشته فدراسیون چه برنامه‌ای برای رده سنی بزرگسالان داشته که از ما توقع معجزه دارد؟ در این مدت چند اعزام داشتیم و به چه صورتی بوده است؟ دوچرخه‌سواری با بسیاری از رشته‌های دیگر فرق دارد، در این رشته باید سال‌ها هزینه شود تا یک ورزشکار باتجربه شده و به مدال برسد، اما در فدراسیون ما همه چیز فرق دارد.
این بانوی رکاب‌زن کشورمان، تاکید کرد: این همه سال عمر و جوانی خود را برای دوچرخه‌سواری گذاشتیم، اما چه شد؟ حالا که تجربه کسب کرده و باید به مدال برسیم خیلی راحت ما را دور انداخته‌اند و به این بهانه که مدال نمی‌آورید، همه ما را کنار گذاشتند. مسئولان فدراسیون اعتقاد دارند باید جوانگرایی کرد، این خوب است اما آیا همین جوان‌های امروز می‌توانند ما را بگیرند و جلو بزنند؟
خاتونی گفت: این حرف‌ها را فدراسیونی می‌زند که همواره از نبود امکانات گلایه دارد. منِ دوچرخه‌سوار باید امکانات را فراهم کنم یا فدراسیون؟ به نظر می‌رسد در این رشته برخی از پُست‌ها تغییر کرده و هر کسی ساز خود را می‌زند. همین آقایانی که امروز این گونه رفتار می‌کنند خودشان را پُشت مدال فرانک پرتوآذر پنهان کرده‌اند که با تلاش و زحمت خودش مدال گرفت اما شرایط را شکل دیگری نشان می‌دهند.
او در واکنش به این سئوال که برنامه‌اش برای آینده چیست، گفت: از فدراسیون که آبی گرم نمی‌شود، به دنبال آن هستم تا تیمی در بخش کانتیننتال پیدا کنم که امیدوارم ایرانی باشد اما اگر نشد، باید در تیم‌های خارجی هدفم را دنبال کنم. می‌دانم شرایط سخت است و باید تلاش کرد، اینکه درک درستی از شرایط موجود داشته باشیم نکته عجیبی نیست اما این را باید سایر دوستان هم در نظر بگیرند. وقتی یک فرد در اعزام‌ها به جای آنکه کمک کند با تصمیم‌ها و ایده‌های خود ورزشکاران را با چالش مواجه می‌کند، دیگر چه انتظاری می‌توان داشت؟
بانوی رکاب‌زن کشورمان تاکید کرد: این خیلی بد است که بعد از این همه سال فدراسیون ورزشکاران خود را دور بیاندازد! بارها خواستار نشست با رئیس فدراسیون شدیم اما هر بار به دلایلی این اتفاق رخ نداد. نایب رئیس قبلی فدراسیون به بخش بانوان توجه داشت و مشکلات را بررسی می‌کرد اما الان شرایط خیلی فرق کرده و گوش شنوایی نداریم. از نایب رئیس بانوان جدید هم که می‌پرسیم فقط یک جواب می‌شنویم و آن این است که اطلاعی ندارم.
خاتونی ادامه داد: چرا فدراسیون می‌گوید ما نتیجه نمی‌گیریم؟ مدال‌هایی که در این سال‌ها گرفتیم چرا و چگونه به دست آمد. ما پا به پای تیم آقایان پا می‌زنیم و در مسابقات با تمام امکاناتی که تیم‌های دختران سایر کشورها دارند، در کنار هم از خط پایان رد می‌شویم اما کسی در فدراسیون نیست که ما را حمایت کرده و از واقعیت‌ها دفاع کند. یک واژه در فدراسیون ما وجود دارد به نام جوانگرایی که با همان فرار رو به جلو می‌کنند اما می‌خواهم بدانم نظر وزارت ورزش و مسئولان این وزارتخانه در مورد تیم ملی و فدراسیون ما چیست؟
وی یادآور شد: فدراسیون درگیر شیطنت‌هایی شده که از سوی یک نفر مدیریت می‌شود و کاری کرده‌اند که بسیاری از ورزشکاران سکوت پیشه کرده و حرفی نمی‌زنند چون به این باور رسیده‌اند که حرف زدن فایده‌ای ندارد و مجبور به سکوت شده‌اند. وقتی به رئیس فدراسیون گلایه می‌کنیم می‌گوید از مدیر تیم‌های ملی پیگیر شویم و این چرخه معیوب در دوچرخه‌سواری ادامه‌دار است.
خاتونی تاکید کرد: متاسفانه در این فدراسیون به گونه‌ای رفتار شده که ورزشکار می‌ترسد مصاحبه کند چون می‌داند عواقب دارد و باید تاوان آن را بدهد. انگیزه‌ها از بین رفته با این شرایط به آینده امیدی نداریم.
بانوی رکاب‌زن کشورمان یادآور شد: از همه سختی‌ها گفتیم اما باید از اقدام خوب هیات دوچرخه‌سواری آذربایجان شرقی هم بگویم. قرار است باشگاهی تحت عنوان کرون سهند پمپ تبریز در بخش دختران حضوری فعال داشته باشد و آنها به دنبال این هستند که در کانتیننتال هم تیم بدهند. این برای ما باعث افتخار است که گروهی پیدا شده‌اند که روی ورزش بانوان سرمایه‌گذاری کرده و به آن توجه دارند که امیدواریم نتایج آن هم قابل قبول باشد.
