به گزارش ایران اکونومیست از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، حجتالاسلام والمسلمین محمدمهدی ایمانیپور در دیدار سعدخان، رئیس مؤسسه فرهنگی اکو با تأکید بر اجرای فعالیتهای مشترک و متنوع با این مؤسسه، گفت: سازمانهای منطقهای و بینالمللی بهترین فرصت برای همکاریهای چندجانبه فرهنگی را ایجاد میکنند. از آنجا که سیاست همسایگی در جمهوری اسلامی ایران در همه دولتها مورد تأکید قرار گرفته است، مؤسسه اکو برای ما مهم خواهد بود.
وی با بیان اینکه یکی از مسائل حائز اهمیت، این است که مؤسسه فرهنگی اکو باید به توسعه روابط اقتصادی کشورهای عضو کمک کند، افزود: برای همین، توصیه میکنم فعالیتهایی در حوزههای فرهنگی تعریف شود که این توسعه را ایجاد کند.
گسترش بازارچههای مرزی بین کشورهای عضو
رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، با تأکید بر اینکه موضوع صادرات فرهنگی برای ما اهمیت زیادی دارد، ابراز کرد: با کمک مؤسسه فرهنگی اکو میتوانیم، بازارچههای مرزی را بین کشورهای عضو، گسترش دهیم یا فعالیتهای مشابهی را در این کشورها ارائه کنیم.
ایمانیپور همچنین، گفت: فعالیتهایی که در معرفی ظرفیتهای گردشگری کشورهای عضو اکو است میتواند به توسعه همکاریها، کمک شایستهای کند. صنایع دستی و صنایع خلاق فرهنگی هم برای افزایش همکاریهای مشترک، کمک حال خواهد بود. این جنس فعالیتها میتواند اشتیاق کشورهای عضو را برای عضویت کامل، بیشتر کند.
رئیس دستگاه دیپلماسی فرهنگی کشور در ادامه سخنانش، بیان کرد: یکی دیگر از زمینههای همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با مؤسسه فرهنگی اکو میتواند حضور و همکاری مؤثر رایزنیهای فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای عضو اکو باشد. در واقع رایزنان فرهنگی ایران میتوانند نمایندگان سازمان اکو در آن کشورها باشند.
ایمانیپور پیشنهاد کرد که نشستهای مشترک به صورت منظم بین سه نهاد علمی آموزشی و فرهنگی سازمان همکاری اکو برگزار شود.
وی در این باره، اظهار داشت: میتوانیم یک نشریه مشترک بین این سه بخش اکو تولید کنیم تا در آن، فعالیتهای اعضا به صورت شایسته انعکاس یابد.
رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، با بیان اینکه همکاری با مؤسسه فرهنگی اکو برای توسعه همکاریهای چندجانبه را ضروری میدانیم، ادامه داد: بر همین اساس، تفاهم نامه ای که پیش تر بین مؤسسه فرهنگی اکو سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، امضا شده بود را میتوان بازنویسی و اجرا کنیم. در همین راستا، تقویم فعالیتها دقیق تر نگارش خواهد شد.
تشکیل ارکستر اکو
سعدخان نیز در این دیدار، ضمن محکومیت اقدام جانیتکارانه رژیم صهیونیستی در لبنان و شهادت سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان، درباره اقدامات یکساله مؤسسه فرهنگی اکو، گزارشی ارائه کرد و گفت: در یک سال گذشته، ۴۶ رویداد عمده فرهنگی در داخل و خارج از کشور برگزار کردهایم و در آینده نزدیک نیز، برنامههای فرهنگی در کشور ترکیه و پاکستان تدارک دیدهایم.
وی بیان کرد: آذربایجان و تاجیکستان نیز، از دیگر برنامههای فرهنگی اکو را میزبانی کردهاند و درصدد آن هستیم تا به زودی برنامههایی در این کشورها داشته باشیم.
رئیس مؤسسه فرهنگی اکو در ادامه با اشاره به برنامهریزی برای تولید سرود اکو، افزود: قصد داریم یک ارکستر منطقهای متشکل از ارکسترهای ملی کشورهای عضو تشکیل دهیم.
سعدخان با بیان اینکه، مؤسسه فرهنگی اکو علاوه بر حمایتهای مالی، به حمایتهای اداری و سیاسی هم نیازمند است، ابراز کرد: گسترش فعالیتهای فرهنگی این مؤسسه، به گسترش فعالیتهای جمهوری اسلامی ایران در حوزه دیپلماسی فرهنگی نیز، کمک خواهد کرد. ضمن اینکه، هنرمندان توانمندی در ایران فعالیت میکنند که میتوان از ظرفیت آنها برای حضور در کشورهای دیگر بهره برد. در نتیجه این حمایتها، میتوانیم مؤسسه فرهنگی اکو را تبدیل به یونسکو منطقهای کنیم.
نگاهی به فعالیتهای مؤسسه اکو
سازمان همکاریهای اقتصادی (ECO) ، یک سازمان منطقهای است که در سال ۱۹۸۵ توسط دولتهای ایران، پاکستان و ترکیه به منظور توسعه همکاریهای اقتصادی، فنی و فرهنگی میان کشورهای عضو تأسیس شد.
در سال ۱۹۹۲ سازمان اکو گسترش یافت و هفت عضو جدید از جمله جمهوری اسلامی افغانستان، جمهوری آذربایجان، جمهوری قزاقستان، جمهوری قرقیزستان، جمهوری تاجیکستان، ترکمنستان و جمهوری ازبکستان به آن اضافه شدند.
پس از تبدیل شدن سازمان RCD به سازمانECO و افزایش تعداد کشورهای عضو به ده کشور، این سازمان به عنوان یک سازمان منطقهای نقش ویژهای پیدا کرد؛ کشورهایی که دارای فرهنگ و تاریخ مشترک هستند و در یکی از استراتژیک ترین مناطق جهان واقع شدهاند. با این پیش زمینه، نیاز به احیای بخش فرهنگی احساس شد.
موافقت رسمی با تأسیس مؤسسه فرهنگی تحت عنوان فعلی خود سرانجام با امضای اساسنامه آن در سومین اجلاس سالانه اکو که در ۱۵-۱۴ مارچ ۱۹۹۵ در اسلام آباد پاکستان برگزار شد با رویکرد «تحکیم قرابتهای فرهنگی، پیوندهای معنوی و روابط دوستانه میان ملتهای کشورهای عضو از طریق روشهای اجتماعی و فرهنگی به صورت تئوری و عملی» محقق شد.