به گزارش ایران اکونومیست، آلن دلون بازی در ۸۰ فیلم سینمایی را در کارنامه خود دارد که از بین این آثار تعدادی هم شاهکار دیده می‌شود که حال اگر بخواهیم از پنج اثر خوبی که دلون در آنها بازی کرد نام ببریم، می‌توانیم به «روکو و برادرانش» به کارگردانی لوکینو ویسکونتی، «دایره سرخ» به کارگردانی ژان-پیر ملویل، «سامورایی» به کارگردانی ژان-پیر ملویل، «دسته سیسیلی‌ها» به کارگردانی آنری ورنوی و «یوزپلنگ» به کارگردانی لوکینو ویسکونتی اشاره کنیم که به ترتیب «نینو روتا»، «اریک دیمارسان»، «فرانسوا د روبه»، «انیو موریکونه» و «نینو روتا» موسیقی این آثار را ساخته‌اند.
روکو و برادرانش
این فیلم سینمایی یک حماسه جنایی خانوادگی تقریباً سه ساعته و یکی از نخستین آثار موفق دلون به عنوان یک بازیگر بود. موسیقی این فیلم را همانطور که اشاره کردیم یکی موسیقیدان‌های مشهور ایتالیا به نام نینو روتا ساخته است که آهنگسازی آثار مشهور سینمایی از جمله سه قسمت «پدر خوانده»، «ناپلئون»، «رومئو و ژولیت»، «هتل لونا، اتاق ۳۴» و ... را برعهده داشته است.
نینو روتا تا پایان عمرش مشغول آهنگسازی بود که عمده این آهنگ‌ها برای سینما و فیلم‌ها بوده است. او برای بیش از ۱۵۰ فیلم ایتالیایی و بین‌المللی در بازه زمانی دهه ۱۹۳۰ تا پایان عمرش - ۱۹۷۹ - آهنگ ساخت؛ یعنی به‌طور میانگین ۳ آهنگ در هر سال در بازه زمانی ۴۶ ساله. پر مشغله‌ترین سال‌های فعالیت روتا در بین دهه ۱۹۴۰ تا اواسط دهه ۱۹۵۰ بود که او در هر سال به‌طور میانگین ۱۰ آهنگ می‌ساخت. رکورددار این دوره، سال ۱۹۵۴ است که در آن نینو روتا ۱۳ آهنگ مختلف را ساخت.
روتا علاوه بر آهنگسازی فیلم، ۱۰ اپرا، ۵ باله و تعدادی آثار دیگر برای ارکستر و کُر نوشته‌است.
دایره سرخ
این فیلم از آن فیلم‌های نادر با موضوع سرقت است که تقریباً عالی است. دلون در این فیلم نقش مردی را بازی می‌کند که به تازگی از زندان آزاد شده است، اما به سرعت به سبک زندگی جنایتکارانه‌ای که قسم خورده بود آن را ترک کند، بازمی‌گردد.
ساخت موسیقی این اثر را اریک دیمارسان که به طور حرفه‌ای آهنگساز فیلم است، برعهده داشته است. این هنرمند پس از تنظیم آثار آهنگسازانی مانند میشل مگن و سپس فرانسوا دو روبا برای فیلمی مثل «سامورایی»، ساخت موسیقی فیلم «ارتش سایه‌ها» در سال ۱۹۶۹ و سپس دایره سرخ در ۱۹۷۰ را برعهده گرفت. بعد از آن او موسیقی فیلم آثار کارگردان‌های بزرگی مانند ژان پیر موکی، کوستا گاوراس و پاتریس لوکنت را برعهده داشته است.
سامورایی
در نقشی که شاید نمادین‌ترین نقش دلون باشد، او در فیلم «سامورایی» نقش یک قاتل سرد و حسابگر را بازی می‌کند. این یک فیلم به روز و آهسته است که به لطف بصری و ریتم هیپنوتیزم کننده‌اش و البته اجرای جذاب دلون، مخاطب را جذب می‌کند.
آهنگساز این اثر فرانسوا د روبه؛ آهنگساز موسیقی فیلم فرانسوی بود. این هنرمند طی یک دهه، سبک موسیقی جدیدی با صداهای جدید ایجاد کرد تا اینکه در سال ۱۹۷۵ درگذشت. د روبه هیچ آموزش رسمی در زمینه موسیقی ندید، اما در ۱۵ سالگی به تنهایی شروع به مطالعه جاز کرد، یک گروه تشکیل داد و ترومبون را به صورت خودکار یاد گرفت. اولین موسیقی فرانسوا برای فیلمی از رابرت انریکو در سال ۱۹۶۱ بود. در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰، او برای انریکو، خوزه جیووانی، ژان پیر ملویل، ژان پیر موکی و ایو بوآسه موسیقی فیلم ساخت.
دسته سیسیلی‌ها
این اثر یکی دیگر از فیلم‌های جنایی با بازی دلون است که ارزش دیدن را دارد، اگرچه او در این فیلم جزو بازیگران اصلی نیست.
موسیقی این فیلم را اما، یکی از بزرگترین آهنگسازان سینما؛ یعنی انیو موریکونه ساخته است. موریکونه آهنگساز برجسته ایتالیایی بود که ساخت موسیقی معروف سینمای وسترن و دیگر آثار مهم سینمایی را در کارنامه داشت. «موریکونه» که ساخت موسیقی بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی و همچنین ۱۰۰ اثر کلاسیک را بر عهده داشته، تا کنون پنج‌بار با فیلم‌های «روزهای بهشت» (۱۹۷۸)، «مأموریت» (۱۹۸۶)، «تسخیرناپذیران» (۱۹۸۷)، «باگزی» (۱۹۹۱) و «مالنا» (۲۰۰۰) نامزد کسب جایزه اسکار شد و در سال ۲۰۰۷ میلادی نیز جایزه افتخاری آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار را دریافت کرد و در سال ۲۰۱۶ نیز در سن ۸۷ سالگی برای فیلم «هشت نفرت‌انگیز» ساخته «کوئنتین تارانتینو» جایزه اسکار موسیقی متن را کسب کرد. او فعالیت هنری خود را از سال ۱۹۶۱ آغاز کرد و علاوه بر «سرجیو لئونه» با کارگردانان سرشناسی مانند «برناردو برتولوچی»، «پیر پائولو پازولینی»، «پدرو آلمادوار»، «جوزپه تورناتوره»، «اولیور استون»، «ترنس مالیک»، «برایان دی‌پالما» و «بری لوینستون» همکاری داشته است.
یوزپلنگ
«یوزپلنگ» یک فیلم حماسی در مقیاس بزرگ است که بیش از سه ساعت طول می‌کشد. در این فیلم ایتالیایی برت لنکستر، بازیگر آمریکایی نقش آفرینی کرده است. دلون به عنوان برادرزاده شخصیت لنکستر در فیلم نقش مکمل دارد و به طور موثر نسل بعدی ایتالیایی‌های ثروتمند را به تصویر می‌کشد که قرار است پس از گذشتن افراد مسن‌تر، قدرت را به دست بگیرند.
نینو روتا آهنگساز مشهور ایتالیایی، ساخت موسیقی این فیلم را هم برعهده داشته است.
