حجت الاسلام محمدصادق کفیل به خبرنگار معارف ایران اکونومیست گفت: جلوه رحمانی خدا چهار بار در سوره حمد با صفت رحمان و رحیم آمده که در اینجا اهمیت موضوع مطرح است نه تکرار آن. یعنی وصف بارز حق و مهمترین جلوه خدا رحمت اوست و اگر در آیه ۱۵۶ سوره اعراف می‌فرماید «و رحمتی وسعت کل شیء» یعنی رحمت من همه جا را فرا گرفته، باید به این کلام حضرت حجت نیز توجه کنیم که فرمود من رحمت واسعه خدا هستم.
وی افزود: وقتی در زیارت آل یاسین، امام زمان را «الرحمة الواسعه» خطاب می‌کنیم، یعنی همه مردم مشمول رحمت امام هستند و همه عالمیان مدیون آن حضرت هستند. خدا در آیه ۱۰۷ سوره انبیا در وصف پیامبر (ص) می فرماید «انا ارسلناک رحمة للعالمین» یعنی ما تو را رحمتی برای همه جهانیان قرار دادیم و خدا وصف رحمت خود را به پیامبر عنایت کرده و این صفت اکنون در امام عصر (عج) تجلی پیدا کرده است.
این پژوهشگر حوزه مهدویت اضافه کرد: رحمت یعنی توجه بدون توقع و معنای آن این است که خدا پیوسته به ما عنایت و توجه می کند و اگر از ما توقعی دارد، برای خود ماست. به عبارت دیگر خدا واجباتی را به ما دستور داده یا ما را از مواردی نهی کرده و مصلحت بندگان را در نظر می گیرد. مانند مادری که برای فرزند خود غذا می پزد و وقتی از او می پرسیم چرا خود را به زحمت می اندازد، آن مادر می گوید به عشق فرزندش غذا می پزد.
حجت‌الاسلام محمدصادق کفیل، پژوهشگر مذهبیوی ادامه داد: همه ما به ارتباط با امام زمان (عج) علاقه داریم و دغدغه ما پیوند با وجود نورانی آن حضرت است. به طور طبیعی برای پیوند باید بدانیم طرف مقابل چقدر به ما علاقه دارد. بنابراین انسانی که احساس می کند، دیگری هیچ اهمیتی برای او قائل نیست یا او را دوست ندارد، نمی تواند با او پیوندی ایجاد کند.
کفیل ادامه داد: معمولا مردم جلوه های محبت و توجه امام به خودشان را نمی دانند و از این موضوع غافل هستند که امام در نقش امامت خود عاشق‌ترین و علاقه‌مندترین انسان به هر فرد جامعه است. وقتی امام رحمت دارد یعنی از جانب امام فیضی بدون توقع به ما می رسد و اگر جامعه این موضوع را بداند، همیشه به دنبال آن است که گامی بردارد و خود را به امام نزدیک کند.
