احمد علیرضابیگی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، با اشاره به وضعیت آلودگی هوای کلانشهرها درباره منشاء این آلودگی و علل عدم موفقیت در کنترل این معضل، بیان کرد: منشاء آلودگی هوا ناترازی در حوزه انرژی است. امروز نیز افتخار می کنیم که بنزین ۳ هزار تومانی به مردم می دهیم در حالی که اگر قیمت آن را با دلار مقایسه کنیم، نرخ آن از ۱۰ سِنت هم کمتر است. این ثروت کشور را به نحوی هزینه می کنیم که نتیجه آن آسیب به روال زندگی مردم شده است.
وی در ادامه با بیان اینکه برنامه ریزی لازم را برای مدیریت حمل و نقل کشور نداشته ایم، اظهار کرد: قانون هوای پاک، بسیار قانون درست و خوبی است و ضمانت های لازم را نیز برای مقابله با پدیده آلودگی هوا در اختیار سازمان محیط زیست قرار داده است اما سازمان محیط زیست از اعمال قانون هوای پاک عاجز است چراکه در هر جایی دست بگذارد زندگی مردم را تحت تاثیر قرار می دهد.
نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: اگر سازمان حفاظت از محیط زیست هر کارخانه ای را تعطیل کند، تامین بخشی از نیازمندی های مردم بر روی زمین خواهد ماند. اگر هر ماشین فرسوده ای توقیف شود، آن هم پیامدهایی دارد. همین الان اتوبوس های بین شهری و درون شهری ما برای چه سال هایی هستند؟ اگر سازمان محیط زیست بر مبنای قانون هوای پاک این اتوبوس ها را از گردونه حمل و نقل خارج کند، چه اتفاقی می افتد. مردم با چه وسیله ای جابه جا شوند؟
این عضو کمیسیون امور داخلی تاکید کرد: اکنون ما کارخانه های خودروسازی را ملزم می کنیم که استانداردهای یورو ۴ و یورو ۵ را رعایت کنند، لکن سوختی که در پمپ بنزین ها تحویل این خودروها می دهیم تطابقی با این سیستم ندارد و رفع این تناقض ها نیازمند یک برنامه جامع است.
علیرضابیگی در پایان با تاکید بر اینکه باید بستر اجرای قانون هوای پاک را فراهم کنیم، گفت: انتظار می رود دولت یک حرکت اساسی انجام دهد که قطعا مستلزم یکسری محدودیت ها خواهد بود. اکنون نیازمند عمل جراحی هستیم. عمل جراحی نیز خونریزی، درد و واکنش دارد. اگر جراح مهارت داشته باشد نزد مردم دارای اعتبار است و مردم نیز برای رسیدن به عافیت و بهبودی درد را تحمل می کنند.
