به گزارش ایران اکونومیست؛ نتایج این مطالعه روز چهارشنبه ۳ ژوئیه در مجله «نیچر» منتشر شد. آدام بروم، باستان شناس و یکی از محققان این مطالعه در یک کنفرانس مطبوعاتی درباره این نقاشی این‌گونه توضیح داد:
«اگرچه از نظر ظاهری ساده است، اما به وضوح روایت‌کننده یک داستان است و شاهدی است برای قدیمی‌ترین داستان سرایی در جهان» قدمت این نقاشی حتی به پیش از غارنگاره‌های کشف شده فرانسوی در «لاسکو» و غار «شُووِه» بازمی‌گردد.
ماکسیم اوبرت، باستان شناس از دانشگاه گریفیث استرالیا و نویسنده مشترک این مقاله گفت: «اولین باری است که ما از حد ۵۰ هزار سال فراتر رفته‌ایم. این واقعیت که اولین انسان‌ها توانسته‌اند چنین داستان پیچیده‌ای را از طریق هنر بیان کنند، می‌تواند درک ما را از تکامل شناختی انسان خردمند بازبینی کند.»
برای یافتن قدمت نقاشی، محققان از روش جدیدی با استفاده از لیزر و نرم افزاری برای موشکافی دقیق از نمونه‌های سنگ استفاده کردند.
ماکسیم اوبرت توضیح می‌دهد که این روش لیزری دقیق‌تر، آسان‌تر، سریع‌تر و ارزان‌تر بوده و به نمونه‌های سنگ بسیار کوچک‌تری نسبت به روش قبلی نیاز دارد.
این روش نه تنها به طور مستقیم تاریخ نقاشی را مشخص می‌کند، بلکه درمورد لایه‌های مختلف کانی‌هایی که در طول زمان بر روی نقاشی جمع شده‌اند، اطلاعات مناسبی می‌دهد. محققان با این روش موفق شدند به نزدیک ترین لایه به نقاشی دسترسی پیدا کرده و حداقل سن آن را به طور دقیق تعیین کنند.
تیم تحقیق ابتدا این تکنیک جدید را روی نقاشی کشف شده قبلی در اندونزی آزمایش کرد. آنها تشخیص دادند که صحنه شکار کشف شده در سال ۲۰۱۹ حداقل ۴۸ هزار سال یعنی ۴۰۰۰ سال بیشتر قدمت دارد.
این تیم سپس این روش لیزری را روی یک نقاشی بدون تاریخ امتحان کرد که برای اولین بار در غاری در جزیره سولاوسی در سال ۲۰۱۷ کشف شده بود. نتیجه آن که حداقل سن آن به ۵۱۲۰۰ سال قبل بازگشت.
