به گزارش ایران اکونومیست، پاییز را به‌واسطه آغاز کار تمامی مراکز و بخش‌هایی که هرکدام به نوعی با آموزش و سازندگی و تحول رو به جلو با بازگشایی و تحول و هیجان و شلوغی می‌شناسند، رنگ مهر با زنگ مهر که می‌آمیزد همه را به تحرک و غوغایی نوید می‌دهد چه آنها که برایشان سال آموزشی آغاز می‌شود و چه آنهایی که به نوعی این مساله تغییراتی در روند زندگیشان ایجاد می‌کند، اما ایران اکونومیست هم پاییز ۱۴۰۳ ناخودآگاه شاید در ردیف و لابه‌لای این سیر آغازین تحولات قرار گرفت.
به سبک و سیاق دیرینه قوانین مدیریت که مدیری می‌آید و مدیری می‌رود، فکرها وانگیزه‌ها نو می‌شود،مسیر پیشرفت و تحول شتاب می‌گیرد، ایران اکونومیست هم اول مهر شاهد بدرقه علی نادری چهاردهمین و استقبال از حسین جابری انصاری پانزدهمین مدیرعامل این سازمان بود، سکانداری که سه سال پیش آمده بود و پس از تحولات دولتی امروز این سکان را به نیروی تازه نفسی سپرد تا ایران اکونومیست همچنان برای پیشرفت بتازد.
مسلما این آمدن‌ها و رفتن‌ها امر تازه‌ای نیست و یک روال عادی در سیاست است، اما آنچه تودیع و معارفه متمایزی برای ایران اکونومیست ساخت تجلی قابی خاطره‌انگیز بود از مدیران عامل ایران اکونومیست که از ابتدای انقلاب بر این صندلی تکیه زده و هرکدام در دوران خود تحولاتی را سپری کرده بودند، گرد زمان بر چهره و نمای بسیاری از آنان حکایت از تجربه‌های دیگر تجربه نشده‌ای داشت.
از سید کمال خرازی تا محمدرضا نوروزپور، نمی‌دانم، شاید برخی‌هایشان سالیان سال و حتی بعد از تمام مسئولیت دیگر پا در ساختمان هفت طبقه‌ای نگذاشته بودند که روزگاری خانه‌شان بود و هر روز پله‌ها و راهروهایش را پشت سر می‌گذاشتند، و شاید حتی همدیگر را هم سالها بود که ندیده بودند جز همان مراسم تودیع و معارفه عرفی که گذشته بود. هرچه بود خوشحال بودند که این دید و بازدید جریان گرفته بود، این را از خوش و بش شان می‌شد حس کرد.
صندلی‌ها به ترتیب سال‌های فعالیت چیده شده و البته چند صندلی خالی بود، از جمله صندلی محمدرضا شریفی نخستین مدیرعامل ایران اکونومیست پس از انقلاب، فیاضی، جوانفکر و امیدی شهرکی. برخی‌هایشان البته پیام داده بودند و در میانشان حضور ناصری طاهری پنجمین مدیرعامل ایران اکونومیست خاص‌تر بود چون از بستر بیماری و نشسته بر صندلی چرخدار در مراسم حاضر شده بود و این شاید نشان از مهر و علاقه این مدیر پیشکسوت به سازمان ایران اکونومیست داشت.
مراسم پس از تشریفات آغازین مرسوم و معمول با پخش کلیپی از آیین‌های تودیع و معارفه مدیران عامل ایران اکونومیست از نخستین مدیرعامل بعد از انقلاب تا آخرین آنها همراه و صندلی هم مشتاقانه به سمت پرده تصویر کج شد، ترکیبی از لبخند و حسرت بر برخی نگاه‌ها کاملا خودنمایی می کرد، البته که تلاشی هم در جهت پنهان کردن این حس نداشتند، مدیرانی با سابقه که هرکدام با هرچه داشته، در زمان حواله مسئولیت آمده بودند ایران اکونومیستیی که روزی خانه‌شان بود و حالا مرور می‌کردند خاطرات خوش و تلخی را آفریدند یا آفریده شد برایشان.
کلیپ اما سرشار از نوستالژی و خاطره بود، از ساختمان فرسوده شده با کارکنانش تا چهره‌هایی که جوان بودند و امروز در یک نگاه گذرا آلبومی از زندگیشان را مرور کردند و البته ناخودآگاه مروری هم بر ادوار مختلف وزارت و وزیران فرهنگ و ارشاد هم شد که این هم جالب توجه مدعوین و البته یادی هم از مرحوم دعایی قرار گرفت.
نوبت به گفتار که رسید تریبون برای صحبت در اختیار مدیرعامل پیشین ایران اکونومیست از امروز، قرار گرفت که او هم با یادی از رئیس جمهور شهید به ارائه دستاوردها و تلاش های سه ساله با تیمش پرداخت. از تبدیل وضعیت رابطین خبر تا شرکتی کردن آنها گفت و نقدی هم بر ایران اکونومیستی اسبق و فاصله گرفتن از مرجعیت رسانه‌ای زد و گفت که ما در این سه ساله مرجعیت را به ایران اکونومیست بازگردانیم، ساختمان را دغدغه ۳۰ ،۴۰ ساله بود تعیین تکلیف کردیم، دفاتر شهرستانی را افزایش دادیم و معوقه‌های بازنشستگان را پرداخت کردیم، بودجه هم الان دوبرابر است و ایران اکونومیست از این نظر در وضعیت خوبی قرار دارد.
پس از نادری، جابری انصاری مدیرعامل جدید ایران اکونومیست که رنگ تجارب در سیاست خارجی از از کلامش کاملا هویدا بود از هدف‌گذاری‌های جدید گفت و اولویتش را تقویت وفاق ملی، تثبیت ارتقای رسانه ای ایران اکونومیست در حد یک رسانه تراز و ترمیم شکاف‌های بین ملت و ملت و دولت اعلام کرد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلام هم چند جمله در وصف بایدها و نبایدها برای این رسانه ملی گفت و در انتها تجلیل با هدایایی به سکاندار قدیم و حکم به مدیرعامل جدید و عکس یادگاری پایان بخش این مراسم خاطره انگیز بود.
... اما برخی از مدیران عامل از جمله محمد خدادی، وردی نژاد که خیلی‌ها از او به خوبی و نیکوترین و پربرکت‌ترین دوران یاد می کنند تا سیدضیا هاشمی و محمدرضا نوروزپور ترجیح دادند بی خداحافظی و تجدید خاطره با تحریریه ایران اکونومیست ساختمان قدیمی این رسانه را ترک نکنند، این شد که حضور آنان در طبقه هفتم و پیشواز خبرنگارانی که هرکدام در طول دوران هریک از مدیران خاطرات تلخ و شیرین داشتند همهمه ای مضاعف به ایران اکونومیست داد. البته بازدید سید عباس صالحی از تحریریه نیز که پشت بند این حضور صورت گرفت بی تاثیر در این همهمه نبود.
وزیر هم با اهالی تحریریه خوش و بش کرد و به جمع مابقی برای عکس یادگاری پیوست، عکسی که به همراه این آیین در تاریخ ۹ دهه‌ای ایران اکونومیست ثبت شد تاسندی تاریخی برای نسل های بعدی این رسانه ملی شود تا بماند به یادگار.
