به گزارش ایران اکونومیست، برای برخی از پروتئینها، تنها یک جهش یا تغییر در دستورالعملهای دیانای(DNA) به معنای از بین رفتن تعادل بین عملکرد طبیعی و ایجاد سرطان است.
به نقل از آیای، اما به رغم ایجاد بیماریهای بزرگ، این پروتئینهای جهشیافته میتوانند آنقدر شبیه نسخههای معمولی خود باشند که درمانهایی که برای هدف قرار دادن این موارد جهشیافتهها طراحی شدهاند به سلولهای سالم نیز آسیب برسانند.
یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه NYU Langone Health و مرکز سرطان Perlmutter انجام شد، توسعه یک داروی بیولوژیک را توصیف میکند، دارویی که از سیستمهای بیولوژیکی طبیعی مشتق شده است و پروتئین سرطانی جهش یافته به نام گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی(HER۲) را بدون حمله به همتایان طبیعی تقریبا یکسان آن در سلولهای سالم، هدف قرار میدهد.
درمانهای جدید
در حالی که این روش درمانی هنوز در مراحل اولیه است، محققان میگویند این روش میتواند منجر به درمانهای جدیدی برای درمان بیماران سرطانی مبتلا به جهش گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی با حداقل عوارض جانبی شود.
شوهی کوید(Shohei Koide)، سرپرست تیم تحقیقات میگوید: ما تصمیم گرفتیم تا آنتیبادی بسازیم که میتواند یک تغییر واحد را در ۶۰۰ واحد سازنده اسید آمینهای که بخش در معرض پروتئین گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی را تشکیل میدهند، تشخیص دهد، چیزی که به عقیده رایج بسیار دشوار است.
این واقعیت که ما توانستیم تفاوت یک اسید آمینه را به این تمیزی تشخیص دهیم، شگفتآور بود.
هنگامی که یک تعویض اسید آمینه، پروتئین را در حالت «همیشه فعال» قفل میکند، میتواند باعث سرطان شود که به نوبه خود باعث تقسیم و تکثیر غیرقابل کنترل سلولها میشود.
نجات سلولهای سالم
چند درمان مورد تایید سازمان غذا و دارو از جمله تراستوزوماب و پرتوزوماب وجود دارد که میتوانند این نوع سرطانها را درمان کنند، اما این درمانها همه در سطح گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی در سطح سلولی عمل میکنند، جایی که فقط سطوح پایین نسخه جهش یافته گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی رخ میدهد.
دکتر کوید به عنوان مدیر بیولوژیک سرطان میگوید: این بدان معناست که ما نمیتوانیم سلولهای سرطانی را فقط با نگاه کردن به سطوح گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی علامت گذاری کنیم.
علاوه بر این، از آنجایی که برخی از درمانهای تایید شده نمیتوانند تفاوت بین گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی جهش یافته و طبیعی را تشخیص دهند، به احتمال زیاد به سلولهای سالمی که گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی طبیعی را بیان میکنند آسیب میرسانند.
آنتی بادیها پروتئینهای بزرگ و Y شکلی هستند که به اهداف خاصی متصل میشوند و به سلولهای ایمنی سیگنال ارسال میکنند.
روند توسعه درمان
در فرآیندی شبیه به توسعه آنتیبادی طبیعی، محققان آنتیبادیها را در معرض چندین دور جهش و انتخاب قرار دادند و به دنبال انواعی بودند که گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی جهشیافته را تشخیص میدادند اما نسخه معمولی آن را تشخیص نمیدادند.
با گرفتن تصاویر اتمی با میکروسکوپ کریو الکترونی، این تیم مشاهده کردند که چگونه آنتیبادیهای جدید آنها با گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی به صورت فضایی برهمکنش میکنند.
با این حال، شناسایی انتخابی نسخههای جهش یافته گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی تنها بخشی از توسعه یک درمان موثر سرطان بود، زیرا آنتی بادیها باید با سیستم ایمنی برای کشتن سلولهای سرطانی کار کنند.