به گزارش ایران اکونومیست، صابر گل عنبری در یادداشتی کوتاه نوشت:
متعاقب حملات تروریستی در کرمان، طی چند روز اخیر بحث درباره داعش داغ شد. واقعیت این که تروریسم چه در ورژن پیشرفته داعشی آن چه دیگر ورژن‌ها، خود معلول است و ریشه‌کنی آن نیز در گرو زدودن علل است.
جدا از فهم کج و معوج متون دینی که نقشی کمکی دارد، تروریسم در منطقه مولود دو عامل درونی و دو عامل بیرونی است که همگی نیز هم‌پوشانی دارند. توسعه‌نیافتگی و استبداد تاریخی در منطقه، لا ینحل ماندن ابربحران فلسطین، منازعات منطقه‌ای و مداخلات خارجی از سایکس پیکو و بالفور گرفته تا حمله شوروی به افغانستان و جنگ آمریکا علیه عراق.
خروجی همه آن‌ها نیز تولید و انباشت احساس سرخوردگی و تحقیری است که برخی در تخلیه آن و بازشناسی هویتی به خشونت عریان متوسل شدند و آوار آن در دو دهه اخیر بر سر ملت‌های منطقه قربانیان اصلی عقب‌ماندگی فرو ریخت.
این سرخوردگی در دهه گذشته با بحران سوریه، شکست بهار عربی و متعاقب آن فربه‌تر شدن استبداد عمق بیشتری پیدا کرد. در این میان هم پراکندگی بی‌ضابطه و غیرمتمرکز تروریسم، بستری برای بهره‌برداری و هدایت برخی حملات در جهت منافع بازیگرانی فراهم کرد.
