به گزارش ایران اکونومیست، سید مجید امامی درباره این موضوع، اظهار کرد: بر اساس پیمایش‌ها و داده‌های مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۱، بیشترین مصارف فرهنگی خانوار ایران که طبعا نظام فرهنگی کشور دغدغه آن را دارد به حوزه پوشاک و ملزومات مربوط به آن اختصاص داشته زیرا پوشاک جزء نیازهای اساسی افراد است.
او تاکید کرد: درحالی ۵.۵ درصد از هزینه و مصارف فرهنگی خانوار ایرانی بر اساس این داده‌ها به حوزه پوشاک اختصاص دارد که نظام فرهنگی کشور در یک قرن گذشته اساسا نگاه فرهنگی به این موضوع نداشته است.
دبیر شورای فرهنگ عمومی با اشاره به تصویب قانون «ساماندهی مد و لباس» در سال ۱۳۸۵، اظهار کرد: بر همان اساس دبیرخانه‌ای برای این مهم به تایید دولت در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شکل گرفت، اما تصویب «سند ملی سبک ملی پوشش ایرانی - اسلامی» ذیل سند مهندسی فرهنگی کشور در شورای عالی انقلاب فرهنگی که روز گذشته انجام شد، جامع‌ترین و زنجیره‌وارترین متن راهبردی برای بیش از ۲۰ دستگاه را دارد که توانسته به صورت دغدغه‌مند و علمی مسئله ساماندهی پوشاک را مدنظر قرار دهد.
او ادامه داد: اگر پوشاک ایرانی بپوشیم و شاخص‌های فرهنگی، دینی و اسلامی خود را در تولید، توزیع، مصرف و... ارتقا دهیم حتما بسیاری از چالش‌های موجود در نظم فرهنگی به‌ویژه در نسل نوجوان را نخواهیم داشت.
رئیس کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، بیان کرد: در «سند ملی سبک ملی پوشش ایرانی - اسلامی» به نظام پوشاک به چشم فرصت نگاه شده است و علاوه بر تولید به مصرف کننده و حقوق فرهنگی او نیز توجه شده است. زنجیره تولید پوشاک با هدف‌گذاری کمّی به شکل کامل بررسی شده است.
امامی تاکید کرد: هدف‌گذاری کمّی این است که بیش از ۳۰ درصد پوشاک مصرفی مردم متصل به ویژندهای (برند) متعهد و متخصص بومی و ایرانی باشد. البته بسیاری از مصارف دیگر ما هم باید ایرانی باشد.
او که در یک برنامه تلویزیونی صحبت می‌کرد با اشاره به اینکه واردات پوشاک دوخته شده از سال‌ها قبل ممنوع است، توضیح داد: ما می‌توانیم نیاز داخلی را برطرف کنیم؛ البته در عرصه طراحی، نگاه منفعل باید تبدیل به نگاه فعال شود و امیدواریم با «سند ملی سبک ملی پوشش ایرانی - اسلامی» که در آن مد به عنوان سبک پایداری از پوشش مورد توجه قرار گرفته است، بتوانیم این مصرف بزرگ فرهنگی کشور را ساماندهی کنیم.
