هر ربات هگزاپود دارای ۶ بازوی حاوی مولکولی است که ممکن است توسط سیستم ایمنی بدن به عنوان جسم خارجی نظیر پروتئین تومور، ویروس یا باکتری شناخته شود. محققان می‌توانند از هگزاپود برای اسکن مجموعه‌ای بزرگ از سلولهای ایمنی استفاده کنند.
سلولهای تی (T) نوعی از گلبول‌های سفید خون هستند که وظیفه تشخیص پاتوژن‌های خارجی را دارند که توسط سلولهای دندریتیک پردازش شده‌اند. سلولهای ایمنی با بازوهای شاخه‌ای بلند عوامل بیماری‌زا را به دام می‌اندازند.
در بدن هر فرد تریلیون‌های سلول تی مجزا وجود دارد که هر یک از آنها گیرنده سلول T متفاوت دارند که به طوری تنظیم شده‌اند تا یک مولکول بیماری‌زا (آنتی ژن) را بر روی یک سلول دندریتیک تشخیص دهد.
محققانی که قصد دارند تا قدرت سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با یک آنتی‌ژن خاص تقویت کنند، اغلب تلاش دارند، دریابند که سلول تی بیماری را چگونه تشخیص می‌دهد. اما پیدا کردن این موضوع مثل یافتن سوزن در انبار کاه است.
برای حل این مشکل، محققان یک ربات نانویی ساختند که هسته‌ای مغناطیسی داشته و از بازوهایی از جنس دی‌اکسیدسیلیکون دارد که می‌توان آنتی‌ژن به آنها وصل کرد. عملکرد این ربات تنها به پاسخ ایمنی سلولهای تی محدود نشده و می‌توان از آن برای تشخیص این که کدام سلول ایمنی قوی‌تر عمل می‌کند، استفاده کرد.
جون هوانگ استادیار مهندسی مولکولی دانشگاه شیکاگو در آمریکا درمورد این دستاورد گفت: جنبه‌هایی از کارکرد سلولهای ایمنی برای دانشمندان شناخته شده نیست و چگونگی عملکرد این سلول‌ها بر علیه پاتوژن‌ها همیشه پنهان بوده است. اکنون با استفاده از این ابزار جدید، می‌توان درک بهتری از عملکرد سلولهای ایمنی داشت.
