به گزارش ایران اکونومیست، کانال تلگرامی برپا نوشت:
نمیدانم فیلمهایی که نظامیان اسراییلی با لباس نظامی و به زبان فارسی تهیه میکنند دیده اید یا نه،
دقت کنید؛ به زبان فارسی. یعنی برای مخاطب ایرانی. چرا نیروی نظامی اش باید با مردم ایران سخن بگوید؟ به این فکر کنید.
در یکی از این فیلمها نظامی اسراییلی به مردم ایران میگفت بین ایران و اسراییل، یکی را انتخاب کنید.
عجب جمله مهم و طلایی گفت.
نادان نمیدانست این همان است که باید گفت.
امروز دیدم نتانیاهو هم به مردم ایران پیام فرستاده که "ما پشت شماییم."
برادران و خواهران! نقطه کانونی این جنگ "ذهنیت مردم" است. چه در ایران چه در اسراییل.
به من بگویند چرا اسراییل ، فواد شکر و هنیه را زد؟ چرا بعد پیجرها را منفجر کرد؟ چرا سیدحسن را زد؟ چرا عربده کشی میکند؟ میگویم جوابش دو جمله است.
اول آنکه او محتاج این است آبروی رفته اش را ترمیم کند. دقت کنید، این آبرو ترمیم نشود فلسفه وجودی اش در منطقه زیر سوال میرود و این دقیقا همان قدم قبل از محو است.
دوم اما. امان از این دوم.
انتخابات ایران با مشارکت پایین، با دو قطبی ها و سه قطبی ها، با انتخاب گفتمان مقابل مقاومت، معنا داشت و معنایش و پیامش ضعف بود. ضعف از ناحیه ذهنیت مردم. ما پالس ضعف دادیم.
سیدحسن در اوج کشمکشهای انتخابات در اربعین شهید رییسی به مردم گفت این انتخاباتتان مهم است. متوجه هستید، وقایع منطقه به حضورتان گره خورده. آنانکه باید ذهن مردم را متوجه انتخابات میکردند ما بودیم، مشغول چنگ زدن به صورت هم بودیم. اسراییل هنیه را زد، شکر را هم زد. فردای قسم خوردن پزشکیان.
بعد به وعده آمریکا اعتماد کردیم، انتقام هنیه و تجاوز به خاکمان را عقب انداختیم، عقب نشینی بی منطق و غیر تاکتیکی کردیم، اسراییل ضربات بعدی را هم زد. حالا هم همه مشغول زدن یکدیگریم. مسخره است ولی واقعی است. آنانکه مخاطب مستقیم فرمان جهاد تبیین بودند هنوز درگیر قالیباف جلیلی پزشکیانند. نامه و متن مینویسند وسط جنگ و نیروی نظامی کشورشان را مسخره میکنند، بین جبهه مقاومت اختلاف میاندازند، چرا؟ چون دوقطبی سازهای بی ربط به رهبری را تحمل کردیم و وارد بازیشان شدیم، مداوایشان هم نکردیم.
حالا که سید حسن نیست سایه جنگ را احساس کنید. مردم کوچه و بازار و خصوصا ما که کمک رهبری ندادیم.
ادامه دهیم باز هم سیلی میخوریم. تا بیدار نشویم قصه همین است.
راه چاره چیست؟ باید مثل سید حسن به نقطه کانونی این جنگ بپردازیم. جالب است دقیقا همان که افسران اسراییل میگویند و این نقطه وفاق و رشد ما خواهد بود. همه مردم را متوجه کنیم که باید بین اسراییل و ایران یکی را انتخاب کنند. این واقعیت جنگ بین بود و نبود است که رهبری گفت.
اگر روی نقطه انتخاب بین اسراییل و ایران بایستیم، برده ایم.
اگر زدیم، اگر خوردیم، اگر فلان مسوولمان کوتاهی کرد، اگر فلان تحلیلگر نادان حرف نابجا و دشمن شادکن گفت، ما فقط و فقط یک نکته را بگوییم
به هزار زبان
که ای مردم وقت انتخاب کردن است
انتخاب کنید ؛ ایران یا اسراییل.
همین.
