حجتالاسلام سیدجعفر حسینی- کارشناس مسائل دینی- در گفتوگو با ایران اکونومیست، درباره تفسیر مقام رضا که مخصوص امام رضا(ع) هم آمده است با تفسیر دعایی از رسول خدا(ص) اظهار کرد: دعایی منسوب به پیامبر اکرم(ص) است که مضمون بسیار عالی دارد و خیلی از انسانها به خاطر نداشتن چنین ویژگی که در این دعا بیان شده در زندگی زمین میخوردند.
وی با بیان اینکه دعا یعنی آنچه مورد نیاز انسان است، ادامه داد: به ادعیه فقط نباید به چشم ثواب نگاه کرد بلکه ادعیه مسیر انسانسازی است. در این دعا که منسوب به پیامبر(ص) است حضرت به خداوند عرضه میدارند «اللهم ارنی الاشیا کما هی»، خدایا به من واقعیت هر چیزی را همان طور که هست نشان بده.
این کارشناس مسائل دینی تاکید کرد: این دعای پیامبر(ص) در واقع دعای واقعبینی است. انسان اگر در زندگی همه امور را با چشم واقعبینی ببیند به درجه بزرگی از انسانیت میرسد. یکی از ضعفهای بشر، نگاه غیرواقعبینانه به موضوعات است. اگر کسی گرفتار بزرگبینی مسائل کوچک و کوچک دیدن مسائل بزرگ است از مدار واقعبینی خارج شده است.
حجتالاسلام حسینی یادآور شد: واقعبینی نیاز بشر است لذا وجود مبارک پیامبر(ص) هم چنین مرتبهای را از خدای متعال طلب میکنند بنابراین خوب است ما هم در قنوت نماز یا بعد از نمازهایمان از خداوند بخواهیم واقعبین بشویم.
وی افزود: گاهی انسان گرفتار توهمات خودش میشود و براساس تخیلات خودش به حوادث زندگی ضریب میدهد نه واقعیت آن، لذا ضربهای که از این خیالپردازی میخورد از اصل حادثه نمیخورد. این نکته بسیار مهمی است.
این کارشناس مسائل دینی بیان کرد: در مقابل، گاهی یک موضوع اهمیت بسیار بالایی دارد ولی انسان به آن توجه خاصی نمیکند و به سادگی از کنار آن عبور میکند و مسئولیت آن را نمیپذیرد. هر دو دسته از دایره امن واقعبینی خارجاند و در آینده دچار یاس و ناامیدی میشوند. حقیقتا واقعبینی برای یک زندگی آرام و بدون تنش ضرورت دارد. خودخوری بسیاری از آدمها بخاطر نداشتن همین روحیه است.
حجتالاسلام حسینی ابراز کرد: در ایام شهادت امام رضا(ع) هستیم و خوب است یاد کنم از مرحوم آیتالله حقشناس. خدا رحمت کند. ایشان تعریف میکردند که یک بار حرم امام رضا(ع) مشرف شدم و از حضرت خواستم به من عنایتی کنند که من در زندگی «ای کاش» نداشته باشم. این خواسته خواستهی بسیار قشنگی است. عمده ای کاشهای ما در زندگی به خاطر انتخابها و تصمیمات نادرست ما است. در واقع وقتی درست مسائل را نمیبینیم پاسخ درست یا تصمیم درست هم نخواهیم گرفت و بعد از مدتی میگوییم ای کاش.
وی ابراز کرد: به عبارتی خواسته آیتالله حقشناس از امام رضا(ع) این است که آقا به من عنایتی کن مسائل زندگی را همان طور که هست ببینم تا بتوانم درست با آنها مواجه بشوم و در زندگی انتخابهای نادرست نداشته باشم.
این کارشناس مسائل دینی اظهار کرد: بیاییم ببینیم ما به چه اندازه واقعبین هستیم و چقدر این فضیلت در ما وجود دارد. همین جا باید عرض کنم واقعبینی با توهم واقعبینی فرق دارد. توهم واقعبینی خودش یکی از موانع جدی واقعبینی است. انسان به میزانی که اسیر خودخواهیهای شخصی است نمیتواند واقعبین باشد.
حجتالاسلام حسینی عنوان کرد: جا دارد مسئله مهم دیگری را اینجا مطرح کنیم. در دنیای امروز و با وجود رسانههای مختلف شاهد یک اتفاق بد هستیم. آن اتفاق چیست؟ خارج کردن مخاطب از مدار واقع بینی.گاهی در فضای مجازی برخی از رسانهها یک مسئله پست و بیارزش را در چشم مخاطب مهم جلوه میدهند و یک مسئله بزرگ و مهم را بیارزش و بیچاره مخاطبی که در این وسط نمیداند چگونه در حال استحاله شدن است.کسی که مغز و فکرش را در اختیار فضای مجازی قرار میدهد نمیتواند یک انسان متعادل باشد. این خاصیت رسانه است که ظرفیت جابجایی واقعیتهای زندگی را دارد. اگر میگویند مادر بیماریها در عصر رسانه استرس است یکی از دلایلش همین است. بشر رسانهزده به شدت در معرض خارج شدن از واقعیتهای زندگی است.
حجتالاسلام حسینی در پایان گفت: در دستگاه الهی هیچ اتفاقی بدون حکمت نیست. اگر از حوادث دستساز بگذریم که خودمان در زندگی ایجاد میکنیم حوادثی که خدای متعال برای ما تقدیر کرده است همه دارای حکمت است. انسان واقعبین که به حکمت الهی ایمان دارد از هیچ کدام از حوادث زندگی گلایه نمیکند چرا که هر حادثه را عاملی برای رشد میبیند این یعنی انسان واقعبین به مقام رضا بسیار نزدیک است و کسی که به مقام رضا برسد اثری از استرس و اضطراب در وجود او نخواهد بود. او در مواجه با حوادث زندگی اهل احتیاط هست ولی اهل استرس و اضطراب نه.