به گزارش ایران اکونومیست، حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی -استاد حوزه علمیه قم- در مراسم بزرگداشت میلاد حضرت عبدالعظیم(ع) که در مصلای امام علی(ع) این آستان مقدس برگزار شد، با تاکید براین که ولایت از ولادت مهم‌تر است، اظهار کرد: مهم‌ترین ویژگی حضرت عبدالعظیم(ع) ولایتمداری و مطیع بودن نسبت به امام زمان خود بود.
وی نسب قطعی حضرت عبدالعظیم(ع) به حضرت امام حسن مجتبی(ع) را از ویژگی‌های این امامزاده واجب التعظیم خواند و افزود: قطعی بودن محل قبر ایشان و این که مورد مدح و توجه امام زمان خود قرار گرفته است از خصوصیاتی است که کمتر امامزاده‌ای دارای این ویژگی‌ها است.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی با ذکر این ویژگی از حضرت عبدالعظیم(ع) که ثواب زیارت این حضرت همانند ثواب زیارت حضرت امام حسین(ع) است، تصریح کرد: آیت‌الله ری شهری تولیت سابق آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) در کتابی به نام حکمت‌نامه حضرت عبدالعظیم(ع) به این روایت اشاره کرده و توضیح می‌دهد که این در حالی است که زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) برای هر قدمش ثواب حج و عمره است و خداوند متعال گناهان گذشته و آینده زائر آن حضرت را می‌بخشد.
این استاد حوزه علمیه قم ویژگی‌های دیگر حضرت عبدالعظیم (ع) را عالم و محدث بودن آن حضرت برشمرد و یاد آور شد: حضرت عبدالعظیم(ع) قطعا محضر سه امام معصوم را درک و از آنها احادیثی نقل کردند که در کتاب حکمت‌نامه آیت‌الله ری شهری، یکصد حدیث به نقل از حضرت عبدالعظیم(ع) آمده است.
وی در پایان با ذکر حدیثی از حضرت عبدالعظیم(ع) که سند آن به حضرت امام سجاد(ع) می‌رسد، گفت: در این حدیث شریف آمده است که سه عمل را با توجه به توصیه آیات قرآنی انجام ندهید. اول با هرکسی رفاقت نکنید که خداوند در قرآن می فرماید که بعد از این که یاد خدا را انجام دادید با ستمگر مجالست نکنید، توصیه دوم این است که هر چیزی که به زبانت می‌آید را بیان نکن چرا که در قرآن آمده است اگر به چیزی علم و آگاهی نداری از آن پیروی نکن. توصیه پایانی هم این است که هر سخنی را گوش نکن؛ چرا که بر اساس آیات قرآن چشم، گوش و قلب ما مسئول است و باید در باره آنها پاسخگو باشیم.
در ادامه این مراسم بزرگداشت میلاد حضرت عبدالعظیم(ع)، آیین عمامه‌گذاری ۱۶ نفر از طلاب حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم(ع) توسط حجت الاسلام والمسلمین قاضی عسکر، تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) برگزار و بعد از آن مداحان اهل بیت علیهم السلام احمد شربیانی و علی اکبر حائری به مدیحه‌سرایی پرداختند.
