یازدهم اسفند ماه انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار خواهد شد. نگاهی به فهرست‌های انتخاباتی و تبلیغات فردی بسیاری از کاندیداها نشان می‌دهد برنامه و خصوصا برنامه‌های اقتصادی گمشده‌ی شعارهای تبلیغاتی کاندیداهاست و کمتر کسی حتی زحمت وعده در این حوزه را به خود می‌دهد.
شعارهای سیاسی و کلی‌گویی جای خود را به ارائه برنامه از سوی کاندیداها گرفته است و همین امر این نگرانی را تشدید کرده است که اقتصاد در مجلس پیش رو از حوزه‌هایی باشد که مغفول می‌مانند.
جای خالی اقتصاد در تبلیغات
مرتضی افقه در پاسخ به این سئوال که آیا برنامه‌های اقتصادی مشخصی از کاندیداهای انتخابات مجلس دیده‌اید؟ گفت: شخصا با نگاهی به فهرست‌ها نیز نتوانستم برنامه‌ی اقتصادی دقیقی را بیابم. به نظرم می‌رسد در این دوره بسیاری از افراد تایید صلاحیت شده که قرار است در رقابت حضور یابند، حتی به وظایف و مسئولیت‌های نهادی چون مجلس آگاه نیستند و فقط قصدشان ورود به آن است.
وی گفت: مهمترین بحران ما اتفاقا در حوزه‌ی اقتصاد است اما کسی نیامده شعارهایی در این حوزه بدهد و بگوید از طریق تصویب کدام قوانین می‌خواهد مشکلات اقتصادی را حل کند . کلی می‌گویند بهبود معیشت و رفع تحریم . سئوال اینجاست از طریق تصویب کدام قاتون قرار است این مشکلات حل شود، کدام قوانین بحران اقتصاد ایران را رقم زده‌اند که باید اصلاح شوند.
وی گفت: سالیان قبل اعتراض بسیاری این بود که چرا برخی کاندیداها چلوکباب توزیع می‌کنند و ستاد را تبدیل به رستوران سیار می‌کنند تا رای بخرند، آن وضعیت نسبت به حالا بهتر بود، بسیاری از کاندیداها با آوردن دی‌جی و خواننده با بهره‌گیری از علائق جوانانی که قصد دارند جایی برقصند و آواز بخوانند وارد میدان شده‌اند، تا جایی که بسیاری از متخصصان و کارشناسان دچار بهت می‌شوند که مگر قرار است ستاد انتخاباتی تبدیل به چنین جایگاهی شود؟
این استاد اقتصاد افزود: چلوکباب پخش کردن بهتر از وضعیت فعلی بود. سئوال من این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است؟ از یک سو حلقه به حدی تنگ شده که نخبگان و کسانی که برنامه دارند از راهیابی به مجلس بازمانده‌اند و از سوی دیگر فضا چنان در سیطره آدم‌های عوام است که کاندیدا شده‌اند که بیم آن می‌رود جایگاه مجلس بعدی با تنزل روبرو شود.
او اضافه کرد: نهادهای مسئول باید پاسخ دهند بر اساس کدام شایستگی و کارایی این دسته از افراد که اصلا هیچ ارتباطی با تخصص ندارند را تایید کرده اند، فرض را بگذاریم روی اینکه رای نیاورند، مشکل این است که شکل تبلیغات بی‌محتوا و بی‌برنامه جایگاه یک نهاد مهم را تنزل دهد .
افقه گفت: قبلا مشکل ما وعده‌های بزرگ بود . مثلا می‌گفتند من مشکل اشتغال فلان منطقه را حل می‌کنم یا کارخانه‌ی بزرگی را به منطقه می‌آورم . اعتراض ما این بود که نماینده باید ملی فکر کند، مگر می‌شود کسی شخصی و بر اساس نفع منطقه‌ای وعده بدهد حالا اما بحران ما جدی‌تر شده و با نوعی از بی‌برنامگی روبرو هستیم آن هم در شرایطی که کشور از سال گذشته با فشار شدیدی در حوزه اقتصاد، سیاست و اجتماع روبرو بوده است.
مسئولیت‌های مهم و فراموش‌شده
افقه گفت: مجلس جایگاهی بسیار مهم در ساختار سیاسی ایران است . این افراد که در تبلیغات خود برای مردم عادی انگلیسی صحبت می‌کنند باید فردا روز به وزرای دولت رای دهند یا وزرا را استیضاح کنند، سئوال اینجاست که آیا واقعا این‌ها بهترین‌هایی بودند که تایید شدند؟
او با اعتراض به شکل تبلیغات انتخاباتی گفت: نازل‌ترین و غیر تخصصی‌ترین نوع تبلیغات را شاهدیم. دیگر کسی زحمت وعده دادن هم به خودش نمی‌دهد، با تکیه بر اطرافیان و فامیل و طایفه تلاش دارند وارد مجلس شوند و با این موضوع به عنوان یک شغل نه یک مسئولیت بزرگ اجتماعی و سیاسی می نگرند.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران گفت: متاسفم از این بابت که حتی تصاویر این ابتذال من را و بسیاری دیگر را دچار احساسات منفی می‌کند چون شان مجلس در کل با این تبلیغات پایین می‌آید.
افقه در توضیح این مطلب اضافه کرد: باید در نظر داشت که مجلس نیاز به باسوادترین و نخبه‌ترین انسان‌های این جامعه دارد چرا که اگر این چنین نباشد، رانت موجود در این فضا به سادگی ادم‌ها را اغوا خواهد کرد و این تهدید بزرگی خواهد بود.
