به گزارش خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين كارگردان گزيدهكار سينماي ايران كه در كارنامهي فيلمسازيش ساخت فيلمهاي «آخرين پرواز»،«ابليس»،«آذرخش»،«كيميا»،«سرزمين خورشيد»،«متولد ماه مهر»، «دوئل» را دارد ـ 2 مرداد ماه ـ 51 ساله ميشود.
درويش كه متولد سال 1340 است، فارغ التحصیل گرافیک و معماری است و فعالیت هنری را از سال ۱۳۶۱ با کارگردانی نمایشهای تلویزیونی آغاز کرد.
اين كارگردان سينما از سال 83 كه فيلم «دوئل» را اكران كرد، تدارك ساخت فيلمي دربارهي واقعه عاشورا آغاز كرد و طي دو سال گذشته اين فيلم را به نام «روز رستاخيز» جلوي دوربين برد. اين روزها اين فيلم مراحل فنياش را پشت سرميگذارد.
احمدرضا درويش در نشستي دو سال قبل تاكيد كرده بود كه، «سينماي دفاع مقدس به يك قشر و جناح محدود نيست.»
اين كارگردان كه دغدغهي ساخت فيلم «شكوه پيروزي» فيلمي دربارهي فتح خرمشهر را سالهاست دارد، مطرح كرده بود: « سينماي دفاع مقدس سفرهاي است كه به همه روزي ميرساند و غذا ميدهد و هركسي كه تشنه و اشتهاي سيرشدن داشته باشد از اين سفره به اندازهي كافي بهرهمند ميشود.»
او همچنين اظهار اميدواري كرده بود: « روزي بزرگان سينما در عرصهي سينماي دفاع مقدس وارد شوند و در اين زمينه فيلمي را توليد كنند و در عين حال به آنها ايرادي هم گرفته نشود كه حتما بايد جنگ را تجربه كرده باشند. بنابراين در اين راستا نامداران سينماي كشور در كارنامهي خودشان اثري هم در خصوص جنگ با نگاه و گرايش خاص خود خواهند داشت و سرانجام اين فيلمها به سرمايهي ملي كه در مجموعهي آثار آنها خواهد درخشيد، تبديل ميشود.»
به گزارش ايسنا، « دوئل» آخرين ساختهي اكران شده احمدرضا درويش نامزد ۱۱ جایزه و برنده ۷ سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر شد و همچنين «متولد ماه مهر» نامزد 9 جايزه و برگزيدهي سه سيمرغ بلورين و «سرزمين خورشيد» نامزدي 13 جايزه و برگزيدهي 7 سيمرغ بلورين و فيلم «كيميا» هم علاوه بر نامزدي 9 جايزه، برگزيدهي سه سيمرغ بلورين شدهاند.
فيلم جديد احمدرضا درويش «روز رستاخيز» توسط طارق انوار تدوينگر نامزد اسكار در سال 2010 ، تدوين شده است و تمام مراحل پست پروداكشن فيلم در استوديويي در لندن انجام شد.
«روز رستاخيز» از مقطع تاريخي مرگ معاويه تا شهادت امام حسين (ع) در روز عاشورا را روايت ميکند.
احمدرضا درويش دربارهي «روز رستاخيز» نوشته است:«ماجراي بي بديل کربلا پس از قرنها ، در فرمهاي آييني، اجتماعي و فرا ملي متجلي شده است.پژواک نداي حسين (ع) همچون مسيح (ع) همه را به عدالت، شَفقّت ، آزادگي و کرامت انسان بشارت ميدهد.
گرچه اشک و حسرت در عزاي حسين (ع) گواهِ دلدادگي به اين نمادِ حقيقت است ولي به گمان من فضيلتِ پاسخ به اين پرسش کمتر از فضيلتِ ماتم بر او نيست.
"به راستي راز جاودانگي حسين (ع) چيست؟" .»