حجت الاسلام حسن محمودی به خبرنگار معارف ایران اکونومیست گفت: سید محمدتقی موسوی اصفهانی در کتاب مکیال المکارم در حدود ۱۲۰ وظیفه را برای منتظران امام زمان (عج) برشمرده و اگر بخواهیم تمام این وظایف را در یک جمله خلاصه کنیم، باید بگوییم تبدیل دوران غیبت به دوران ظهور مهمترین وظیفه است.
وی افزود: یعنی شخص منتظر هیچ کاری ندارد مگر این که به دنبال آن است که دوران غیبت تبدیل به ظهور شود. لذا هم و غم چنین کسی در روابط خانوادگی، فردی و اجتماعی به افق نورانی ظهور است و تمام حرکاتش در این مسیر قرار می گیرد و این شخص از زندگی لذت می برد. چون به یک هدف بالایی دلبسته است ولی کسی که منتظر نباشد هدفش دنیا می شود و اگرچه ممکن است دچار حال خوب کاذب شود ولی منتظر واقعی نیست.
نویسنده کتاب حضور در ظهور ادامه داد: انتظار در روایات به عمل تعبیر شده است. یعنی انتظار حالتی است که انسان را به عمل وامی دارد و اگر این حالت به عمل نرسد، بالاترین عبادت محسوب نمی شود.
حجت‌الاسلام حسن محمودی، پژوهشگر حوزه مهدویتاین کارشناس مذهبی افزود: وقتی در روایت گفته می شود کسی که انتظار امام زمان (عج) را بکشد، گویی در جنگ بدر و در کنار پیامبران شهید می شود، نشان دهنده مقام بسیار بالای انتظار است که چنین پاداشی به انسان منتظر می دهند.
وی افزود: اگر در عمل کاری برای ظهور و آمدن این میهمان عزیز نکنیم، ما منتظر نیستیم و نباید خودمان را گول بزنیم و صرف این که شیعه هستیم بگوییم منتظر حضرت ولی عصر (عج) نیز هستیم.
محمودی تاکید کرد: در روایتی آمده است کسی که منتظر باشد، مانند کسی است که در رکاب امام زمان (عج) در خون خود می غلطد و به مقام شهادت می رسد. بنابر این بالاترین پاداش را به انسان منتظر می دهند. چون در روایتی می فرماید المنتظر کالمجاهد و بر همین اساس منتظر باید جهادگر باشد و اگر کسی می خواهد در نهایت انتظار باشد و نامش را منتظر واقعی بگذارند، باید جهادگر و مجاهد باشد
وی ادامه داد: به همین دلیل انسان منتظر باید اموری را که مربوط به ظهور می شود و زمینه ساز ظهور است بشناسد و در این مسیر حرکت کند و باید ما را به عمل وادارد. بنابر این باید امام را در مناسبت های فردی و اجتماعی یاد کنیم و کسی که اینگونه باشد، می تواند در مسیر ظهور حرکت کند و اجر مجاهد را داشته باشد.
