به گزارش ایران اکونومیست، علی صدرائی ـ سرپرست هیأت بررسی باستان‌شناختی منظر فرهنگی دشت سولدوز در آذربایجان غربی ـ با اعلام این خبر گفت: عملیات میدانیِ بررسی باستان‌شناختی محوطه‌های تاریخی واقع در منظر فرهنگی دشت سولدوز به محوریت تپۀ تاریخی حسنلو که از اوایل آبان‌ماه سال جاری شروع شده بود، به پایان رسید.
به گفته این باستان‌شناس، در این پژوهش ۱۱۷ محوطۀ باستانی مربوط به دوران پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی شناسایی و بازنگری شد و مورد بازبینی قرار گرفت.
صدرائی افزود: از عمده اهداف و دستاوردهای این پژوهش می‌توان به شناسایی محوطه‌های اقماری تپۀ تاریخی حسنلو و استفاده از اطلاعات آنها در پلان مدیریت پایگاه ملی محوطۀ تاریخی حسنلو، بهره‌برداری از این مستندات در تهیۀ پروندۀ ثبت جهانی این محوطه، تهیه و تکمیل اطلس باستان‌شناسی کشور، شناسایی محوطه‌های تاریخی ثبت‌نشده و آماده‌سازی پروندۀ آنها برای ثبت در فهرست آثار ملی کشور، پایش و مستندنگاری و اولویت‌بندی محوطه‌ها برای گمانه‌زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حرایم به منظور جلوگیری از تخریب بیشتر و حفاظت بهتر آثار تاریخی موجود در منطقه اشاره کرد.
سرپرست هیأت بررسی باستان‌شناختی منظر فرهنگی دشت سولدوز در آذربایجان غربی اظهار کرد: در آیندۀ نزدیک با ایجاد بانک سفال در پایگاه ملی محوطۀ تاریخی حسنلو، که یکی از مهمترین محوطه‌های باستانی کشور است، مجموعه‌های سفالی گردآوری‌شده از محوطه‌های مختلف دشت فرهنگی سولدوز برای استفاده در دسترس پژوهشگران خواهد بود.
بنابر گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، منظر فرهنگی دشت سولدوز به واسطۀ برخورداری از آب فراوان و زمین‌های حاصلخیز از دیرباز همواره مورد توجه جوامع انسانی بوده و به این دلیل از نظر شمار محوطه‌های باستانی از غنی‌ترین دشت‌های کشور به‌شمار می‌آید. از این رو بررسی و شناخت منظر فرهنگی این دشت با محوریت تپۀ تاریخی حسنلو ضروری و بسیار حائز اهمیت است.
تپۀ تاریخی حسنلو در ۸۰ کیلومتری ارومیه و ۹ کیلومتری شهر نقده قرار دارد. این محوطه، که قدمت نخستین استقرار انسان در آن به هشت هزار سال پیش می‌رسد، دارای توالی استقراری طولانی از پیش‌ازتاریخ تا دوران تاریخی است. جام زرین حسنلو یکی از مهمترین آثار مکشوفه از این محوطۀ تاریخی است که قدمت حدود ۳۰۰۰ ساله دارد. این جام که در کاوش هیأت آمریکایی در پیش از انقلاب اسلامی به‌دست آمد، هم‌اکنون در موزۀ ملی ایران نگهداری می‌شود. تپۀ حسنلو در سال ۱۳۴۴ به شمارۀ ۴۸۵ در فهرست آثار ملی ثبت شد و نظر به اهمیت آن و نیز انجام فعالیت‌های علمی، فنی و پژوهشی به پایگاه ملی تبدیل شده است. این محوطه یکی از آثار مهم گردشگری استان آذربایجان غربی به شمار می‌رود که سالانه پذیرای هزاران گردشگر داخلی و خارجی است.
