به گزارش ایران اکونومیست؛اگرچه نفت، صنعت و خدمات سهم به سزایی در اقتصاد ملی دارند اما اقتصاد روستایی و عشايري در مقابل منابع طبیعی پایان‌پذیر، جزو اقتصاد پایان‌ناپذیر محسوب می‌شود. نگاهی به جمعیت روستاها و عشایر نشان می‌دهد که این جمعیت مولد، کم حاشیه و نجیب، به دور از آلودگی و معضلات کنونی شهرها و وابستگی کمتر به منابع نفتی، نقش ارزشمندي در توسعه پایدار ايفا مي‌كنند. روستاییان و عشایر در تامین غذا، امنیت غذایی، سلامت تولید مواد غذایی پیشتازند؛ نقش پر رنگي در صنعت توريسم و صنایع دستی دارند؛ و تولید کننده فرهنگ و آداب و سنن بسياري در كشور بوده و هستند و نقش مهمی را در تأمین امنیت کشور به‌خصوص در مناطق مرزی و دورافتاده ایفا می‌کنند.
مطابق نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن ١٣٩٥، نزديك به ٢١ ميليون نفر از جمعيت كشور معادل ٢٥,٩ درصد در مناطق روستايي ساكن هستند. دين ٩٩.٧ درصد افراد ساكن در نقاط روستايي اسلام است و ٧٨.٥ درصد از افراد جمعيت ٦ ساله و بيشتر ساكن در روستاها باسوادند. بر اساس نتايج طرح آمارگيري از نيروي كار در بهار ١٤٠٠، نرخ مشاركت اقتصادي جمعيت ١٥ ساله و بيشتر در اين مناطق، ٤٤.٥ درصد، نرخ بيكاري ٦.٤ درصد و شغل اصلي مردمان ساكن در مناطق روستايي، كشاورزي است.
