به گزارش ایران اکونومیست، نشریه آمریکایی نیویورک‌تایمز همچنین نوشت، سند موسوم به «راهنمای به کارگیری هسته‌ای» در ماه مارس تصویب شد و اولین باری است که دکترین هسته‌ای ایالات متحده بر قابلیت‌های هسته‌ای به سرعت در حال توسعه پکن متمرکز شده است.
در این سند طبقه‌بندی‌شده، رئیس‌جمهور آمریکا به نیروهای کشورش دستور داده تا برای رویارویی هسته‌ای هماهنگ احتمالی با روسیه، چین و کره‌شمالی آماده شوند.
این رسانه آمریکایی همچنین نوشت، این سند تقریبا هر چهار سال یک بار به روز می‌شود و آنقدر محرمانه است که هیچ نسخه دیجیتالی از آن وجود ندارد و فقط تعداد کمی از نسخه‌های چاپی آن بین چند مقام امنیتی ملی و فرماندهان پنتاگون توزیع شده است.
این تغییر در حالی صورت می‌گیرد که پنتاگون معتقد است ذخایر چین در یک دهه آینده، با اندازه و تنوع ذخایر ایالات متحده و روسیه رقابت خواهد کرد.
به نقل از شبکه خبری راشا تودی، «ویپین نارنگ» دستیار موقت وزیر دفاع آمریکا در امور سیاست فضایی در اوایل ماه جاری به خبرنگاران گفت «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا «اخیرا دستورالعمل‌های به‌روز شده در زمینه استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را برای پاسخگویی به دشمنان مسلح هسته‌ای متعدد صادر کرده است.»
وی افزود: «زرادخانه هسته‌ای رو به رشد چین، چیزی است که ایالات متحده در طول برنامه‌ریزی هسته‌ای چند دهه پیش نه پیش‌بینی می‌کرد و نه به حسابش می‌آورد.»
«شان ساوت» سخنگوی کاخ سفید نیز در واکنش به گزارش نیویورک‌تایمز گفت: «این دستورالعمل که اوایل سال جاری منتشر شده در واکنش به شخص، کشور یا تهدید خاصی نیست.»
در سال ۲۰۲۳، پنتاگون تخمین زد که چین تا سال ۲۰۳۰ ذخایر کلاهک‌های هسته‌ای عملیاتی خود را دو برابر خواهد کرد و تعداد آن به بیش از ۱۰۰۰ عدد خواهد رسید که «بسیاری از آنها در سطوح آمادگی بالاتر مستقر خواهند شد.» بر اساس برآورد موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم، آمریکا در حال حاضر ۵۵۵۰ کلاهک دارد، در حالی که روسیه ۶۲۵۵ کلاهک دارد.
بررسی استراتژی هسته‌ای آمریکا در میانه تشدید تنش‌ها بین آمریکا و متحدان ناتو از یک طرف و چین و روسیه در طرف دیگر و در حالی انجام شده که ۲ طرف یکدیگر را به متشنج کردن اوضاع بر سر اوکراین و تایوان متهم می‌کنند. واشنگتن همچنین نگران افزایش آزمایش‌های موشکی بالستیک کره‌شمالی است.
هم مسکو و هم پکن، آمریکا را به تحریک درگیری‌ها در سراسر جهان و تلاش برای تحمیل اراده خود بر سایر کشورها متهم کرده‌اند. در اوایل ماه جاری، «ژانگ شیائوگانگ» سخنگوی وزارت دفاع چین از واشنگتن و متحدانش خواست «ذهنیت جنگ سرد خود را کنار بگذارند.» از سوی دیگر «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه در سفر خود به چین در ماه مه تاکید کرد: «مشارکت استراتژیک بین مسکو و پکن علیه کسی نیست.»
براساس گزارش نیویورک‌تایمز، در گذشته، احتمال اینکه دشمنان آمریکا بتوانند تهدیدات هسته‌ای را برای پیشی گرفتن از زرادخانه هسته‌ای آمریکا هماهنگ کنند، بسیار دور به نظر می‌رسید. اما شراکت در حال ظهور بین روسیه و چین، و تسلیحات متعارف کره‌شمالی و ایران، تفکر واشنگتن را به طور اساسی تغییر داده است. در حال حاضر، روسیه و چین تمرینات نظامی را با هم انجام می‌دهند و آژانس‌های اطلاعاتی در تلاش هستند تا مشخص کنند که آیا روسیه در ازای آن به برنامه موشکی کره‌شمالی و ایران کمک می‌کند یا خیر.
سند جدید یادآور می‌شود هر کسی در ۲۰ ژانویه آینده در آمریکا سوگند یاد کند، با چشم‌انداز هسته‌ای تغییر یافته و بسیار ناپایدارتر از آنچه که همین سه سال پیش وجود داشت، مواجه خواهد شد.
علاوه بر این، «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور سابق آمریکا با اطمینان پیش‌بینی می‌کرد که «کیم جونگ اون» رهبر کره‌شمالی، پس از سه دیدار حضوری، تسلیحات هسته‌ای خود را تسلیم خواهد کرد، اما برعکس این اتفاق افتاد. مقامات تخمین می‌زنند که کیم میزان ذخایر را دو برابر کرده اکنون بیش از ۶۰ سلاح و سوخت برای تولید بسیاری دیگر در اختیار دارد.
نیویورک‌تایمز می‌نویسد: «این گسترش، ماهیت چالش کره‌شمالی را تغییر داده است؛ زمانی که این کشور تنها تعداد انگشت‌شماری سلاح در اختیار داشت، می‌شد با دفاع موشکی از آن جلوگیری کرد. اما زرادخانه گسترش یافته آن به سرعت به اندازه زرادخانه پاکستان و اسرائیل نزدیک می‌شود و به اندازه‌ای بزرگ است که می‌تواند در تئوری، تهدیدات را با مسکو و پکن هماهنگ کند.»
مقامات آمریکایی می‌گویند که فقط مساله زمان بود که یک محیط هسته‌ای اساسا متفاوت شروع به تغییر برنامه‌ها و استراتژی جنگی آمریکا کند.
«ویپین نارنگ» دستیار موقت وزیر دفاع آمریکا در امور سیاست فضایی که در حال خروج از پنتاگون است، می‌گوید: «مسئولیت ما این است که جهان را آنگونه که هست ببینیم، نه آنگونه که امیدوار بودیم یا آرزو داشتیم. این امکان وجود دارد که ما روزی به گذشته نگاه کنیم و ربع قرن پس از جنگ سرد را به عنوان یک دوره هسته‌ای ببینیم. چالش جدید، امکان واقعی همکاری و حتی تبانی بین دشمنان مسلح هسته‌ای ماست.»
