به گزارش ایران اکونومیست، تیم سپاهان در پنجمین دیدار لیگ قهرمانان آسیا در آزادی میزبان نیروی هوایی عراق بود که در نهایت این بازی دلهره‌آور با چاشنی اخراج محمدجواد حسین‌نژاد و هادی محمدی با حساب یک بر صفر به سود یاران مورایس تمام شد.
پس از اخراج حسین نژاد، عملکرد بسیار خوب نیازمند در دروازه سپاهان و بهبود خط دفاعی دو عامل در حفظ یک گل سپاهان بود اما در ادام با درگیری کوتاهی که میان بازیکنان رخ داد، یک یار دیگر از نماینده ایران اخراج شد تا سپاهانِ ۹ نفره سراسر دفاع شده و پس از گذر از دقایق استرس‌زا پایانی، ۳ امتیاز کسب شود.
ایران اکونومیست برای بررسی بیشتر دیدار شب گذشته از دیدگاه فنی، با مجتبی توتونی، کارشناس AFC گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید:
هر دو تیم بازی را با پرس شدید شروع کردند و همین موضوع در دقیقه ۴ جواب داد تا با اشتباه دروازه‌بان سپاهان به گل برسد. در ادامه نیز موقیعت داشتند اما چرا سپاهان همچون بازی سال قبل برابر ملوان پس از یک گل سیراب می‌شود؟ در صورتی که اگر این تیم عراقی را همچنان با فشار از بالا پرس می‌کردند، می‌توانستند باز هم به گل برسند. خط دفاع عراق روی ساخت بازی بسیار ضعیف بود و در زمان تحت فشار قرار گرفتن اشتباهات زیادی داشتند. اینجا باید به نقطه ضعف حریف ضربه زد، ولی سپاهان پس از گل یک خط عقب نشست و از یک سوم میانی کارشان را شروع کردند و یکی دو صحنه خطرناک روی دروازه سپاهان به وجود آمد.
نباید بعد از گل اشتیاق گل‌زنی از دست برود که به دستورات مربی بازمی‌گردد. با یک گل کار تمام شده نیست، وقتی می‌توان اختلاف را به ۲ رساند و اطمینان بیشتری داشت چرا عقب می‌نشینند؟
سپاهان با رفتار برخی بازیکنانش همه را دق داد. می‌توانست خیلی راحت‌تر از این حرف‌ها ببرد. تیم عراقی بسیار خوب و قابل احترام بود اما نه اینکه بتواند مقابل سپاهان پیروز شود، زیرا سپاهان شایستگی صعود را دارد. رفتار برخی بازیکنان در لحظاتی که باید خود را کنترل کنند و عدم درک شرایط حساس قابل بحث است.
سپاهان اکنون ۱۰ امتیازی شده و باید شرایط تیم‌ها دوم بقیه گروه‌ها را نیز بررسی کنیم، ولی اگر بتوان از بازی آخر هم یک امتیاز بگیریم که صعود قطعی است. البته به احتمال قوی با همین ۱۰ امتیاز نیز صعود سپاهان محقق شود، به همین دلیل بازی با نیروی هوایی مرگ و زندگی بود که خداراشکر به ۳ امتیاز ختم شد.
پیام یک دروازه‌بان قابل اتکا و از بهترین گلرهای ایران است. به نظر من او الان شرایط بسیار مطلوب‌تری نسبت به بیرانوند دارد. به مرز پختگی رسیده و نقطه اتکا تیم سپاهان است. وقتی تیمی با یکی دو بازیکن کمتر بازی می‌کند، سپاهانی‌ها هوشمندانه راه‌های ارسال از کنار را بستند و مقابله کردند. تنها راه ارسال عراقی‌ها شوت از بیرون بود که پیام به خوبی عمل کرد و این حربه را نیز خنثی کرد. سپاهان اکنون از یک دروازه‌بان بسیار خوبی بهره می‌برد و با داشتن حداقل یک دروازه‌بان خوب، در واقع ۵۰ درصد تیم را دارد.
نیمه اول در فضاهای پشت دفاع چپ و دفاع میانی چندین بار به تیم مقابل فرصت دادند، ولی در نیمه دوم این نقیصه برطرف شد و با عرض بیشتر تیم و آمدن احمدزاده کنار زکی‌پور این امکان فراهم شد تا جلو ارسال‌ها را گرفته و فضاها را کنترل کنند. تا زمان ۱۰ نفره بودن سپاهان هم تیم مقابل شانس گل‌زنی نداشت و تنها شانسشان شوت مستقیم و ارسال از بیرون محوطه بود که به خوبی دفع شد. نیمه دوم خط دفاع عملکرد خوبی داشت.
معضل خط دفاع سپاهان باید بیشتر مورد توجه کادر فنی قرار گیرد، زیرا در مراحل بعدی بازی‌های آسیایی تیم‌های بسیار قوی‌تر از نماینده عراق را خواهیم دید. ممکن است از این نقطه ضعف سپاهان استفاده کنند. پس کادر فنی سپاهان موظف‌اند که بیشتر بر این نقاط ضعف تمرکز کنند.
