به گزارش ایران اکونومیست، نظام‌الدین زاهدی در آیین پایانی سومین بزرگداشت حکیم نظامی که در تالار وحدت در تهران برگزار شد با اشاره به شاعران بزرگی چون دهلوی، جامی، هاتفی و دیگر شعرا پارسی زبان که در پیروی از خمسه نظامی، خمسه‌های خود را تالیف کردند و سرودند، گفت: در مجموع، هفت پیکر و اسکندرنامه در حدود ۲۶۰ مثنوی عارفانه و عاشقانه در زبان فارسی و زبان های دیگر در طول ۸۰۰ سال سروده شده است.
سفیر تاجیکستان در تهران افزود: شعرایی چون امیرخسرو دهلوی، خواجوی کرمانی و مولانا عبدالرحمن جامی، عبدالله هاتفی و چند شاعر دیگر در نظریه های ماندگار خود سنت های مکتب خمسه سرایی نظامی را در بهترین وجه ادامه داده اند.
زاهدی گفت: نظامی گنجوی با خمسه خود در رشد مثنوی سرایی در ادبیات فارسی بلکه در جهت رواج و رونق این امر در ادبیات ملت های دیگر منطقه هم نقش موثری داشته است.
تاثیر شعر و اندیشه نظامی در تار و پود زبان‌های رایج منطقه هویداست
وی افزود: نظریه‌های متعدد بر خمسه نظامی وجود دارد که به زبان‌های رایج منطقه مانند ترکی، جغتایی، ترکی عثمانی، آذری، اردو، کردی ، پشتو و ترکمنی در مناطق مختلف قلمرو زبان فارسی به ویژه در شبه قاره هند سروده شده اند و تاثیر واقعی از شعر و اندیشه و حکمت نظامی و شعر ناب فارسی در تار و پود آنها هویداست.
زاهدی اظهار داشت: حکیم نظامی از تاثیرگذارترین شاعران فارسی‌گوی و شعر زمان خود و اقوام بعدی محسوب می شود. جایگاه شامخ نظامی در ادبیات فارسی و ادبیات منطقه و جهان باعث شده که داشمندان شرق و غرب در تحقیق و نشر و ترویج آثار ماندگار حکیم نظامی همت گمارند. از جمله در کشور من (تاجیکستان)، همه آثار نظامی به زبان تاجیکی برگردانده شده و در خدمت علاقه‌مندان شعر و ادب گذاشته شده است.
وی افزود: ادب‌پژوهان تاجیک راجع به احوال و آثار نظامی گنجوی تحقیقات سودمند انجام داده اند. نظامی را مردم تاجیکستان به عنوان شاعر مبتکر می‌شناسند که همه آثار خود را به زبان فارسی، تاجیکی تالیف کرده است. نمونه های آثار نظامی در کتب درسی، مدارس و دانشگاه های تاجیکستان وارد شده است. تعدادی از خیابان‌ها و نهادهای فرهنگی در شهر و نواحی تاجیکستان به اسم این شاعر بزرگ نام‌گذاری شده است.
به گزارش ایران اکونومیست، حکیم نظامی از ارکان شعر فارسی، در قرن ۶ هجری می‌زیسته و اهل روستای طاد شهرستان تفرش بوده است. ۲۱ اسفندماه در تقویم رسمی کشور به نام روز حکیم نظامی ثبت شده است. منزل نیاکانی او در ۲۱ اسفند ۱۴۰۰ از طرف یونسکو پلاک کوبی شد.
